Η μπασκετική Μπαρτσελόνα οδηγός για το νέο Ολυμπιακό!
Τώρα που πέρασαν δύο ημέρες από τον αποκλεισμό μας από την Ζαλγκίρις, έπεσαν οι τόνοι από κόσμο και δημοσιογράφους , βγήκαν κάποια παρασκηνιακά θεματάκια, τώρα είναι η ώρα να γράψω κάποια πραγματάκια εντελώς ψυχρά αλλά με λογική.
Δεν θα αναλωθώ στο τι έφταιξε, τι έγινε, τι δεν έγινε, τι έπρεπε να γίνει. Τις αποφάσεις τις παίρνουν άλλοι, τα χρήματα τα βάζουν άλλοι, οπότε δεν υπάρχει λόγος να ρίξουμε από τώρα ευθύνες αφού ουσιαστικά δεν θα αλλάξει κάτι. Η ομάδα έχει άλλον ένα στόχο ακόμα, θέλει ηρεμία και ανασύνταξη.
Το εύκολο σε αυτή τη χώρα είναι μετά από κάποια αποτυχία να αποδίδουμε ευθύνες στους πάντες. Το δύσκολο είναι να προτείνουμε λύσεις για να έχουμε μελλοντικές επιτυχίες. Στις αποτυχίες κριτές, στις επιτυχίες πανηγυρτζήδες!
Ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του ειδικά, σε αυτή τη φάση είναι κάπως τυχεροί γιατί υπάρχει μια ομάδα ίδιου επιπέδου, με ακριβώς τα ίδια θέματα. Οπότε αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα στο τι να μην κάνουμε και εμείς. Η ομάδα αυτή είναι η Μπαρτσελόνα.
Η Μπάρτσα όπως και ο Ολυμπιακός πριν δύο χρόνια έδιωξε τον επί χρόνια Καταλανό προπονητή της Πασκουάλ, όπου στα 8 χρόνια παρουσίας του ως πρώτος προπονητής στην ομάδα τις χάρισε 1 πρωτάθλημα Euroleague! Είχε από τα υψηλά μπάτζετ της Ευρώπης αλλά δεν κατάφερε τίποτα άλλο ουσιαστικό.
Τον απολύει και φέρνει στη θέση του τον δικό μας Γ. Μπαρτζώκα που στην 1η του χρονιά στο λιμάνι γίνεται ο 1ος έλληνας που σηκώνει Euroleague. Οι ατυχίες και τραυματισμοί (πιο πολλοί και από τους δικούς μας φέτος), φέρνουν την Μπαρτσελόνα στην 11η θέση πίσω ακόμα και από Μπασκόνια, Νταρουσάφακα, Ερυθρό Αστέρα, Ζαλγίρις.
Φέτος αποφάσισαν να διώξουν τον Μπαρτζώκα και πήγαν στη λύση ενός προπονητή που έδειξε έργο στην Ισπανία με τη Μπασκόνια τον Σίτο Αλόνσο. Ξεκίνησε με θέματα και η πορεία της ομάδας ήταν το αποτέλεσμα πριν από 2 μήνες (5 Φεβρουαρίου) να χωρίσουν οι δρόμοι και στη θέση του ήρθε ο 68χρονος Σβέτισλαβ Πέσιτς. Ο σέρβος ήταν προπονητής της το μακρινό 2002-2004 μετά άλλαξε κάπου στις 8 ομάδες και γύρισε στη Βαρκελώνη για να σώσει ότι μπορούσε. Τερμάτισε στην Euroleague στην 13η θέση, ακόμα πιο χαμηλά από πέρυσι που είχε και πιο πολλά προβλήματα. Ο Μπαρτζώκας από την άλλη πήγε στη Κίμκι και κατάφερε να μπει εύκολα στα playoffs και να κοντράρει στα ίσα την ΤΣΣΚΑ.
