Το ταμείο της σεζόν στη Euroleague
Είχατε καιρό να με διαβάσετε στο RedView.gr και ο λόγος είναι ότι στο μπάσκετ οι τελευταίες 2-3 αγωνιστικές ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα οπότε δεν είχε κάτι καινούριο να ειπωθεί πέρα του σημερινού κειμένου που θα είναι μεγάλο και απολογιστικού χαρακτήρα.
Για το ποδόσφαιρο τι μένει να γράψω με αυτά που βλέπουμε… ΔΙΚΑΙΩΣΗ για όσα προσωπικά υποστήριζα βλέποντας τη δουλειά του Μαρτίνς, όταν όλοι οι άλλοι φώναζαν ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης μας έκανε Σετούμπαλ με τις επιλογές του, αλλά και το να φύγει ο Πορτογάλος γιατί δεν περάσαμε τη Λαμία στο κύπελλο… μην τα ξεχνάμε αυτά… εγώ τουλάχιστον έχω μνήμη για τα πάντα και θα τα θυμίζω από τι μυαλά σωθήκαμε…
Πάμε στα του μπάσκετ όμως γιατί η μπάλα έχει ακόμα και θα συνεχίσει να γράφει πολλά…
Η πρόβλεψη μου για 8άδα
Μετά τον χαμένο εντός έδρας αγώνα με τη Ζαλγκίρις την πρώτη αγωνιστική φέτος στη Euroleague, έτσι όπως είχα δει την ομάδα στον πρώτο κι όλας αγώνα, είχα γράψει ότι η 8άδα είναι ο στόχος και αρκετά εφικτός. Όσο προχωρούσε στις πρώτες αγωνιστικές αυτή η ομάδα με έπειθε ότι η 8άδα θα ήταν εύκολη και θέμα χρόνου όταν δέσουν όλοι οι παίκτες αφού μιλάμε για μια εντελώς νέα ομάδα με άλλα βαρόμετρα στο ρόστερ.
Μέχρι και τα μέσα της σεζόν αυτός ο Ολυμπιακός ήταν για τα καλά μέσα στο παιχνίδι, εκτός έδρας πολύ καλό πρόσωπο αρκετές φορές, εντός με θέματα. Χαμένα παιχνίδια πραγματικά στις λεπτομέρειες, στο ένα σουτ, στη μια κατοχή.
Τι έκανε ο Ολυμπιακός
Σε σύνολο 34 αγώνων είχε 16 νίκες 18 ήττες. Από αυτές τις 16 οι 9 είναι εκτός έδρας! Θυμάμαι κάθε σεζόν όταν ξεκινάει η Euroleague ειδικά για ομάδες όπως ο Ολυμπιακός το απόλυτο στην έδρα μας είναι στόχος γιατί αυτό σημαίνει 15 νίκες. Μετά κυνηγάς και 2-3 εκτός και είσαι μέσα στην 8άδα. Πάνω κάτω και μπακαλίστικα έτσι γίνεται, όταν χάσεις δε εντός κυνηγάς να “σβήσεις” την ήττα αυτή με μια καλή εκτός έδρας. Το όριο για την πρόκριση στα playoffs αλλάζει ανά σεζόν αναλόγως πως θα πάνε τα παιχνίδια και οι από πάνω.
Προσωπικά πίστευα με 16-17 νίκες για φέτος έτσι όπως ξεκίνησε η σεζόν θα ήταν εισιτήριο για πρόκριση στα playoffs αφού ο COVID19 τα είχε κάνει άνω κάτω όταν ξεκίνησε το τουρνουά. Δεν είχαμε όπως παλιά την ΤΣΣΚΑ να πηγαίνει τρένο που θα κάνει σε μια σεζόν 30 αγώνων 5 ήττες για παράδειγμα, ενώ θα θυμάστε ότι τα προηγούμενα χρόνια οι ομάδες που είχα προκριθεί είχαν κριθεί κάποιες αγωνιστικές πριν και στο τέλος έψαχναν το πλασάρισμα μόνο.
Έτσι το rally της Φενέρ αλλά και η σταθερότητα που δεν περίμενα να είχε και είχα σημαδέψει της Ζενίτ έκαναν το όριο για είσοδο στα playoffs τις 19 νίκες. Ο Ολυμπιακός εάν κάποιος το δει ψυχρά έχασε την είσοδο του για 3 νίκες που εύκολα θα τις είχε μέσα στη σεζόν εάν ήταν πιο προσεκτικός. Προσωπικά περίμενα νίκη εντός με ΠΑΟ, με Βιλερμπάν και Μπαρτσελόνα, τα είχα κυκλώσει αυτά τα παιχνίδια στους υπολογισμούς μου. Είχε και άλλες ευκαιρίες όπως με τη Ζαλγκίρις εκτός, Αρμάνι εκτός, ίσως και με Ρεάλ εντός. Σε σύνολο 6 παιχνιδιών ήθελε 3 νίκες για να έχει είσοδο στα playoffs και να εκμεταλλευτεί την ισοβαθμία με Ζενίτ που αυτόματα θα μας ανέβαζε θέση. Για να τα λέμε όλα περίμενα και τη Μακάμπι σε αυτό που την είχαμε με 2 νίκες οπότε αυτόματα τέτοιες ισοβαθμίες θα μας ανέβαζαν θέσεις.
