3-1 με Μακάμπι στον Πειραιά και συνεχίζουμε
Δεν θα γράψω πολλά σήμερα για τον αγώνα με Μακάμπι στον Πειραιά. Μεγάλος φόρτος εργασίας και δεύτερον δεν έχω να γράψω κάτι διαφορετικό πέρα απ’ όσα έχω γράψει στα προηγούμενα παιχνίδια.
Η ομάδα του μπασκετικού Ολυμπιακού ήδη έχει παίξει 4 παιχνίδια, δύο εκτός, δύο εντός και το μόνο που έχουμε δει είναι η εμφανής αλλαγή φιλοσοφίας στο παιχνίδι. Σίγουρα πιο επιθετικό και γρήγορο αλλά και φορές να γυρνάει στα παλιά, με το να μένει η μπάλα στα χέρια.
Είναι τετριμμένο να λέμε για τον χρόνο αλλά είναι και η πραγματικότητα. Όπως είχα πει στα πρώτα 10 παιχνίδια θα μπορούμε να έχουμε μια πιο καλή άποψη αφού θα είναι το 1/3 των παιχνιδιών στη Euroleague αλλά και ένα καλό δείγμα. Θα έχουν έρθει και τα πιο δύσκολα παιχνίδια με ΤΣΣΚΑ, ΠΑΟ, Φενέρ. Όχι ότι οι αγώνες σε Κίμκι και Μπασκόνια δεν είναι δύσκολοι αλλά τώρα μιλάμε για ΤΣΣΚΑ και Φενέρ ομάδες που κατά μεγάλη πιθανότητα θα είναι στο F4 και με αυτές θέλω να δω πως θα αντιδράσουμε. Αυτές οι ομάδες μαζί και με Ρεάλ είναι οι αντίπαλοι μας και ίδιο επίπεδο με εμάς.
Το βασικό είναι ότι ακόμα δεν έχουμε δει πολλά πράγματα που θέλει να περάσει ο νέος προπονητής. Το να βλέπουμε να βγαίνουν 2-3 plays, sorry αλλά δεν είναι κάτι σπουδαίο. Έγραψα αλλαγή φιλοσοφίας ναι έχουμε δει σε επίθεση αλλά και άμυνα, θέλει πολύ χρόνο για να βγει και το παιχνίδι στο παρκέ. Γι’ αυτό το λόγο η ομάδα έχει και τα σκαμπανεβάσματα και παίζουν λίγο πιο ελεύθερο μπάσκετ.
Μεγάλο παράδειγμα το 1ο δεκάλεπτο με Μακάμπι που ήταν η απόλυτη αναρχία στο παιχνίδι, ένα εντελώς street basketball με την κάθε ομάδα να είναι σε ένα γρήγορο τέμπο και να κάνουν επιθέσεις όπως να είναι, εννοείται άμυνες δεν υπήρχαν. Θέλει υπομονή και όχι μεγάλα λόγια, όλα θα βγουν και στο παρκέ και θα δούμε τα πάντα.
Με το 3-1 η ομάδα είναι απόλυτα ήρεμη και πάει στα πιο δύσκολα παιχνίδια. Πάρα πολύ καλή αρχή που άλλες ομάδες άλλα περίμεναν και άλλα τους έκατσαν και είναι από κάτω μας. Είναι δύσκολη φέτος η Euroleague γιατί έχει πιο πολλές ανταγωνιστικές ομάδες σε σχέση με πέρυσι και λιγότερες που θα είναι σάκοι του μποξ. Ακόμα και η Κανάρια που είναι θεωρητικά η πιο αδύναμη έχει υπέρ της την έδρα που είναι στην άλλη άκρη της Αφρικής.
Ψηλό πάντως και άλλον θα ήθελα γιατί θα σημαδεύουν τον Μίλου οι αντίπαλοι που έχουν καλούς ψηλούς. Είναι θεματάκι εκεί που να βγω ψεύτης θα το βρούμε μπροστά μας. Όσο για τα ποσοστά της περιφέρειας εάν δούμε τον καθένα ατομικά πάνω κάτω εκεί θα παίξουν.
Υπομονή και στήριξη θέλει, όχι μουρμούρα και αφορισμούς σε επόμενα ατυχή αποτελέσματα που πάντα είναι μέσα στο παιχνίδι.
