kai-ola-pali-ksana-opws-teleiwnoun-etsi-tha-arxisoun-redview
8 Αυγούστου, 2020
Banner

Δεν χάθηκε τίποτα, τώρα όλα αρχίζουν στην Ευρώπη

Τέτοια εποχή πριν αρκετά χρόνια αφού μεγαλώσαμε κάπως, τα περνούσα στο camping στα Καμμένα Βούρλα. Πρώτα κάναμε διακοπές Ιούλιο ατομικά όπου θέλαμε με άλλες παρέες ο καθένας, και μετά πάντα για κλείσιμο θα περνούσαμε άλλες 10-15 μέρες στα Καμμένα. Ήταν κάτι σαν έθιμο για μια παρέα που μεγάλωσε μέσα από τα καλοκαίρια εκεί.

Άλλοι ήμασταν σε σκηνές, άλλοι σε τροχόσπιτα και άλλοι σε μπανγκαλόους (σπιτάκια). Θυμάμαι επειδή η καταγωγή μου είναι από Λαμία, ο πατέρας μου είτε ήμασταν σε σκηνή είτε σε σπιτάκι, θα το εξόπλιζε όπως πρέπει τον χώρο, με ανεμιστήρες, ψυγείο μικρό, μάτι για να μαγειρεύουμε και εννοείται πάντα μα πάντα είχαμε τηλεόραση. Καλοκαίρι όλο και κάτι θα είχε από ποδόσφαιρο μέχρι Ολυμπιακούς Αγώνες.

Θυμάμαι τότε τα καλοκαίρια μικρός που περίμενα να δω τον Ολυμπιακό στα προκριματικά όταν είχε όπου εννοείται μάζευε λαό για να δούμε το παιχνίδι. Μιλάμε για εποχές που έδειχναν τα παιχνίδια προ συνδρομητικής… μετά βγαίναμε από το camping και ψάχναμε μαγαζί για να δούμε το παιχνίδι. Μια φορά το βρήκαμε στο lobby ενός ξενοδοχείου όταν μας είχαν τελειώσει όλες οι ελπίδες.

Τέσπα, είχα συνηθίσει την εικόνα Αύγουστος και προκριματικά, και κάπως έτσι είναι για όλες τις ομάδες που παίζουν τέτοια εποχή. Όχι όμως όπως έγινε τώρα.

Οι εποχές άλλαξαν και τα γεγονότα γύρω μας αλλάζουν τη ζωή μας, έτυχε λοιπόν ο Ολυμπιακός Αύγουστο μήνα να παίζει αλλά όχι για προκριματικά αλλά για πρόκριση!

Ένα παιχνίδι επαναληπτικός του 1-1 με αρκετές ελπίδες για εμένα ότι θα περνούσε στην επόμενη φάση, αφού η Γουβλς προσωπικά πάντα δεν με φόβιζε. Άσχετα με τη γενική γνώμη όλων που άκουγα ή διάβαζα και είχαν αντίθετη άποψη. Γενικά φέτος καμιά ομάδα δεν με φόβιζε από τα προκριματικά του CL και τους ομίλους μέχρι το Europa.

Όχι ότι έχω τρελαθεί και τα βλέπω όλα κόκκινα, αλλά αυτή η ομάδα αυτό μου έβγαζε, αυτό μας έπεισε να νιώθουμε και το έδειχνε στο γήπεδο είτε εντός, είτε εκτός έδρας, με τον οποιονδήποτε αντίπαλο. Θυμάμαι ακόμα τον αγώνα με την Τότεναμ που στο ημίχρονο έλεγα στην παρέα μου, ότι παίζουμε μια χαρά και δεν υπάρχει ομάδα Τότεναμ. Λίγο θέλαμε για το 3-2 στο τέλος, αλλά δεν πειράζει.

