No Παναγιώτου, No party
Έτσι είναι βαζέλες, όταν δεν έχει σφυρίχτρες από την ΕΟΚ τα πράγματα δυσκολεύουν. Πρέπει να έπαθαν πολιτιστικό σοκ στα πρώτα λεπτά όταν είδαν Τζέιμς με 2 φάουλ και Σίγλκετον με ένα. Αλλά αρκετά με αυτούς, πάμε στα δικά μας.
Στο ίδιο έργο θεατές όταν η ομάδα παίζει αγώνα στην Ευρώπη. Άλλη μια νίκη σε μια δύσκολη έδρα όπου αρκετοί δικοί μας οπαδοί περίμεναν στη γωνία για τη στραβή ώστε να βγάλουν για άλλη μια φορά στα social media τη “γνώση” τους.
Η ομάδα μπήκε σοβαρή όπως κάνει σε όλα τα ματς της Euroleague και ο Σφαιρόπουλος επιτέλους είχε πλήρη την ομάδα (Αγραβάνης οκ εκτός), έτσι ώστε να παίξει όπως ακριβώς είχε στο μυαλό του το καλοκαίρι.
Από τα πολλά ευχάριστα της χθεσινής βραδιάς είναι ότι είδα τον Τιλί να μπαίνει και να παίζει σα να μην έλειψε ημέρα. Ναι μεν ήταν στην προετοιμασία και γνωρίζει την ομάδα και τα συστήματα, αλλά ήθελα να δω πως θα είναι μετά τον τραυματισμό του, τόσα έχουμε δει σε αυτή την ομάδα. Όχι μόνο έπαιξε καλά, αλλά πατούσε και καλά! Έμπαινε στις φάσεις με δύναμη και αυτό είναι ευχάριστο για τη συνέχεια. Τι έκανε; απλά πράγματα, μάζευε “σκουπίδια” και έδωσε στην ομάδα ένα extra παίκτη στο 5, και ας τον πήραμε για το 4. Είναι αθλητικός και μπορώ να πω ότι είναι κάτι σαν αντί-Γκιστ στον Ολυμπιακό. Παίζει εύκολα το 4 αλλά μπορεί να δώσει άνετα λύσεις και στο 5, είναι αθλητικός έχει και το 3ποντο για όσους έχουν δει τα στατιστικά του. Βλέποντας τον Πρίντεζη λόγω κόπωσης αλλά και ηλικίας όσο και να μην το έχουμε πάρει χαμπάρι στα 33 είναι και με απίστευτη επιβάρυνση στο σώμα του από τα συνεχή τουρνουά, ο Τιλί φαντάζει η ιδανική συνέχεια του.
Έχετε καταλάβει εάν είχε από την αρχή Πρίντεζη – Τιλί – Αγραβάνη – Μιλουτίνοφ – Μακλίν και Μπόγρη τι σχήματα θα έκανε στους ψηλούς ο Σφαιρόπουλος. Προσωπικά θα είχαμε από τις κορυφαίες front line στην Ευρώπη. Όταν έχεις το κορυφαίο 4άρι, και η αλλαγή του είναι σχεδόν ισάξια, όταν έχεις ένα ψηλό επιπέδου NBA και για small size τον Μακλίν που μπορεί και φτιάχνει φάσεις μόνος του, τι άλλο να θέλεις. Εκεί χτύπησε τον ΠΑΟ ο Σφαιρόπουλος. Ο Πασκουάλ περίμενε να παίξει όπως τον είχε συνηθίσει τον Ολυμπιακό, αλλά ο Σφαιρόπουλος αποφάσισε να του κρατήσει μια έκπληξη και να παίξει πολύ μέσα στη ρακέτα. Όταν φυσικά έχεις και φυσιολογικά σφυρίγματα τότε η διαφορά είναι φανερή.
