Olympiacos-Piraeus-BC
10 Νοεμβρίου, 2018
Banner

Dr Jekyll & Mr Hyde ο χθεσινός Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ

Κάπως έτσι μπορεί κάποιος να περιγράψει τα δύο ημίχρονα που είχε η ομάδα χθες στο ΟΑΚΑ, στο αιώνιο ντέρμπι για τη Euroleague.

Ένα τρομερό πρώτο ημίχρονο πολύ καλά στατιστικά και μπροστά στο σκορ και η απόλυτη καθίζηση στο δεύτερο μέρος και ήττα στο τέλος.

Κανονικά είναι για να γράφω πάνω από 3-4000 λέξεις για το τι έγινε χθες, αλλά θα προσπαθήσω να το μαζέψω.

Καταρχάς το όλο σκηνικό με τα συστήματα του Μπλάτ, την Princeton offense και λοιπές αναλύσεις για το πως θα παίζει η ομάδα, απλά ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΑ! Για να μπορείς να εφαρμόσεις κάτι τέτοιο πρέπει να έχεις και τους ανάλογους παίκτες. Ο Μπλάτ ήρθε, έχει γνώση για το υλικό και έκανε τις προσθήκες του, ξέρει τι παίκτες είναι ο ελληνικός κορμός και πάνω σε αυτό προσπαθεί να χτίσει. Για τον λόγο αυτό βλέπουμε πολλές φορές το μπάσκετ που έχουμε συνηθίσει από τα τελευταία χρόνια. Όποτε είναι δυνατό βγαίνει και η ταχύτητα που έχει προσθέσει ο coach. Το γράφω για να ξεκαθαριστεί μια και καλή και να μην περιμένουμε να δούμε τους Χάρλεμ που πολλοί θα έχουν φανταστεί.

Πραγματικότητα επίσης είναι ότι ο Μπλάτ ως Αμερικανοεβραίος έχει πολύ διαφορετική κουλτούρα από ότι έχουμε εδώ στην Ελλάδα. Όποιος άκουσε τη χθεσινή συνέντευξη τύπου θα το κατάλαβε με τη διάθεση που είχε να κάτσει να απαντήσει σε όλους, αλλά και να ανοιχτεί σε πιο γενικά θέματα. Στην κουλτούρα του είναι ότι και τα ντέρμπι είναι αγώνες απλώς υπάρχει παραπάνω ένταση από άλλους. Ότι έγινε χθες δεν το έχει ξαναζήσει σε τέτοια ένταση, ήταν κάτι καινούριο για εκείνον. Γνωρίζει όμως πώς εάν κέρδιζε θα ήταν μια νίκη και τίποτε άλλο στον στίβο της Euroleague. Ένας αγώνας κανονικής περιόδου που θα λέγαμε ένα μιλούσαμε για NBA και τίποτε παραπάνω. Εδώ στην Ελλάδα μετά τα ντέρμπι γενικά τραβάμε από τα μαλλιά το κάθε αποτέλεσμα, τι έγινε, πως και γιατί και πάντα μα πάντα η απαίδευτη μάζα θα ζητάει αλλαγές. Δεν είναι όμως έτσι ο αθλητισμός.

Έκλεισα με δύο βασικά θεματάκια που ήθελα να αναφέρω γιατί μέχρι τέλος της σεζόν θα μας ακολουθούν. Πάω στο παιχνίδι τώρα και τι είδα.

Στο 1ο ημίχρονο η ομάδα μπήκε όπως μπαίνει μέχρι στιγμής. Στο πρώτο 10λεπτο υψηλό σκορ και ψιλό ελεύθερο μπάσκετ, εάν το παρατηρήσετε στα πρώτα δεκάλεπτα σχεδόν πάντα έχει σύνολο 40 πόντους η περίοδος, είναι λίγο free. Στο 2 ο Παπανικολάου και στο 3 ο Τίμα ήταν σωστές επιλογές ως ψηλά κορμιά, βασικά το μπάσκετ προς τα εκεί πάει, ο άσσος να είναι πάνω από 2μ. Και οι δύο είχαμε πρόβλημα στο αμυντικό ριμπάουντ αφού και οι δύο είχαν αρκετά επιθετικά, η διαφορά μας είναι ότι εμείς στις δεύτερες επιθέσεις σκοράραμε σε αντίθεση με τον ΠΑΟ.

Αρκετοί μιλούσαν στο πρώτο ημίχρονο ότι ο Μίλου δεν έχει κάνει φάουλ όπως του σφυράνε στην Α1. Μα δεν μπήκε ποτέ στη ρακέτα ο ΠΑΟ, ακόμα και ο Λάσμε με σουτάκια από τα 5 μέτρα έβρισκε σκορ, λες και είχε νάρκη στη ρακέτα. Ο Μπλάτ άφησε τα ελεύθερα σουτ από μακριά και σωστά αφού δεν έχουν σουτέρ. Δικαιώθηκε και του βγήκε άσσος από το μανίκι ο Τίμα που ντύθηκε Ρίβερς αλλά από την απέναντι πλευρά.

Για να έρθει το 2ο ημίχρονο και σιγά σιγά να χάνουμε διαφορά και η ενέργεια που έβγαζε ο πάγκος του ΠΑΟ να βάζει την εξέδρα στο παιχνίδι και εμείς να κάνουμε τα εντελώς αντίθετα. Πολλά λάθη, χαμένα ριμπάουντ και όταν έλειπε ο Μιλουτίνοφ ένα πάρτι στη ρακέτα πάλι με άλευ ουπ και καρφώματα όπως γινόταν στη Μόσχα.

Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους και ο Μπλάτ για ακατανόητο λόγο για άλλη μια φορά δεν άνοιξε το rotation, και αυτό αρχίζει να θέλει συζήτηση. Ο Πασκουάλ έβαλε στο παρκέ και τους 12 παίκτες του, σκόραραν οι 11 και μόνο ο Παπαγιάννης που έπαιξε 3:47 δεν σκόραρε. Σε αντίθεση με εμάς όπου ο Μπλάτ έριξε 11 παίκτες, με τον Μπόγρη να έχει 0:07 παιχνίδι και Μάντζαρη 2:10, ουσιαστικά 9 παίκτες όπου σκόραραν οι 8. Ίδια εικόνα με τη Μόσχα όπου σκόραραν 6 παίκτες.

Τα παράξενα των αριθμών είναι ότι ο ΠΑΟ είχε 39 συνολικά ριμπάνουντ έναντι 32 δικά μας αλλά εμείς είχαμε 20 ασίστ και 11 οι άλλοι. Στα λάθη 8-12 πάνω κάτω τα ίδια. Η διαφορά του σκορ είναι στα 2ποντα που έχουν 5 παραπάνω από εμάς. Αυτό το σκοράρισμα είναι μέσα στη ρακέτα η ζημιά.

Αρκετοί λένε για την απουσία Στρέλιενκς. Sorry αλλά είναι αστείο, πέρυσι η ομάδα ξεκίνησε χωρίς Σπανούλη και έκανε διπλά μέσα σε Μακάμπι και Φενέρ, με έναν Στρέλιενκς στα κόκκινα αφού είχε τελειώσει το Eurobasket. Στην τελική οι τραυματισμοί μέσα στο παιχνίδι είναι και εμείς στον Ολυμπιακό το ξέρουμε. Το ξαναγράφω η περιφέρεια φέτος είναι ΙΔΙΑ ΜΕ ΠΕΡΥΣΙ! Μόνο ο Αμερικάνος στον άσσο αλλάζει κάθε χρόνο. Το πρόβλημα είναι στο 5, πίσω από τον Σέρβο δεν υπάρχει κάτι με όγκο να μπει να ρίξει μπασκετικό ξύλο, να είναι ένα τοίχος κάτι. Ο Λεντέι καλός, αθλητικός αλλά είναι 4άρι όπως είναι ο Γκιστ και soft. Προσωπικά εκεί βρίσκω το πρόβλημα, το ότι ο Μάντζαρης εχτές είχε τόσο χρόνο δεν ξέρω τι μπορεί να παίζει. Έκατσε και καπάκια ο Γκος να είναι 22 λεπτά μέσα και να έχει 0 σκορ, αλλά 5 ασίστ.

Για διαιτησία δεν θα γράψω γιατί είναι αστείο να μιλάμε. Δηλαδή στο 1ο ημίχρονο που νικούσαμε ήταν καλή και μετά άλλαξε, σοβαρά τώρα; Για το ξύλο που αρκετοί γράφουν να ξέρουν έτσι έπαιζε και ο Ολυμπιακός πέρυσι στο ΣΕΦ και όσο μπορούσε εκτός. Προσωπικά είμαι υπέρ γιατί δίνει αποτελέσματα, όταν οι παίκτες σου μπορούν παίζεις έτσι, τόσο απλά. Τα show time είναι για το ΝΒΑ που εκεί όντως η κανονική περίοδος είναι για show. Εδώ είναι μετρημένα κουκιά, 30 αγωνιστικές και με 20-10 είσαι 4άδα. Απλά μαθηματικά.

Τι βλέπω στη συνέχεια; Ο Μπλάτ θα συνεχίσει γιατί δεν μπορεί αλλιώς πάνω στο παλιό στυλ και να βάλει όσο μπορεί το νέο στυλ πάνω στο παλιό. Οι Έλληνες δύσκολα αλλάζουν το μπασκετικό DNA τους. Ο Τίμα έδειξε κάτι και θα πρέπει να συνεχίσει έτσι. Ο Τουπάν θα πρέπει να καταλάβει ότι παίζει σε ΟΜΑΔΑ και όχι στα πάρκα της Νέας Υόρκης να κάνει επιθέσεις μόνος του με όλους. Ο Γκος δεν ξέρω, είναι στοίχημα για αυτό το επίπεδο. Στον Λεντέι δεν θα ρίξω ευθύνη αφού όπως έγραψα παραπάνω είναι 4 προς 3 παρά 5, ελπίζω στις γιορτές ο coach να πάρει 5άρι και να δουλέψει τον Λεντέι αλλιώς, αν και τον πιστεύει πολύ για το 5. Αυτός είναι ο προπονητής ο χρόνος είναι κριτής.

Ναι χάθηκε ένα ντέρμπι αλλά θα παίξουν μεταξύ τους άλλες 9 σχεδόν φορές φέτος, έχουμε να λέμε. Μια ήττα εκτός έδρας σε μια δύσκολη έδρα ήταν και τίποτα παραπάνω, δεν μετράει για διπλό, αλλά είπαμε εδώ είναι Ελλάδα και τα βλέπουμε αλλιώς.

Για όσα έγιναν και γράφτηκαν στο φύλλο αγώνος, θα περιμένω από την ΚΑΕ δυναμικές κινήσεις για έρθει ένα τέλος σε όλο πανηγυράκι που έχει ξεκινήσει από πέρυσι και μετά είχαμε κωλοτούμπες.
Έρχεται ο αγώνας με Φενέρ στο ΣΕΦ και εδώ η νίκη είναι must για πολλούς λόγους και όχι μόνο βαθμολογικούς. Εδώ θα είμαστε να τα λέμε.