Πιστεύω χονδρικά και στην ομάδα κάπως έτσι θα το είχαν στο μυαλό τους. Το όλο παιχνίδι χάθηκε εντός έδρας, που άλλες φορές ήταν το στήριγμα φέτος ήταν η Αχίλλειος φτέρνα και οι 9 εκτός έδρας νίκες δεν ήταν το “bonus” που άλλες σεζόν θα μας είχαν στείλει στην πρώτη 4άδα, έχοντας μια σκληρή έδρα με τουλάχιστον 12-14 νίκες.
Η εικόνα της Euroleague
Η Euroleague φέτος ήταν αλλιώς. Οι δύο πρώτες ομάδες Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ έκαναν 10 ήττες, ενώ χώθηκαν σφήνες ομάδες που άλλες εποχές θα ήταν εκπλήξεις μεγάλου μεγέθους, όπως η Μπάγερν και η Ζενίτ που διεκδικεί την 8η θέση. Μια Φενέρ από τα πατώματα να κάνει ένα σερί και να προλαβαίνει το τρένο των playoffs, μια Ρεάλ να κατρακυλά στην 6η θέση ενώ είχε συνηθίσει αλλιώς και μια Μακάμπι που πέρυσι έδειξε πράγματα στο παρκέ φέτος να τερματίζει με 14-20. Για ΠΑΟ τι να γράψεις… με το ζόρι να πιάσει διψήφιες νίκες… αλλά εντάξει έχουν Χεζόνια και στο instagram τη Μαλέσκου…
Μια χρονιά επίσης χωρίς κόσμο στα γήπεδα! Κάτι που το καλοκαίρι στον σχεδιασμό και στο εκάστοτε μπάτζετ μετράει πολύ αυτό. Όσο και αν πιστεύαμε Οκτώβριο ότι κάποτε θα άνοιγαν τα γήπεδα με ένα ποσοστό παρουσίας κόσμου στα γήπεδα. Μόνο οι Ρώσοι είχαν κόσμο γιατί είναι άλλος πλανήτης εκεί και με την ανοχή της Euroleague είχαμε μη ίση αντιμετώπιση. Ναι θα μου πει κάποιος Ρωσία – μπάσκετ – φίλαθλοι = τίποτα, από θέμα πίεσης στον αντίπαλο αλλά δεν παύει να είναι μια μη ίση αντιμετώπιση προς τις υπόλοιπες ομάδες.
Οι Αγγελόπουλοι και ο Μπαρτζώκας
Φέτος ο Μπαρτζώκας ερχόμενος από τα μέσα της προηγούμενης σεζόν, είχε έτοιμο σχέδιο το τι ήθελε να δει στο παρκέ και το ρόστερ έκλεισε πολύ γρήγορα αφήνοντας στο τέλος την μεταγραφή Σλούκα που ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα. Το ότι έκλεισε από νωρίς το ρόστερ σημαίνει ότι το προπονητικό team και είχε επεξεργαστεί το πλάνο και είχαν καταλήξει στο τι θέλουν.
Οι Αγγελόπουλοι ξεπερνώντας τα οικονομικά θέματα τους που τους ταλαιπωρούσαν έβαλαν λεφτά και έφεραν τον Σλούκα, μια μεταγραφή που είναι από το πολύ πάνω ράφι, αλλά πέρασε στα ψιλά κατά κάποιο τρόπο. Ίσως επειδή ο Σλούκας ήταν παίκτης του Ολυμπιακού και η επιστροφή του ήταν κατά κάποιο τρόπο φυσιολογική για να κλείσει εδώ την καριέρα του. Τα αδέρφια ήθελαν να κάνουν και το άλλο μπαμ που θα έκανε πραγματικό πάταγο με συμβόλαιο ίδιας πάνω κάτω αξίας αλλά διάφορες συγκυρίες δεν το άφησαν να γίνει… Εννοείται Μιλουτίνοφ που πολλοί θα θέλαμε δεν γινόταν να τον κρατήσεις όταν η ΤΣΣΚΑ του δίνει κοντά στα 3εκ ευρώ ένα ποσό εξωπραγματικό που στην Ευρώπη μόνο η ΤΣΣΚΑ μπορεί να το δώσει. Σημασία έχει ότι οι Αγγελόπουλοι έφεραν ότι ζήτησε ο προπονητής.
Τα χρήματα δεν τα λυπήθηκαν όπως δεν τα λυπούνται χρόνια τώρα, αφού στο μπάσκετ είναι σαν να τα πετάς σε βαρέλι χωρίς πάτο. Επειδή πολλά γράφουν στα social και πολλά ακούγονται… οι Αγγελόπουλοι είναι εκείνοι που πληρώνουν και τις πτήσεις τσάρτερ στους διπλούς αγώνες για να έχει η ομάδα μια μέρα παραπάνω ξεκούραση όταν άλλοι τους γυρνάνε οδικώς…
Οι Αγγελόπουλοι είναι αυτοί που έφτιαξαν τα Δευτεριάτικα παιχνίδια για να έχει η ομάδα ένα ρυθμό επειδή δεν παίζει στην Α1 και αυτά έχουν εκτός από το κόστος διεξαγωγής τους, αφού πληρώνουν έξοδα μετακίνησης και test covid του αντιπάλου, έχουν και τα έξοδα που πάνε για καλό σκοπό με τις διάφορες δωρεές που κάνουν.