Μάντζαρης συνεχίζει να είναι εκτός φόρμας και δεν ξέρω για πόσο ακόμα, αλλά δεν γίνεται να βγάλει τη χρονιά έτσι, με Βαλένθια εντός στην αρχή τον Γκρίν τον είχε δέσει, ελπίζω στα δύσκολα να πάρει μπρός. Στρέλιενκς θα τον βρει το δρόμο του εκεί που θα είναι τα δύσκολα, όσο νικάμε και χωρίς να έχει βασικό παιχνίδι μια χαρά είναι, δεν φοβάμαι τέτοιους παίκτες. Ο Πρίντεζης με προβληματίζει και το θέμα είναι σωματικό. Μεγαλώνει και έχει φτάσει στα όρια του το κορμί του, δεν γίνεται σε αγώνες να μην μπορεί να ποστάρει (όπως με ΑΕΚ) όταν κάτι τέτοια τα είχε για πρωινό, ευτυχώς είναι εύστοχος στο 6.75, παίζει μόνο με ψυχικά αποθέματα στο 100%
Για τον Σπανούλη τι να γράψω, τα εξηγεί ο ίδιος μέσα στο παρκέ πως έχουν τα πράγματα. Να τονίσω εδώ γιατί πολλοί μια φουρνιά 35άρηδων νομίζουν ότι έχουν τελειώσει. Ο Σπανούλης δεν είναι Ναβάρο που θα γράψει κάτι 5λεπτα. Ο Σπανούλης αγαπάει τόσο πολύ το μπάσκετ που επειδή είναι η ζωή του όλη, προσέχει το σώμα του, εννοείτε σε συνεργασία και με τον κορυφαίο γυμναστή που έχουμε το κ. Γκατζούλη μπορεί και είναι σε υψηλό επίπεδο ακόμα. Το βλέπεις μέσα στο παρκέ, μπήκε πολύ πιο μετά στην ομάδα και για αυτό είναι ακούραστος. Πολλοί θα πουν για τα λάθη του σε ένα αγώνα, αλλά οκ sorry, όταν θα πάρει 100 προσπάθειες είναι απόλυτα φυσιολογικό να κάνει και λάθη, αλλά φέτος τον βλέπουμε ότι μπορεί να αλλάξει και όταν δεν μπορεί να σκοράρει να μοιράζει ασιστ δηλαδή πόντους.
Να καταλάβουν μερικοί που ρωτάνε ή ψάχνουν για μετά τον Σπανούλη ποιος, ότι πρέπει να έχουν στα υπόψιν, για να πάρει η ομάδα παίκτη ίδιου επιπέδου (όσο είναι δυνατόν αυτό), θα πρέπει ο Βασίλης να σταματήσει για να ελευθερωθεί το συμβόλαιο που παίρνει. Δεν μπορείς να έχεις τον Σπανούλη στο 1,2 και ταυτόχρονα άλλον ένα στο ίδιο ποσό, δεν το αντέχει η ομάδα. Όταν θα έρθει η ώρα να σταματήσει τότε οι πρόεδροι θα πάρουν παίκτη του 1,5εκ αυτό γιατί μερικοί το έχουν απορία. Μπορεί να τα φέρει και έτσι η ζωή και να είναι ο Σλούκας σαν συνέχεια με ελληνικό κορμό, who knows.
