Δεν υπάρχει ποτέ καλοπροαίρετη κριτική

Έφτιαξα αυτό το blog γιατί μου έτρωγε χρόνο να απαντάω στα social media της ΠΑΕ ή ΚΑΕ μετά από αγώνες, με αυτά που διαβάζω από τους παντογνώστες.

Ένα από τα μεγάλα κακά που έχουμε ως λαός και δυστυχώς υπάρχει ακόμα, είναι η ξερολίαση. Είμαστε ο λαός του “ξέρεις ποιός είμαι εγώ” και του “έχω παίξει μπάλα και ξέρω“, είμαστε ο λαός που ξέρει μόνο να κρίνει και να μιζεριάζει με την κάθε ευκαιρία που βρίσκει.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Για να δείξω ότι για να πάει κάτι μπροστά και να γίνει καλύτερο, δεν θέλει κριτική! Θέλει άποψη και προτάσεις!

Η κριτική σαν ουσιαστικό βγάζει κάτι αρνητικό. Μια βόλτα στ βικιλεξικό θα δούμε ότι κριτική είναι:

• η διατύπωση κρίσεων, η υποκειμενική άποψη ενός ατόμου για οποιοδήποτε θέμα, συνήθως ανάλογα με την προσωπική εμπειρία του. (Με λίγα λόγια πρέπει να έχεις γνώσεις πάνω στο θέμα).
• η διατύπωση αρνητικών κρίσεων. πχ: είναι πολύ εύκολο να κάνεις κριτική, όταν δεν έχεις την πραγματική ευθύνη μιας κατάστασης
• φιλολογική κριτική και/ή κριτική κειμένου: η φιλολογική εργασία που αποσκοπεί, μέσα από τη σύγκριση διαφορετικών αντιγράφων του ίδιου κειμένου, στο να ανασυγκροτήσει το αυθεντικό κείμενο.

Προσωπικά τη θεωρώ κακή λέξη που βγάζει θυμό και ένταση. Πότε θέλεις να κρίνεις κάτι; Μετά από μια αποτυχία φυσικά. Στις χαρές δεν έχω δει κάποιον να κάνει κριτική, αλλά ακόμα και εκεί θέλουμε να βρούμε αυτό το κάτι που θα βγάλει την “κακία”. Επειδή έχουμε πλούσιο λεξιλόγιο έχουμε εφεύρει το “καλοπροαίρετη κριτική“, για να δείξουμε ότι ναι μεν κριτικάρουμε και με αυστηρό ύφος αλλά εντάξει το κάνουμε για το καλό της ομάδας, επειδή την αγαπάμε. Προσωπικά; Γιγαντοτεράστια !

Όπως το έγραψα πιο πριν, νομίζουμε και επιμένουμε ότι τα ξέρουμε όλα σε αυτό τον πλανήτη, έχουμε γνώσεις προπονητικής, ξέρουμε κανονισμούς, έχουμε γνώση στα ιατρικά, μπορούμε να έχουμε ακόμα και γνώσεις αστρονομίας. Σε συνδυασμό ότι βλέπουμε από τον καναπέ μας και αγώνες νομίζουμε ότι ξέρουμε απλά τα πάντα και με μοναδικά εφόδια αυτά και μόνο κρίνουμε, κρίνουμε και στα καπάκια απαιτούμε να “πάρουν κεφάλια”.

Από προτάσεις ή ιδέες για να γίνει αυτή η αποτυχία που κρίνουν το έναυσμα για να έρθει η επιτυχία, φυσικά μηδέν, αφού αυτό θέλει σκέψη και γνώση, κάτι που το 90% δεν έχει!

Να δώσω ένα παράδειγμα; Έχεις ένα φίλο παχύσαρκο, που σημαίνει ότι έχει ένα πρόβλημα υγείας, πως θα τον βοηθήσεις να το ξεπεράσει; Θα του κάνεις κριτική; “καλοπροαίρετη”; γιατί έφαγε ένα γλυκό; Σοβαρά τώρα;

Θα του πεις πολύ απλά την άποψη σου ότι η παχυσαρκία είναι ένα πρόβλημα και μετά θα δώσεις ιδέες για το πως μπορεί να το φτιάξει μέσα από διατροφή και άσκηση. Τόσο απλά! Επίσης δεν φταίνε τα γλυκά, τα σουβλάκια και τα καταστήματα που τα βρίσκεις. Πιστεύω να ξέρουν πολλοί τι εννοώ.

Απορώ με κόσμο που κάνει κριτική σε ένα προπονητή για παράδειγμα, χωρίς να έχει γνώσεις προπονητικής αφού οι γνώσεις τους φτάνουν μέχρι τους κανόνες του κάθε σπορ που βλέπουν. Δεν ζουν καθημερινά τους παίκτες όπως κάνει ο προπονητής και να μπορεί να κρατάει τις ισορροπίες ανάμεσα τους, δεν έχουν βοηθούς, δεν έχουν ιδέα τι μπορεί να έχει ζητήσει η διοίκηση, τι εργαλεία έχει δώσει, τι budget διαθέτει. Δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το τι μπορεί να γίνεται αλλά κατά τα άλλα μπορούν ελεύθερα να κρίνουν και να βγάζουν συμπεράσματα.

Αυτό που ξέρω είναι ένα, ότι ο προπονητής, παίκτης, υπάλληλος είναι επαγγελματίας και είναι η ΔΟΥΛΕΙΑ του αυτή που κάνει, οπότε έχει τα κατάλληλα εφόδια για να το κάνει αυτό και αποδίδει ότι μπορεί. Όταν σε άλλους δεν είναι η ΔΟΥΛΕΙΑ τους αυτή, προσωπικά θεωρώ ότι δεν έχουν καν άποψη για κάτι, όχι να κάνει και κριτική.  Αλήθεια στις δικές σας δουλειές θα θέλατε να έρθει αυτός ο εκάστοτε που κριτικάρετε να σας λέει πάνω από το κεφάλι σας κάνε αυτό, κάνε εκείνο, άσχετε, δεν ξέρεις, δεν μπορείς, φύγε κτλ; Ζόρια ε;

Με λίγα λόγια, η κριτική βγάζει κακία και μόνο. Ποτέ των ποτών δεν υπάρχει καλοπροαίρετη κριτική, αυτό είναι δική μας εφεύρεση για να νιώθουμε ότι λέμε κάτι σωστά. Πρέπει να είσαι άσχετος ή μικρόψυχος για να κριτικάρεις συνέχεια κάτι που δεν ξέρεις και πολλές φορές να απαιτείς να χάσει κόσμος τη δουλειά του.

Έτσι και εγώ μέσα από αυτό το blog θα γράφω μόνο την άποψη μου, μετά από το αποτέλεσμα φυσικά (δεν είμαι ο Κάλχας), ενώ κάποιες φορές θα δίνω και ιδέες για το πως κάποια πράγματα μπορούν να γίνουν καλύτερα.

Τα παραπάνω δεν ισχύουν μόνο για τον Ολυμπιακό, αλλά και για την ζωή μας στην καθημερινότητα. Δείτε κάποια πράγματα πιο χαλαρά και αφήστε τις δύσκολες δουλειές στους επαγγελματίες, εκτός εάν θέλετε να είστε μερικοί επαγγελματίες στη μιζέρια.