Όλα αυτά για να γίνουν θέλουν χρήματα και δεν γίνονται με στραγάλια. Επίσης δεν γίνεται να συγκρίνεις τον Ολυμπιακό με ομάδες όπως οι Ρεάλ – Μπαρτσελόνα – Μπάγερν που έχουν κοινά ταμεία ως σύλλογοι με τις ποδοσφαιρικές ομάδες τους. Είναι τόσο μεγάλα τα μεγέθη τους στο ποδόσφαιρο που τα έσοδα τους είναι εξωπραγματικά. Η ΤΣΣΚΑ είναι ένα κεφάλαιο μόνη της και αρκετές ομάδες έχουν βοήθεια ακόμα και από τους δήμους τους ή τα κράτη τους για δικούς τους λόγους προβολής…
Στην Ελλάδα μόνο ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός δουλεύει με έσοδα – έξοδα, όπως δηλαδή θα πρέπει να δουλεύουν σωστά οι ομάδες και όποτε χρειαστεί το κάτι παραπάνω θα το κάνει ο Μαρινάκης. Ο ερασιτέχνης με τα μέλη είναι η σωστή επιλογή διαχείρισης αλλά υπάρχει θέμα στο ότι ο κόσμος δεν έχει καταλάβει και δεν έχει μπει στο κλίμα πως δουλεύει αυτό. Στο μπάσκετ υπάρχει το ότι πρέπει να είσαι καυλωμένος και τρελός για να σκορπάς τα λεφτά σου σε κάτι που δεν θα σου τα γυρίσει ποτέ πίσω, το ξέρεις, το έχεις παντρευτεί αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει τουλάχιστον στο επόμενο διάστημα.
Ας δείτε λίγο τους απέναντι με τη φυγή (χαχαχαχαχα) του μεγαλομετόχου πόσο έπεσε το μπάτζετ, τι παίκτες έχει φέρει και που τερματίζει φέτος… με τη μόνη τους χαρά να πηγαίνουν στο αεροδρόμιο για δανεικούς παίκτες που είχαν εκφράσει στο παρελθόν ότι ήθελαν να παίξουν εκεί. Οπότε δεν είναι και καμιά σπουδαία επιτυχία να πάρεις έναν δανεικό για 2-3 μήνες…
Και να το γράψω κυνικά όπως πρέπει. Έστω αύριο τη βαράει στους Αγγελόπουλους και την κάνουν από την ομάδα, ποιος νομίζετε θα έρθει για να δώσει 15-20εκ απλώς για να βλέπει την ομάδα του από τα VIP; ή να πάμε σε λογική μελών;;; αναλόγως πόσες κάρτες θα μαζέψει τέτοιους παίκτες θα πάρει… Να πάει η ομάδα στα χέρια του κόσμου της να κάνουμε τις πράξεις… 3438 κάρτες μελών Χ 50 ευρώ = 171.900€ + 10644 κάρτες φιλάθλου = 106.440€, πάμε με αυτά τα λεφτά να καλύψουμε μπάσκετ και ερασιτέχνη…και να απαιτούμε τίτλους… γελάει ο κόσμος…
Προσοχή δεν λέω ότι δεν θέλω η ομάδα να έχει μπάτζετ 50εκ ευρώ και να τα μαμήσει όλα, αλλά πρέπει να πατάμε Γη να βλέπουμε την πραγματικότητα. Εδώ καλά καλά δεν έχουμε δικό μας γήπεδο με ότι σημαίνει να έχεις δικό σου γήπεδο, έσοδα από χορηγίες χαμηλά γιατί και το σπορ είναι τέτοιο που δεν τραβάει κοινό, αναγκαστικά θα δουλέψεις με λογική όπως πηγαίνεις όλα τα χρόνια και σε πήγαν στις επιτυχίες. Ναι έτυχε; έτυχε, έτσι θα γίνει ξανά, δεν σου εγγυάται κανένας ότι με τα λεφτά θα φτιάξει ομάδα. Η Κίμκι είναι ομάδα 30εκ ευρώ και τερμάτισε στον πάτο της βαθμολογίας που είναι τα χρήματα της;
Πολλοί θα νομίζουν τώρα ότι έχω πάρει γραμμή να γράψω υπέρ των Αγγελόπουλων, αλλά όχι ρε μαλάκες δεν αντέχω να βλέπω στα social media απαιτήσεις στην τσέπη του άλλου, όταν την ίδια στιγμή ο καθένας όταν πάει για ανταλλακτικά σε συνεργείο να λέει βάλε το Κινέζικο που είναι πιο φθηνό και όχι της αντιπροσωπείας. Η να αγοράζεις το κάθε OEM και no name προϊόν έναντι κάποιας ετικέτας και μετά να έχεις απαιτήσεις ο άλλος να βάλει ακόμα πιο πολλά χρήματα.
Για να το κλείνω… χρήματα μπαίνουν το θέμα είναι εάν μπαίνουν σωστά ή λάθος και αυτό μόνο μετά την απομάκρυνση από το ταμείο γνωρίζεις! Τέλος!