Πάμε στον Μπράουν τώρα. Προσωπικά μεταγραφές στη μέση της σεζόν δεν με γεμίζουν και δεν έχω απαιτήσεις γιατί συνήθως είναι μπαλώματα ή αποτυχίες. Η ιστορία στην Euroleague το δείχνει αυτό και μη μου πείτε για Λο και Ντόρσει γιατί μετά από χρόνια μόνο αυτή την περίπτωση έχουμε και δεν υπάρχει άλλη. Είπαμε αυτά όταν οι πλανήτες είναι στην ευθεία. Τον ξέρουμε αλλά στα νιάτα του, ο Σφαιρόπουλος έκανε το χατίρι και πήρε παίκτη και εννοείτε σαν έξυπνος δεν έδιωξε άλλον και γιατί να το κάνει; πληρωμένους τους έχει τους κρατάει. Πήρε δύο σουτ τα έχασε οκ, στον αγώνα υπάρχει και αυτό, αλλά μου έκανε εντύπωση ο χειρισμός της μπάλας. Το παλληκάρι είναι ταχυδακτυλουργός με την μπάλα, την κάνει ότι θέλει και δύσκολα θα του την πάρεις. Την κατεβάζει με άνεση και βγάζει ασίστ μέχρι κάτω από τα πόδια και με πλάτη όπως έκανε εχτές. Το σουτ είναι θέμα ρυθμού και μόνο δεν το ξεχνάς. Βασικό, ότι μπήκε μετά από 2-3 προπονήσεις και έπαιξε λες και ήταν καιρό στην ομάδα. Αυτό είναι θέμα αίσθησης και μυαλού, παράδειγμα με τον Τόμπσον που δεν μπορεί να καταλάβει ακόμα πως παίζει η ομάδα, και το λέω είναι επίσης καλός παίκτης.
Θα κλείσω με τον Ρόμπερτς όπου εάν διάβαζε τι έγραφαν όλοι στα social media για εκείνον θα έπρεπε να είχε σταματήσει το μπάσκετ χθες. Το έχω γράψει σε άλλα κείμενα μου είναι πολύ καλός παίκτης, δεν γίνεται να ξέχασε το μπάσκετ που έπαιζε στο NBA. Στις γκέλες αυτός και ο Τόμπσον ήταν οι πρώτοι που έτρωγαν τη λέζα και μετά ο προπονητής. Μάλλον ξέχασαν ότι ο Ρόμπερτς πήρε το διπλό στην Πόλη, τη νίκη με ΤΣΣΚΑ στο ΣΕΦ και το διπλό εχτές. Δεν είναι ο αμερικάνος που πολλοί έχουν στο μυαλό τους ότι θα μπει μέσα και θα τα βάζει από παντού, οι πιο πολλοί κάτι τέτοιους θέλουν, κάτι σε στυλ Τζέιμς που είδαμε τι έκανε χθες, κάτι τέτοια κάνει και ο Λάνγκφορντ για αυτό και δεν έπαιξε σε μεγάλη σοβαρή ομάδα. Ο Ρόμπερτς είναι παίκτης εργαλείο, έχει καλό σουτ (όταν έχει ρυθμό εννοείτε, δεν είναι μηχανή) και μπορεί να κάνει άλλες 2-3 δουλειές μέσα στο παρκέ. Οι παίκτες σουτέρ κάνουν μόνο μια. Το ότι είναι τη μια έτσι την άλλη γιουβέτσι, είναι θέμα ρυθμού και παιξίματος της ομάδας. Ξεκίνησε καλά και τον πήρε η μπάλα τον Ιανουάριο που έκανε την κοιλιά η ομάδα. Θα δείξει και άλλα στο παρκέ, ίσως ο ερχομός του Μπράουν να του ξύπνησε τον εγωισμό. Ο Σφαιρόπουλος καλά έκανε και δεν τον έδιωξε όπως πολλοί προπονητές του facebook φώναζαν. Η φάση είναι ότι εχτές οι ίδιοι τον αποθέωναν, μέχρι την επόμενη στραβή.