Το κοινό που έχουν οι Μπαρτσελόνα με τον Ολυμπιακό, είναι ότι και οι δύο έχουν στο ρόστερ τους τα κορυφαία ευρωπαϊκά μπασκετικά τοτέμ. Ο Σπανούλης σε εμάς και ο Ναβάρο από την άλλη. Διαφορετικοί παίκτες, διαφορετικά κορμιά αλλά σχεδόν ίδια ηλικία και τεράστιες φυσιογνωμίες στην μπασκετική Ευρώπη και όχι μόνο.
Η Μπαρτσελόνα έχει επομένως να διαχειριστεί τον 37χρονο Ναβάρο αλλά και τον Τόμιτς όπου στα 31 του είναι 5άρι παλαιάς κοπής που λένε οι ειδικοί. Μπορεί να μην παίρνει μεγάλους χρόνους συμμετοχής ο αρχηγός της αλλά είναι εκεί στον πάγκο, η προσωπικότητα του υπερτερεί στα αποδυτήρια και όχι μόνο. Οι Καταλανοί είναι ακόμα “συνδεδεμένοι” με εκείνον και δεν έχουν κάνει το επόμενο βήμα της νέας μετά Ναβάρο εποχής τους. Αποτέλεσμα η ομάδα να είναι σε μια ίδια κατάσταση τα τελευταία χρόνια.
Στον Ολυμπιακό έχουμε κάτι παρόμοιο με τον Σπανούλη. Ο αρχηγός σε τρείς μήνες θα είναι αισίως 36 ετών, αλλά η φυσική του κατάσταση δεν το δείχνει. Δεν είναι όμως και στην κατάσταση του 2012 τότε που άλλαξαν όλα στον μπασκετικό Ολυμπιακό. Φέτος άργησε να μπει στην ομάδα από την αρχή γιατί ήθελε να έχει σωστή και ολοκληρωμένη αποθεραπεία στο πόδι του από χρόνιο πρόβλημα. Ορθώς έκανε και το ότι από την ημέρα που επέστρεψε μέχρι τον τελευταίο αγώνα της κανονικής περιόδου ήταν καλύτερος από ποτέ! Τον έβλεπες και έλεγες ότι εύκολα έχει άλλα δύο χρόνια εάν συνεχίσει έτσι. Καλώς η κακώς όμως τα χρόνια και την καταπόνηση του σώματος δεν μπορεί να τα κερδίσει ποτέ κανένας.
Ναι ο Σπανούλης είναι αυτός που άλλαξε την ιστορία στο μπάσκετ του Ολυμπιακού. Ναι ο Σπανούλης είναι το πρόσωπο της Euroleague και αυτός που ξέρεις ότι στα δύσκολα θα είναι εκεί. Είναι η επιτομή του αθλητή και όχι του μπασκετμπολίστα. Στα τόσα χρόνια με τόσους αγώνες και τόση καταπόνηση, μπορεί και διατηρεί το κορμί του σε υψηλό επίπεδο (για την ηλικία του) σε αντίθεση για παράδειγμα με τον Ναβάρο που βλέπεις ότι δεν μπορεί άλλο. Ο προβληματισμός είναι το πόσο ακόμα όμως ο Ολυμπιακός θα στηρίζει το παιχνίδι του πάνω στον Βασίλη αλλά και τον Πρίντεζη που στα 33 του τα σημάδια κούρασης και ταλαιπωρίας στο κορμί του είναι εμφανή.
Εδώ καλείτε η διοίκηση μαζί με τους δύο παίκτες (Σπανούλη – Πρίντεζη) να πάρουν γενναίες αποφάσεις για το αύριο της ομάδας αλλά και το δικό τους. Πρέπει να γίνει μια ξεκάθαρη συζήτηση για το πώς οι δύο παίκτες μπορέσουν και θα βοηθήσουν σε αυτή τη μεταβατική περίοδο που δεν μπορεί να την αποτρέψει κανένας τους. Πρέπει αυτό το καλοκαίρι να πέσει στο τραπέζι αυτό το θέμα, γιατί μόνο τότε θα μπορούμε να λέμε για ανανέωση στην μπασκετική λογική της ομάδας. Εάν δεν γίνει αυτό η ομάδα και του χρόνου θα έχει μια ίδια χρονιά όπως φέτος, ίσως και χειρότερη. Θα βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια στα χνάρια της Μπαρτσελόνα τα τελευταία δύο χρόνια.