Οι παίκτες
Έτσι ο Μπαρτζώκας έκανε τις επιλογές του και έφερε παίκτες έχοντας στο μυαλό του κάτι φτιαγμένο να πετύχει, ένα πάντρεμα “παλιών” και νέων αλλά και κάποιων ρίσκων. Η αρχή έγινε με τον Χασάν Μάρτιν που το καλοκαίρι πολλοί έλεγαν ότι θα ήταν η πρώτη αλλαγή ξένου, και που τον βρήκε αυτόν ο Μπαρτζώκας μπήκε και έδειξε το τι μπορεί να κάνει. Σε αντίθεση με τον Έλις που πέρυσι τέτοια εποχή είχε έρθει από τον Προμηθέα και έλεγαν όλοι τότε γιατί επιτέλους δεν κοιτούσαμε την Ελληνική αγορά στην αγορά Αμερικάνων. Με τον καιρό όμως ενώ τον περιμέναμε δεν έβγαλε την περυσινή εικόνα που δυστυχώς είχαμε σε σύντομο διάστημα όμως και σε σύγκριση με μια κακή ομάδα γενικά.
Ερχομός του Σλούκα που είναι η μετά Σπανούλη εποχή και αυτός που θα τραβήξει όλο το βάρος για να βάλει τον Ολυμπιακό στις επιτυχίες και πάλι. Πολλά γράφτηκαν πολλά ακούστηκαν για τα μεταξύ τους, προσωπικά δεν ξέρω κάτι χειροπιαστό οπότε δεν έχω και άποψη, το κλείνω εδώ. Ο Σλούκας λοιπόν ήρθε για να τραβήξει και όπως έκανε σε όλη τη σεζόν το κουπί και να πάρει από το χέρι την ομάδα. Το έκανε ως ένα σημείο αλλά δεν είναι ρομπότ, θέλει και την κατάλληλη πλαισίωση γύρω του.
Ο ερχομός των Τζέκινγκς και Χάρισον ήταν ο ένας για άμυνα κυρίως και ο Χάρισον για το σκοράρισμα όταν η ομάδα κολλάει. Ο ΜακΚίσικ λίρα 100 από πέρυσι συνέχισε στο ίδιο μοτίβο (σε αντίθεση με Έλις) και για αυτό ανανεώθηκε το συμβόλαιο του πρόωρα (κάποιος το πλήρωσε αυτό ε;).
Αν και τους δύο παίκτες τους γνωρίζουμε δεν έδειξαν στον Ολυμπιακό το ελάχιστο πέρα από κάποιες αναλαμπές σε κάποια παιχνίδια. Δεν είδα προσωπικά και προσπάθεια τους να αλλάξει αυτή ή εικόνα. Ίσως μέχρι εκεί μπορούν, ίσως δεν “κόλλησαν” στην ομάδα, δεν μπορώ να γνωρίζω, αλλά δεν θα μου φανεί περίεργο να τους δούμε σε άλλες ομάδες να έχουν άλλο πρόσωπο, το έχουμε ξαναδεί.
Κάπου εκεί βρήκε την ευκαιρία ο Λαρεντζάκης όπου προσωπικά με την εικόνα που είχα πριν το καλοκαίρι δεν τον πολυπίστευα ότι θα μείνει. Ο coach όμως ορθώς σκεπτόμενος ότι με Covid θα έχει απουσίες σε κάποια παιχνίδια όπως είδαμε στις αρχές τον κράτησε και του έδωσε την ευκαιρία που έψαχνε ο Γιαννούλης. Πραγματικά είναι η επιτομή του παίκτη που βάζει το κεφάλι κάτω, ΔΟΥΛΕΥΕΙ και περιμένει υπομονετικά χωρίς μουρμούρες να αποδείξει ότι αξίζει μια θέση στο ρόστερ.
Αυτός ο Λαρεντζάκης μπορεί να γίνει ο Μάντζαρης που ήταν συμπαίκτης του Σλούκα και να δώσει μόνο λύσεις. Έλληνας παίκτης, όχι ιδιαίτερα μεγάλο συμβόλαιο, μπορεί να γίνει ο επόμενος Πρίντεζης στον Ολυμπιακό, ως προς το ότι δούλεψε, εξελίχθηκε και έφτασε σε ένα υψηλό σημείο στην καριέρα του. Μπορεί να μην είναι ο παίκτης που θα περιμένεις να σου βάζει 20άρες, και να μοιράζει ασίστ, αλλά είναι ο παίκτης που θα σου κάνει 2-3 πράγματα πάρα πολύ καλά, θα δίνει το 100% σε κάθε αγώνα και θα σε ξεκολλάει αρκετές φορές στο σκοράρισμα όταν χρειαστεί.
Κέρδισε άξια μια θέση για το επόμενο ρόστερ και γιατί όχι να μην μείνει για αρκετά χρόνια εάν αντέχει στο ίδιο επίπεδο. Αποκάλυψη και δικαίωση η παραμονή του Βεζένκοφ όπου ο Μπαρτζώκας έδωσε μάχη για αυτό το καλοκαίρι και τον δικαίωσε. Ο Σάσα βρήκε τον εαυτό του στον Ολυμπιακό και θα είναι το βασικό 4άρι στην ομάδα αυτή ξεκουράζοντας τον Πρίντεζη που σε αυτή τη θέση έχει φάει άπειρο μπασκετικό ξύλο.