Για τον Σφαιρόπουλο τι να γράψω, έδωσε απαντήσεις όπως δίνει σε όλη τη σεζόν στην Ευρώπη. Τα εντός Ελλάδος το έχω πάρει απόφαση δεν τα βλέπουν καν, ένας και μοναδικός στόχος φέτος είναι το F4 στην “έδρα” μας κάτι που το φωνάζουμε χρόνια τώρα, ε αυτή την ευκαιρία δεν την αφήνεις έτσι. Οι τελικοί με βάζελο είναι το καλοκαίρι και μέχρι τότε έχουμε καιρό. Εχτές έκανε πλάκα στον Πασκουάλ με αλλαγές στυλ σκάκι μέσα στο παιχνίδι. Άνοιξε το rotation και έπαιξαν όλοι οι παίκτες, σε αντίθεση με τον Πασκουάλ ναι ναι αυτόν που πολλοί δικοί μας τον βάφτισαν προπονητάρα που ξεζούμισε για άλλη μια φορά τους βασικούς του με πάνω από 33 λεπτά ο καθένας. Όλος ο ΠΑΟ είναι Καλάθης – Γκίστ και μετά εάν του κάτσει το μακρινό σουτ, τίποτε άλλο μια ομάδα με 100 αμερικάνους, οι πιο πολλοί μέτριοι που παίζουν μπάσκετ ότι κατεβάσει η κούτρα τους. Από την αρχή της σεζόν τα είχα γράψει γιατί δεν φοβάμαι τον Ολυμπιακό ας έφαγε και τις 30άρες, γιατί πολύ απλά έχει ΒΑΣΕΙΣ! Αυτές τις βάσεις τις οφείλει 100% στον προπονητή του που βγάζει μια ηρεμία και σοβαρότητα και ας ενοχλεί μερικούς λιβελογράφους ότι και καλά μερικές φορές δεν μιλάει καλά σε συναδέλφους τους. Ας μάθουν πρώτα να κάνουν σωστά τη δουλειά τους που είναι το ρεπορτάζ και όχι ο κιτρινισμός ή payrollισμός που είναι και της μόδας.
Με αυτή τη νίκη η ομάδα έχει ηρεμία μέχρι τους τελικούς της Α1. Συνεχίζει να παίζει εντός Ελλάδος, πάει καιρός από τον αγώνα της Μαδρίτης και αυτό θα την δέσει και ξεκουράσει (όσο γίνεται) για να μπει δυνατά στα play offs της Euroleague.
Το θέμα τώρα είναι εάν από κάποιο σημείο και μετά θα σημαδέψει ομάδα και πλασάρισμα. Από το 3 μέχρι το 9 όλα είναι ανοιχτά. Το ξέρουμε ότι εμείς δεν επιλέγουμε, μας επιλέγουν (και την πατάμε), αλλά καλό είναι έχουμε έναν εύκολο δρόμο όσο αυτό είναι δυνατό, αν και σε αυτό το επίπεδο τίποτα δεν είναι εύκολο.
Αλήθεια έχετε πάρει χαμπάρι τι έχει κάνει φέτος η ομάδα. Το έχετε καταλάβει είναι με ευκολία κράτησε πλεονέκτημα έδρας στα play offs και μαζί με ΤΣΣΚΑ είναι οι πιο άνετοι στη βαθμολογία. Σε αντίθεση με τα μεγάλα μπάτζετ όπως Φενέρ, Ρεάλ που ακόμα το παλεύουν. Το έχετε καταλάβει αυτό; Έχετε καταλάβει ότι δεν μασάει από έδρες και όπου πάει χτυπάει τα παιχνίδια σε αντίθεση με τον βάζελο που εάν δεν είχε και την έδρα του θα έκανε παρέα στη Μπαρτσελόνα; Έχετε καταλάβει ότι έχει 2 νίκες επί Ρεάλ, Φενέρ και μία με ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ; Η ΤΣΣΚΑ δεν τα έχει αυτά πάντως, προτιμάει να κερδίζει τα εύκολα, εμείς προτιμάμε τα δύσκολα.
Τέρμα οι μιζέριες και οι μουρμούρες, πολλοί γράφουν μα εμείς θέλουμε έτσι την ομάδα και το καλό της, σοβαρά τώρα; Δηλαδή οι Αγγελόπουλοι που πληρώνουν και από πάνω τι θέλουν δηλαδή να χάνουν; οι παίκτες τι θέλουν να χάνουν; ο προπονητής; Σοβαροί να είμαστε, είναι εκεί για να ΠΑΛΕΥΟΥΝ πρώτα τον κάθε αγώνα και μέσα από αυτό να ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ. Έτσι είναι η φυσιολογική σειρά στα πάντα πάνω στη γη και στη ζωή.