Μέσα σε δύο χρόνια ο Μαρτίνς έχει καταφέρει να δώσει μια ταυτότητα στον Ολυμπιακό και να παίζει στην Ευρώπη στα ίσα τον κάθε αντίπαλο. Άλλα χρόνια θα μιλούσαν ότι πάει να “κλέψει” το παιχνίδι αλλά όχι τώρα. Εδώ και δύο χρόνια ο Ολυμπιακός έχει πλάνο και παίζει τον καθένα με τον δικό του τρόπο, με το δικό του σύστημα. Δεν προσαρμόζει το παιχνίδι του αναλόγως εάν απέναντι του έχει δυνατό ή αδύναμο αντίπαλο. Παίζει στα ίσα και όπως πρέπει βλέποντας την κάθε ομάδα στα μάτια. Πάει και παίζει ποδόσφαιρο για να κερδίσει, όχι αντιποδόσφαιρο και να κλέψει όπως έκαναν άλλοι άλλες εποχές…

Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά του Ολυμπιακού τα τελευταία δύο χρόνια στην Ευρώπη και αυτό μου δίνει τη σιγουριά ότι είναι θέμα χρόνου και τύχης για τα μεγάλα πράγματα.

Στα του παιχνιδιού

Μπορούν να γραφτούν άπειρα πράγματα αφού είναι ένα παιχνίδι που πέρασε από χίλια κύματα. Από τις ημερομηνίες που έψαχνε η ΟΥΕΦΑ, μέχρι τον τρόπο και τόπο διεξαγωγής και η συνέχιση του τουρνουά σε Europa και Champions League. Για να έρθουν και τα σκηνικά εντός συνόρων με το κύπελλο Ελλάδος που παίζουν τις κουμπάρες ΕΠΟ και μοναχοκόρη.

Έκατσε να γίνει το παιχνίδι με αυτές τις συνθήκες και σε αυτές ήρθε να συμπληρώσει ο τραυματισμός του Σα και να πάει η ομάδα με τον αναπληρωματικό τερματοφύλακα που οκ, παίκτης εννοείται είναι και αυτός, και για να είναι στο ροστερ σημαίνει ότι το αξίζει, αλλά δεν έχει τις ίδιες εικόνες με τον Σα.

Η Γουλβς

Η Γουλβς με εξέπληξε στο ξεκίνημα της, αφού στα πρώτα 18 με 20 λεπτά δεν πρέπει να είχαμε περάσει τη σέντρα! Πραγματικό σοκ, διότι γνωρίζουμε ότι δεν είναι τέτοια ομάδα, δεν είναι Ολυμπιακός στα εντός έδρας που μπαίνει μέσα από το πρώτο λεπτό να σε πατήσει. Κι όμως μας έπαιζε στο μισό γήπεδο και είχε μεγάλη πίεση, αφού από μέσα μου έλεγα για μια στιγμή τι βλέπω; έτσι θα πάμε το παιχνίδι; Σιγά σιγά όμως αρχίσαμε να παίρνουμε μέτρα και να γίνεται το παιχνίδι που περίμενα. Εμείς να κάνουμε κουμάντο και η Γουβλς απλά να περιμένει το λάθος πίσω ή κάποια αντεπίθεση, το 1-0 της έδινε και προβάδισμα όπου κοιτούσαν να το διαφυλάξουν και εάν βγει φάση για γκολ οκ αλλά δεν μπορούσαν και πολλά πολλά. Η ομάδα είχε στηθεί άριστα και στο δεύτερο ημίχρονο αντικαταστάθηκε ένα από τα αστέρια τις ο bodybuilder που πολλοί πίστευαν ότι αυτός θα κάνει τη ζημιά.

Ο αγώνας έκλεισε με εκπληκτικά στατιστικά για εμάς, αλλά το αποτέλεσμα έγραψε 1-0 και αυτό μετράει. Στατιστικά όμως απέναντι σε Αγγλική (όσο τη λες Αγγλική) και στο νησί, σου δίνουν ελπίδες για το μέλλον, άλλωστε τα τελευταία χρόνια στην Αγγλία ο Ολυμπιακός έχει κάνει μεγάλα παιχνίδια.