Εξωπραγματικές βραδιές από ένα παίκτη όπου ο Ολυμπιακός τον πίστεψε όταν τον πήρε από την Μπαρτσελόνα και μπορεί να στηριχτεί πάνω του για το αύριο. Από πίσω έρχεται σε δεύτερο χρόνο ο Πρίντεζης που ακόμα μπορεί να δώσει τα ποιοτικά λεπτά που θα χρειαστεί στο παρκέ με την εμπειρία που έχει και φέτος έκανε καλά παιχνίδια. Σε καμία περίπτωση το θέμα της απόσυρση του από τα παρκέ δεν πρέπει να μπαίνει στο ίδιο κάδρο με του Σπανούλη.
Ο Λιβιό ήρθε ως 3η λύση στο 4 αλλά και στο 5 με χαμηλά σχήματα. Για να πω την αλήθεια ποτέ δεν μου έκανε το κλικ που έχω στο μυαλό μου πως θέλω να είναι παίκτης στη θέση 4. Είμαι της λογικής εκεί να θέλω ένα “χτιστό”, θέλω μυς εκεί είναι η θέση για “ξύλο” οπότε ένα κορμί του στυλ Λιβιό δεν είναι του γούστου μου. Από εκεί και πέρα δεν είμαι εγώ ο προπονητής και ευτυχώς… Στον Μπαρτζώκα κάνει και για 3η επιλογή είναι μια λύση στις 2 θέσεις, μάλλον θα τον δούμε και του χρόνου κατά πάσα πιθανότητα.
Μεγάλη ζημιά φέτος για να μην το ξεχνάμε είναι η απουσία του Παπανικολάου. Ο Ολυμπιακός έπαιξε ένα γύρο σχεδόν χωρίς το ΒΑΣΙΚΟ του 3άρι… έχει περάσει στα ψιλά αυτό, με αποτέλεσμα να πέσει όλο το βάρος στον Χάρισον που εννοείται δεν το σήκωσε ποτέ, αλλά και σε λύσεις εκ των έσω με Σάσα να τον “χαραμίζεις” στο 3. Γιατί ναι μπορεί να παίξει εκεί, αλλά όταν στο 4 μπορεί να σου κάνει όργια σε φυσιολογικές ομάδες παίζεις με παίκτες στις κανονικές τους θέσεις. Η απουσία Παπανικολάου που έδινε ενέργεια στην άμυνα και επίθεση έλειψαν και ίσως με την παρουσία του κάποια αποτελέσματα να ήταν διαφορετικά σε κάποιες ήττες. Έγινε συνήθειο όμως το ότι παίζουμε χωρίς Παπανικολάου χωρίς να θυμίζουμε ότι είναι το ΒΑΣΙΚΟ 3άρι μας, και από τους βασικούς παίκτες κορμού που θα κούμπωναν πάνω τους οι καινούριοι.
Για τον τραυματισμό του και το χειρουργείο δεν θα σχολιάσω γιατί είναι καθαρά ιατρική αλλά και προσωπική του απόφαση το πως θα το χειριστεί. Ναι η απουσία του επιβάρυνε την ομάδα, δεν το αμφισβητεί κανένας, αλλά το σημείο και το είδος τραυματισμού είναι ένα ρίσκο όπου μόνο ο ίδιος θα αποφάσιζε πως θα το χειριστεί. Εκεί δίνω μια κίτρινη κάρτα στην ΚΑΕ και προπονητή ότι δεν έκαναν μια μεταγραφή για να καλυφθεί η θέση στη μέση της σεζόν αλλά και να τσεκαριστεί όποιος έρθει για την επόμενη, αφού το χαρτί για Χάρισον δεν γύριζε με τίποτα.
Όπως έγινε με τον Κουφό. Ήρθε να καλύψει την απουσία του Χασάν και γιατί όχι να δει ο coach εάν μπορεί τη νέα σεζόν να έχει και ψηλό πέρα από το στυλ που του αρέσει και ο Ολυμπιακός το έφερε στο μπάσκετ επί Χαίνς, με κοντούς ψηλούς (αν μπορεί να γραφτεί έτσι) αθλητικούς. Στο 5 ο Μπαρτζώκας προτιμάει τέτοιου στυλ ψηλούς και δεν ξέρω πως θα κινηθεί την επόμενη σεζόν εκεί με τον Μάρτιν να είναι σχεδόν σίγουρος στην ομάδα.
Πάνω κάτω για να μην κουράσω κάπως έτσι ήταν το ρόστερ φέτος. Βέβαια το καλοκαίρι οι ίδιοι που τώρα γράφουν και λένε άλλα, άλλα έλεγαν ή μάλλον τους ενοχλούσε μόνο ο Χασάν που θα έφευγε πρώτος, και δεν είχαν γράψει το τι και πως. Αλλά όπως έχω πει στη διάρκεια βλέπεις τι επέλεξες, γιατί στις μεταγραφές επιλέγεις έναν παίκτη σύμφωνα με το τι έχεις δει ότι κάνει τις προηγούμενες σεζόν και περιμένεις να κάνει τα ίδια τουλάχιστον. Άντε στη χειρότερη να τα πάει ένα μικρό ποσοστό χειρότερα, αλλά όχι να βλέπεις τέτοια αλλαγή. Οι μεταγραφές καλώς κακώς είναι ένα ρίσκο και τζόγος, για αυτό έχουν και χρήματα στη μέση. Τζογάρεις επιλέγοντας παίκτες είτε γιατί σκοράρουν πολύ, είτε γιατί παίζουν καλές άμυνες, είτε είτε είτε, τους βάζεις μέσα και περιμένεις να δεις…
Ο Σπανούλης
Ο Σπανούλης στα 39 του μπαίνει μέσα και παίζει, δίνει το 100% που μπορεί, αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας ότι δεν προσπαθεί στο παρκέ, άλλο θέμα το ότι εάν αντέχει ή εάν μπορεί σε αυτό το μπάσκετ σήμερα να αποδώσει αυτό που απέδιδε παλιά. Σε καμία περίπτωση δεν είναι Ναβάρο που στην τελευταία του σεζόν ήταν ένα κουφάρι που σερνόταν στο παρκέ και είχε θέση στην άκρη του πάγκου της Μπαρτσελόνα.