Το ξαναλέω Σπανούλης και Πρίντεζης είναι τεράστιοι παίκτες, τεράστιες προσωπικότητες για τον σύλλογο και όχι μόνο, αλλά τα χρόνια περνούν και τα σημάδια τους είναι εμφανή στο παιχνίδι των δύο παικτών. Από την μια οι αντίπαλοι προσαρμόζουν την άμυνα και κλείνουν τον Βασίλη από την άλλη ρίχνουν “ξύλο” οι ψηλοί στον Γιώργο. Πολλοί τους έχουν ως εικόνα τι έκαναν το 2012, 2013, αλλά από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει χρόνια, τα κορμιά τους έχουν πάνω τους πάνω από 300 αγώνες, προετοιμασίες, προπονήσεις. Φυσικό επακόλουθο είναι να μην μπορούν, να βγάζουν τραυματισμούς (φυσιολογικούς) και όταν αυτοί φθείρονται να φθείρετε και η λογική της ομάδας με τον εκάστοτε προπονητή.
Τις αποφάσεις καλούνται να τις πάρουν μαζί με τους προέδρους όπου αυτοί βάζουν και το χρήμα γιατί και αυτό έχει θέση στη συζήτηση, αφού ο Ολυμπιακός ως σύλλογος που πάντα τιμάει τους παίκτες που ματώνουν για τη φανέλα πληρώνει ανάλογα και ποτέ υπεραξίες. Έφτασε όμως το πλήρωμα του χρόνου όπου σε αυτή τη φάση να πληρώνει υπεραξίες. Ο Σπανούλης μαζί με την εφορία είναι ένα μεγάλο κόστος για την ομάδα, αλλά το έχει κερδίσει, είναι ο Σπανούλης. Ορθώς σκεπτόμενος έκανε την μείωση στο συμβόλαιο του για να πάει αυτό το extra ποσό σε ένα καλό συμβόλαιο για ξένο παίκτη. Ίσως θα πρέπει να κάνει άλλη μια τελευταία υπέρβαση, να δεχτεί μια ακόμη μείωση στο συμβόλαιο, αλλά και να μην έχει την ίδια παρουσία σε αγώνες. Για παράδειγμα στην Ελλάδα θα τον έβαζα μόνο με ΠΑΟ και στα playoffs για να πάρει ρυθμό για τους τελικούς. Στην Ευρώπη να έχει ένα χρόνο της τάξης 15-20 λεπτών. Δεν υπάρχει λόγος να πιέζεται τόσο πολύ και έτσι θα δώσει τον χώρο στον επόμενο που θα πρέπει να βρει η ομάδα για να πάρει την μπαγκέτα.
Κάτι ανάλογο πρέπει να γίνει και με τον Πρίντεζη. Ο Γιώργος ναι είναι γαύρος, δίνει τα πάντα για την ομάδα, παίζει με ενέσεις αλλά η θέση που παίζει σε σχέση με τους πάρα πολλούς αγώνες και τις υπερβάσεις που έχει κάνει, έχει ταλαιπωρήσει πάρα πολύ το κορμί του. Εννοείτε θα είναι για πάντα ο “Γιώργο, ψυχάρα, Ολυμπιακάρα” αλλά στα 33 του τα σημάδια κούρασης είναι πλέον εμφανή. Ναι είναι από τα καλύτερα 4αρια στην Ευρώπη αλλά και αυτός δεν πρέπει να αναλώνετε σε πολλά ματς που μπορείς να τα πάρεις και με άλλους παίκτες. Οπότε και αυτός να περιορίσει την παρουσία του σε αγώνες ειδικά στην Α1 και στην Ευρώπη να έχει σαν συντήρηση. Θα ακουστεί ψυχρό αλλά και εδώ πληρώνουμε σε αυτή τη φάση υπεραξία. Εννοείτε ότι συμβόλαιο πήρε το άξιζε με το παραπάνω, και τον τιμάει ότι έδωσε Χ στην ΤΣΣΚΑ πριν κάτι χρόνια σε πιο πολλά χρήματα, αλλά το πλήρωμα του χρόνου φτάνει για όλους κάποτε. Ίσως θα πρέπει να δεχτεί κάποια μείωση για να πάει αυτό το ποσό στο επόμενο βασικό 4αρι που θα χτιστεί η ομάδα.