Το γκολ

Ο Ολυμπιακός βρέξει χιονίσει, ένα γκολ το ήθελε, οπότε και που έφαγε ένα πάλι το ίδιο αποτέλεσμα ήταν, ήθελε γκολ! Δέχτηκε γκολ από πέναλτι όπου είναι 100% Ποντένσε. Ναι μεν έγινε το λάθος στην άμυνα πρώτα αλλά ο “κοντός” δεν άφησε έτσι τη φάση και πάρα πολύ έξυπνα πρόλαβε τον Αλέν, έβαλε το σώμα του μπροστά με αποτέλεσμα ο τερματοφύλακας μας να χάνει όντως χαζομάρα και να τον σπρώξει, έτσι όπως ήταν η φάση είχε άποψη και ο διαιτητής για το σπρώξιμο, οπότε και VAR να είχαμε θα το έδινε και θα τον επιβεβαίωνε. Σε κάποια φάση που είχε σταματήσει το παιχνίδι μάλιστα το εξήγησε στον Αλέν το σπρώξιμο με το χέρι του, για όσους πρόσεξαν στην τηλεόραση που τους έπιασε ο φακός.

Το δικό μας γκολ

Ότι σκοράραμε σκοράραμε σε ένα ακόμα παιχνίδι εκτός έδρας, αυτό δεν αλλάζει αλλά για έναν αγκώνα δεν μέτρησε. Δεν θα ασχοληθώ και πολύ με τη φάση γιατί έχουν γραφτεί διάφορα. Εγώ θα ακολουθήσω τον απλό και κυνικό τρόπο γιατί έτσι πρέπει. Λέει ο κανονισμός ότι ο αγκώνας μετράει για οφσάιντ; Εάν ναι τότε είναι, εάν όχι και μετράει μόνο το πόδι τότε κακώς ακυρώθηκε. Έχουμε την τεχνολογία για αυτές τις φάσεις; ναι, αυτός είναι ο λόγος που μπήκε στο ποδόσφαιρο για να μετράει ακόμα και το χιλιοστό που λέμε.

Είναι σωστό να μετράει ο αγκώνας στο ή κάποιο άλλος μέρος του σώματος εκτός του ποδιού στο οφσάιντ; Για εμένα όχι, αφού δεν επηρεάζει τη φάση ένας αγκώνας ένας ώμος κτλ. Αυτά στο στίβο μετράνε για τον τερματισμό, δεν πρέπει να μετράνε στο ποδόσφαιρο. Χαλάει κάπως την εικόνα αλλά και τον ρυθμό η τεχνολογία που έχει μπει; Ναι, εννοείται και χαλάει αυτό που έχουμε συνηθίσει χρόνια, αλλά δεν γίνεται και αλλιώς, εφόσον θέλουμε ακόμα και ένα μικρό ποσοστό λάθος να το εκλείψουμε.

Ξέρω πολλούς μας πείραξε η φάση αυτή, αλλά για να τα λέμε όλα εάν ήταν αντίθετα μια χαρά θα μας καθόταν η τεχνολογία και ο αγκώνας, ας μην κρυβόμαστε. Υπάρχουν πάντως τρόποι για να δοθεί μια καλύτερη λύση στο offside όπου θα γράψω σε άλλο κείμενο την ιδέα μου. Τώρα πάντως προς το NFL έχει γυρίσει το ποδόσφαιρο με τις τόσες διακοπές.

Το δικό μας πέναλτι

Θα μιλήσω για του Ελ Αραμπί μόνο, που μπορούσε πιστεύω να δοθεί πέναλτι εάν πήγαινε στο VAR ο Πολωνός, αλλά ούτε οι VARίστες τον φώναξαν που θα ξαναείδαν τη φάση. Είναι πονηρή φάση που είχε πλάτη Ελ Αραμπί και τον αμυντικό της Γουλβς όπου πονηρά έβαλε το χέρι του για να σπρώξει έστω αυτό το λίγο και να μην πιάσει καλά την κεφαλιά. Ίσως δεν ξέρω, εικάζω, εάν ο Ελ Αραμπί δεν έπιανε την κεφαλιά και έπεφτε να το έδινε, αλλά το ότι την έκανε σου λέει δεν είχε κάποιο “σοβαρό” σπρώξιμο. Εικασίες κάνω και στο μυαλό του Πολωνού πάω να μπω, αλλά το έκανε ο αμυντικός πολύ πονηρά για να γλιτώσει την ποινή.