Ο Σπανούλης θα κρίνει πότε θα αποσυρθεί βάζοντας κάτω κάποια δεδομένα. Το μπάσκετ είναι όλη του η ζωή αυτό το ξέρουμε. Το κορμί του το προσέχει με τη ζωή που κάνει για αυτό και ακόμα μπορεί να παίξει σε τέτοιο επίπεδο και αυτό το γνωρίζουμε. Είναι μικρόβιο που δύσκολα το βγάζεις από μέσα σου το να θέλεις να παίζεις αλλά τον χρόνο δεν τον κέρδισε ποτέ κανένας… ίσως ο Μάμρα ο παντοτινός…
Το μπάσκετ προχωράει και το δήλωσε χθες ο Μπαρτζώκας μετά το τέλος του αγώνα, ο Βασίλης το γνωρίζει και του είναι δύσκολο (και όχι άδικα) να το πάρει απόφαση ότι όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος. Δεν έχει ανάγκη να αποδείξει τίποτα, όλοι τον γνωρίζουν, όλοι ξέρουν τι εστί το όνομα του στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, ρεκόρ έχει, τίτλους έχει μια χαρά οικογένεια έχει. Είναι το απόλυτο πρόσωπο για να γίνει η ζωή του ταινία ή και ντοκιμαντέρ για τους νεότερους πως από τα χαμηλά μπορείς να φτάσεις ψηλά και να κάνεις το απόλυτο.
Έχει ένα ακόμα ρεκόρ να καταρρίψει; Ναι και θα το κάνει την επόμενη σεζόν αφού δεν πιστεύω ότι φέτος θα τελειώσει το μπάσκετ για εκείνον. Πιστεύω χωρίς να είμαι στο μυαλό του, ότι την απόφαση για να σταματήσει θα την πάρει πριν ξεκινήσει η επόμενη σεζόν και θα ανακοινωθεί, έτσι ώστε να έχει την ανάλογη υποδοχή και αποθέωσε σε κάθε ευρωπαϊκό παρκέ που θα βρεθεί για τελευταία φορά εκεί ως παίκτης.
Θα πρέπει να τελειώσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό εννοείται και όπως αρμόζει σε έναν τέτοιο G.O.A.T. το εάν θα έπρεπε να το κάνει νωρίτερα; για κάποιους ναι για κάποιους άλλους όχι, αλλά αυτό είναι καθαρά δική του απόφαση και τέλος.
Θα πρέπει να γίνει μια συνάντηση με τους προέδρους να τα βάλουν κάτω και να αποφασίσουν πως θα γίνει αυτή η απόσυρση. Το ένα είναι το αγωνιστικό κομμάτι, δηλαδή τι ρόλο θα έχει ο Βασίλης στο ρόστερ και εκεί θα πρέπει να είναι όλοι τους απόλυτα κυνικοί και το δεύτερο είναι η αποχώρηση του και τίμηση του. Θα πρέπει επιτέλους το ΣΕΦ να αποκτήσει τη δική του φανέλα όπως είναι σε άλλα γήπεδα του κόσμου.
Με τα στραβά του με τα καλά του, όλοι οι άνθρωποι τα έχουν, ο Σπανούλης ήρθε και άλλαξε την ιστορία του Ολυμπιακού με ένα back2back και βραδιές που θα τα κοιτάζουμε στο YouTube και θα λέμε τι ζήσαμε και τι λέγαμε τότε…
Ως ψυχαναγκαστικός εγώ εννοείται θα προτιμούσα να σταματήσω στα 40 μου και όχι στα 39… οπότε πιστεύω ότι ο Σπανούλης την επόμενη σεζόν θα έχει θέση στο ρόστερ αλλά για τα ποιοτικά 5-10 λεπτά που θα μπαίνει μέσα και θα δίνει τις τελευταίες του πινελιές σε έναν μπασκετικό καμβά που όμοιο του στην Ευρώπη δεν έχει άλλος με το τι έχει καταφέρει.
Είναι δύσκολο να βάλεις σε τέτοια καλούπια τέτοιους παίκτες αλλά όπως έγραψα από πάνω θα πρέπει να είναι όλοι κυνικοί και ειλικρινείς, έτσι θα λυθούν και τα χέρια του coach που έχοντας φέτος μια μαγιά μπορεί να χτίσει τον επόμενο Ολυμπιακό.