Δεύτερα απόγευμα στις 6 έχουμε αγώνα με τον ιστορικό Άρη που έχει βαρέσει διάλυση. Θα είμαστε εκεί για το ευχαριστώ σε ότι έχουν κάνει μέχρι σήμερα; Θα είμαστε εκεί για να τους δώσουμε το κουράγιο για το μετά; ή εντάξει μωρέ θα πάμε με Μπάμπεργκ με το μωρό για το τσεκ ιν… Έχουμε μια από τις ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ομάδες στην Ευρώπη, έχουμε τον κορυφαίο παίκτη και πρόσωπο της Euroleague στην ομάδα, εννοείτε και τον κορυφαίο (και ας πονάει πολλούς άσχετους) προπονητή, εντάξει γήπεδο δεν έχουμε αλλά και κόσμο; πάει πολύ. Σε τέτοιους αγώνες δείχνεις την αγάπη σου και την στήριξη σου, όχι μόνο στα ντέρμπι.
Γνωρίζω ότι ο αθλητισμός είναι θέμα κουλτούρας και στην Ελλάδα λίγοι την έχουν που πάνε και βλέπουν μη εμπορικά ματς, ή αγώνες που δεν κρίνουν τίτλο. Όταν όμως έχεις μια τέτοια ομάδα όπου πιστέψτε με οπαδοί άλλων ομάδων στην Ευρώπη θα ήθελαν να έχουν είναι κρίμα να μην φτιάχνεις μια τέτοια κουλτούρα.
Ο χθεσινός αγώνας ήταν μια ματσάρα, το έχει καταλάβει κανείς σας; Μπροστά του το Ρεάλ – Μπαρτσελόνα δεν είναι τίποτα, τα είχε όλα, γιατί πολύ απλά έπαιζαν δύο μεγάλες ομάδες με ιστορία στον θεσμό, όσο και αν θέλει ο Τράκης να το υποβαθμίζει και να αυτοξεφτιλίζει το σύλλογο. Το πραγματικό ντέρμπι στην Ελλάδα είναι το ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ σε όλα τα σπορ, όλα τα άλλα είναι για να γεμίζουν τις κενές μέρες μας. Στην μπασκετική Ευρώπη είμαστε η ομάδα που όλοι θέλουν να κερδίζουν και γνωρίζουν ότι είναι ο πιο δυσκολοκατάβλητος αντίπαλος.’
ΥΓ1: Πιστεύω πολλοί να καταλάβατε εχθές ότι το να παίρνεις παίκτες έτσι για να λες ότι πήρες δεν σε κάνει αυτόματα καλύτερο, δείτε τη ζέλα από ήττα σε ήττα πάει
ΥΓ2: Το παιχνίδι του Τζέιμς και του κάθε Τζέιμς με τέτοιο στυλ, είναι αυτό! Για αυτό και οι σοβαρές ομάδες δεν έχουν τέτοιους παίκτες ή εάν έχουν τους περιορίζουν πολύ με σοβαρούς στο 1-2
ΥΓ3: Τώρα θα δούμε τις πραγματικές δυνατότητες της ομάδας που είναι πλήρης
ΥΓ4: Υπομονή, υπομονή και υπομονή, τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα, έχουμε δρόμο ακόμα, μόνο στήριξη
ΥΓ5: Πολλοί που την έχετε δει κριτές, θέλετε μόνο να κρίνετε, όταν όμως κάποιος φυσιολογικά σας κρίνει ξινίζετε και σας εκνευρίζει. Sorry αλλά έτσι πάει στη ζωή, όχι μόνο να λες αλλά και να δέχεσαι εφόσον θέλεις να λες. Αυτό που λένε “μην κρίνεις για να μην κριθείς”