Είμαι από αυτούς όπου δεν θέλω να κάνω κουμάντο στις τσέπες άλλων και τα οικονομικά του καθένα είναι προσωπικό θέμα. Απλώς βάζω κάτω ένα πλάνο με ψυχρή λογική όπως πρέπει να είναι και τα σπορ. Καλοί οι συναισθηματισμοί αλλά στα γήπεδα μέσα θέλουν κρύο αίμα και ψυχρές λογικές.
Η ψυχρή και σωστή λογική λέει ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να δει πιο πέρα! Πρέπει να σχεδιάσει από φέτος την επόμενη ομάδα της 5ετιας. Με όποιον προπονητή αποφασιστεί, γιατί εάν δεν υπάρξει αυτό το πλάνο όποιος και να έρθει το μέλλον το βλέπουμε ήδη στην Μπαρτσελόνα. Να αλλαχτούν πολλά στον οργανισμό σε πρόσωπα όπου πρέπει.
Εάν γίνει αυτή η ειλικρινή και εποικοδομητική συζήτηση μεταξύ προέδρων και Σπανούλη – Πρίντεζη, τότε θα μπορούν οι Αγγελόπουλοι να οριοθετήσουν το μέλλον και τους στόχους της ομάδας. Καλό είναι να βγει προς τα έξω για να ξέρει και ο κόσμος που πάμε και να στηρίξει την όποια προσπάθεια.
Εννοείτε ότι θέλουμε την ομάδα να κερδίζει πάντα τίτλους και στην Ευρώπη να είναι στην κορυφή, θα πρέπει όμως να πατήσουμε λίγο Γή και να δούμε τι δεδομένα έχουμε, οικονομικά και παικτικά.
Αυτό που πείραξε φέτος, δεν είναι ότι δεν πήγαμε σε ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ F4, αλλά ότι δεν πήγαμε στο Βελιγράδι. Προσέξτε μια λέξη τι διαφορά μπορεί να φέρει σε ένα νόημα…
Οι αντίπαλοι λόγω καταστάσεων μπορούν πιο εύκολα να φτιάξουν δυνατές ομάδες. Εμείς εδώ στην Ελλάδα είμαστε τυχεροί γιατί έχουμε παραγωγή καλών ελλήνων παικτών όπου οι άλλοι θα πλήρωναν τα διπλά για να τους έχουν. Το know how το έχουμε, λίγο ψυχραιμία, καλή καρδιά και η ομάδα θα ξαναφτιαχτεί όπως πρέπει για τα επόμενα χρόνια.
Ο κόσμος θα πρέπει να έχει υπομονή, η ομάδα αυτή έχει κερδίσει τον σεβασμό όλης της Ευρώπης και δεν έχει τυχαία οπαδούς από άλλες χώρες. Πρέπει να είμαστε η ασπίδα απέναντι στον πόλεμο που δέχεται και θα δεχτεί τα επόμενα χρόνια.
Γνωρίζω τα οικονομικά της χώρας δεν είναι κατά καλύτερα και οι εποχές είναι δύσκολες. Κουμάντο δεν θα κάνω εγώ στους Αγγελόπουλους, αλλά καλό θα είναι να βγουν και να μιλήσουν για το νέο πλάνο και στόχους. Έχουμε φτάσει να θεωρούμε δεδομένο την παρουσία μας στα F4 και η όποια μη παρουσία μας εκεί να θεωρείτε αποτυχία ολκής, σε αντίθεση όταν ο βάζελος έχει ξεχάσει πως είναι να θεωρείτε ότι τον πολεμούν και δεν είναι αποτυχία.
Το παιχνίδι δεν παίζετε μόνο στα παρκέ…