Όπως έγραψα από πάνω οι αποχωρήσεις Σπανούλη – Πρίντεζη δεν έχουν σχέση για να γίνουν μαζί, απλώς εμείς τα έχουμε συνδυάσει στο μυαλό μας επειδή είναι το δίδυμο και η βάση για αυτό που βλέπαμε τόσα χρόνια. Επίσης και η φανέλα του θα πρέπει να αποσυρθεί στο ΣΕΦ.
Το γήπεδο
Μιας και έγραφα για ΣΕΦ, κάπου εδώ θα πρέπει να γράψω για το γηπεδικό. Αυτή τη στιγμή στη χώρα γίνονται αλλαγές που πολλοί δεν τις έχουν πάρει χαμπάρι αλλά έχουν προοπτική για το μέλλον. Το παραλιακό μέτωπο αλλάζει ριζικά αφού το έργο στο Ελληνικό θα ξεκινήσει. Στο Μικρολίμανο ήδη γίνονται εργασίες για να συναντήσει τις άλλες που θα έρθουν από τα νότια.
Εκεί ανάμεσα είναι και το ΣΕΦ. Η Χριστίνα Τσιλιγκίρη έχει ήδη δώσει το στίγμα της με τις αλλαγές και την ανανέωση των χώρων (εσωτερικά και εξωτερικά) του ΣΕΦ και ο καθένας μπορεί να δει την αλλαγή. Το στάδιο ανήκει στην πολιτεία, το πληρώνουμε εμείς και το συντηρεί μόνο ο Ολυμπιακός!
Εάν οι Αγγελόπουλοι αποφασίσουν να φτιάξουν ένα γήπεδο όπου βρεθεί χώρος (γιατί αυτό είναι το δύσκολο), το ΣΕΦ όσες “ενέσεις” και να του γίνουν θα ερημώσει. Αυτή τη στιγμή είναι σε κάποια υποφερτή κατάσταση επειδή είναι εκεί ο Ολυμπιακός και κάνει ότι παρεμβάσεις μπορεί και του επιτρέπουν. Θα πρέπει επιτέλους να βρεθεί η χρυσή τομή ανάμεσα σε πολιτεία και Ολυμπιακό, να το παραχωρήσει όπως το Καραϊσκάκης και να επιτρέψει στον Ολυμπιακό να το κάνει όπως θέλει.
Ένα σύγχρονο στάδιο για να παίζει εκεί ο Ολυμπιακός, προσφέροντας όλες τις ανέσεις που βρίσκεις στα καινούρια στάδια του κόσμου. Να μπορέσει να το εκμεταλλευτεί για πολιτιστικές εκδηλώσεις που θα φέρουν extra έσοδα. Να γίνουν χώροι εστίασης και light εμπορικοί (μπουτίκ ομάδας) και να είναι ένας χώρος που να δουλεύει κάθε μέρα.
Αυτό θα ανεβάσει την περιοχή, θα βοηθήσει το Καραϊσκάκης που αλλιώς ξεκίνησε η λογική των πέριξ χώρων αλλά αλλιώς δυστυχώς έχει πάει και να κουμπώσει πάνω στο τεράστιο έργο που γίνεται γύρω του με τις αναπλάσεις. Είναι γιγάντια ευκαιρία τώρα που γίνονται οι αλλαγές και υπάρχουν οι άνθρωποι που θα τα τρέξουν αυτά να γίνει αυτό που όλοι θέλουμε.
Γιατί Πειραιάς = Ολυμπιακός και Ολυμπιακός = Πειραιάς, εάν είναι δυνατό επειδή γνωρίζω τους χώρους του ΣΕΦ που είναι τεράστιοι και άπειροι, να στεγάσουν και τον ερασιτέχνη εκεί όσα τμήματα είναι δυνατό. Μιλάμε για ένα project που θα δώσει ζωή και κίνηση σε κομβικό σημείο της περιοχής.
Να μπουν νέες τεχνολογίες (5G) αλλά και πράσινου και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Δεν γίνεται εν έτη 2021 να έχεις ένα στάδιο να του βάζεις πετρέλαιο για να έχεις θέρμανση… Μόνο από τον ήλιο που έχουμε στην Ελλάδα, για παράδειγμα εάν είχε το στέγαστρο του σταδίου φωτοβολταϊκά θα είχε τσάμπα ενέργεια για τα μικρά πράγματα που θέλουν ενέργεια. Να γίνει γύρω γύρω πράσινο και τα τόσα γήπεδα που έχει εκτός θα είναι πόλος έλξης αρκετού κόσμου από άλλες περιοχές αυτό σημαίνει έσοδα όταν θα έχεις ένα ενεργό γήπεδο κάθε μέρα. Θα πρέπει να το σκεφτούν σοβαρά γιατί μιλάμε για ολική ανανέωση της περιοχής και έναν Ολυμπιακό ενωμένο και γηπεδικά.
Euroleague και #mexritelous
Το #mexritelous με ότι βλέπουμε τις τελευταίες μέρες κρίνεται ως μεγάλη επιτυχία των Αγγελόπουλων (που άργησαν) και του Ολυμπιακού. Μπορεί να στοίχησε στην ομάδα να κατεβάζει μια αναπτυξιακή (και αυτό σε έξοδα βάλτε το) στην Α2 και χαμένους τίτλους σε Α1 και κύπελλο, αλλά εάν δεν ματώσεις δεν μπορείς να φέρεις την αλλαγή.