Δεν θέλω να γράψω αυτό που γράφουν όλοι ότι μας έστησε η διαιτησία κτλ. Οκ ο καθένας μπορεί να πει ότι θέλει, αλλά sorry η πρώτη φορά είναι στην Ευρώπη που βλέπουμε κάτι τέτοιο; Αλήθεια το πέναλτι της Λυών όπου εξασφαλίζει στον Ολυμπιακό ομίλους του Europa το είδε κανένας; Έχετε δει σε άλλα παιχνίδια τι δίνουν; Είναι γενικό το κακό με κακές διαιτησίες παντού. Ίσως το σπορ γίνεται πιο γρήγορο και δεν μπορούν να ακολουθήσουν οι διαιτητές, ίσως αρκετοί παίκτες έχουν τον τρόπο τους και παίζουν στα όρια για να μην τρώνε κάρτες ή πέφτουν στην παγίδα του πέναλτι, ίσως ίσως ίσως. Αλλά προσωπικά σε μια τέτοια κατάσταση που βιώνουμε όλοι, σε ένα περίεργο τουρνουά που θα πρέπει να τελειώσει για να ξεκινήσει το επόμενο, να στήσει η ΟΥΕΦΑ τον Ολυμπιακό γιατί; Δεν μπορώ να βρω κάτι χειροπιαστό γιατί όσοι λένε το αντίθετο μόνο εικασίες κάνουν. Ναι μια πολύ κακή διαιτησία όπου έχουμε δει στα τόσα χρόνια άπειρες σε άπειρους αγώνες παντού. Να μου πεις ότι έπαιξε έδρα και έδινε πολλές κίτρινες, έκοβε ρυθμό κτλ ναι, αλλά και πάλι αυτό δείχνει πόσο κακός διαιτητής είναι. Είναι ο ίδιος διαιτητής που είχε σφυρίξει το ΑΕΚ – Βιντι πριν λίγα χρόνια, και έδειξε την κόκκινη στον Λιβάγια, αν θυμάμαι καλά μετά τον αγώνα στο τέλος που πλακώθηκε με έναν Ούγγρο, αυτός ο διαιτητής είναι.

Για το μέλλον

Εγώ κρατάω μόνο την παρουσία, όπου με τα τόσα προβλήματα και εμπόδια που έβαλαν κατάφερε η ομάδα να παίξει όπως πρέπει στο νησί και να δείξει ότι έχει ακόμα πολλά να δώσει. Ο Μαρτίνς μετά τις Μίλαν και Άρσεναλ έχει τον τρόπο να φτάνει στους 16, θέμα χρόνο και τύχης είναι να φτάσει παραπάνω γιατί το αξίζει και γιατί του το οφείλει το ποδόσφαιρο, αφού αντιμετωπίζει τον κάθε αντίπαλο ποδοσφαιρικά και όχι κατσαπλιάδικα. Αυτό με το χρόνο σίγουρα θα τον ανταμείψει όπως πρέπει, γεροί να είμαστε και επιτέλους να τα βλέπουμε από κοντά.

ΥΓ: Είστε τόσο μα τόσο ηλίθιοι; Έχετε σπάσει κάθε ρεκόρ χαζομάρας όλοι εσείς οι αλλόθρησκοι. Χαρήκατε με τον αποκλεισμό του Ολυμπιακό, γιατί εσείς φυσικά δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα. Το έχετε πάρει χαμπάρι ρε γίδια ότι σε δύο χρόνια θα παίζετε στην τζαμπασοφιά και σε όποια άλλη στάνη φτιάξετε με ομάδες από Μάλτα, Μολδαβία, Λουξεμβούργο και ότι άλλο παίζει από τα λιμά. Εκεί να σας δω για πια Ευρώπη θα μιλάτε και πόσα εισιτήρια θα κόβετε, πως θα σας το πουλάνε οι φυλλάδες για πηγαίνετε στο γήπεδο. Γιατί εάν περιμένουμε βαθμούς από εσάς σωθήκαμε σε κανένα Champions League Αφρικής θα παίζουμε, άντε γίδια.