Ξεγυμνώθηκαν από μόνοι τους με αυτά που ζούμε και οι τυφλοί είδαν τι γινόταν τόσα χρόνια στην ΕΟΚ. Το 13-1 κατάλαβε τι έκανε και το ελληνικό μπάσκετ είναι ένα μεγάλο αστείο, γιατί κάποιοι έτσι το θέλησαν!
Ενώ σε όλες τις ομοσπονδίες έχουν γίνει εκλογές στο μπάσκετ έχουμε showtime γιατί κάποιοι ζουν και αναπνέουν σε λογικές Κούβας και Β. Κορέας…
Ο Ολυμπιακός το πλήρωσε αλλά τουλάχιστον είναι εντάξει με την ιστορία του και με όλους! Πολλοί θα πρέπει να λένε και ευχαριστώ που βγήκε μπροστά και έφερε αυτή την αλλαγή που θα γίνει αλλά και την αναστάτωση με το ξεγύμνωμα τους.
Προσωπικά ποτέ δεν πίστευα την Α1 τα τελευταία χρόνια αφού η διαφορά Ολυμπιακού και ΠΑΟ με τις άλλες ομάδες ήταν σε άλλα επίπεδα. Οι τελικοί σχεδόν πάντα ήταν μεταξύ μας και ζήτημα να έκαναν 2 ήττες μέσα στη χρονιά πέρα από τα μεταξύ μας παιχνίδια. Αλλά μπορούσε κάποιος να πει ότι είναι παιχνίδια ρυθμού για την Euroleague.
Επειδή όμως εδώ είναι Ελλάδα, δεν είναι έτσι. Γιατί στην γκέλα που μπορεί να γινόταν γιατί και η ήττα είναι μέσα στο παιχνίδι, θα σήκωνε θύελλα και θα είχαμε ομορφιές στα media όπου ο Ολυμπιακός χάνει από τα αποδυτήρια σε αυτό τον τομέα. Θα το αναλύαμε για άλλες 10 ζωές και ίσως μια τέτοια ήττα θα έφερνε και αλλαγές.
Η αποχώρηση του Ολυμπιακού από το τσίρκο της Α1 είχε αποτέλεσμα να μην μπλέξει με την τοξικότητα που κυριαρχεί πριν και μετά τους αγώνες με ΠΑΟ αλλά και μετά από κάποια τυχόν ήττα. Παράλληλα γλίτωσε δύσκολες μετακινήσεις εντός Ελλάδος που είναι extra κούραση στους παίκτες, είτε να πάνε με πούλμαν κάπου είτε να κάνουν αεροπορικά ταξίδια. Τα παιχνίδια της Δευτέρας στο ΣΕΦ φέτος γλίτωσαν τις μεταφορές τις οποίες πλήρωνε όμως ο Ολυμπιακός στους αντιπάλους τους.
Η ομάδα τη νέα σεζόν ίσως παίζει στην Α1 αφού κακά τα ψέμματα δεν γίνεται να λείπει ένα τέτοιο brand από την Ελληνική λίγκα. Όλες οι ομάδες θέλουν Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα τους γιατί απλά τους δίνει αξία και χρήμα με χορηγίες… Εάν λοιπόν όπως όλα δείχνουν αλλάξει η κατάσταση στην ΕΟΚ ο Ολυμπιακός θα επιστρέψει στην Α1.
Αυτό σημαίνει ότι ο Μπαρτζώκας φέτος δεν θα βιαστεί να κλείσει το ροστερ γιατί αυτόματα μπαίνουν οι περιορισμοί στους ξένους παίκτες. Για αυτό και φέτος μας έκατσαν κουτί οι αποδώσεις των Βεζένκοφ και Λαρεντζάκη. Ο Ολυμπιακός έχει μια καλή μαγιά από Έλληνες για να ξεκινήσει αλλά και έτοιμος να “κλέψει” κάποιους άλλους που άλλοι δεν μπορούν να πληρώσουν για να τους κρατήσουν…
Από εκεί και πέρα η Euroleague έχει και αυτή τα θέμα της. Ένα βασικό είναι ότι δεν βλέπει ισάξια τις ομάδες μεταξύ τους όπως έγραψα από πάνω για τον κόσμο στα Ρωσικά γήπεδα. Άλλο θέμα είναι η διαιτησίες όπου φέτος ήταν κακές σε πολλά παιχνίδια και όχι μόνο με Ολυμπιακό.
Αυτό ίσως και προσωπική μου άποψη έχει να κάνει ότι το μπάσκετ αλλάζει, οι παίκτες γίνονται πιο αθλητικοί πιο γρήγοροι αλλά οι διαιτητές παραμένουν στάσιμοι. Μια λύση είναι πιο πολύ εμπλοκή του instant replay αλλά αυτό θα χαλάσει το παιχνίδι και τον ρυθμό του με τα σταμάτα ξεκίνα. Δεν ξέρω ίσως θα πρέπει η διαιτησία να γίνει πιο επαγγελματική και να μπουν άλλοι κανόνες. Ίσως να μπουν όρια σε ηλικίες αλλά και να είναι πιο αθλητικοί για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στο ίδιο το παιχνίδι, αλλά είναι τόσο περίεργο το επάγγελμα που δεν ξέρω εάν είναι εφικτό.
Από εκεί και πέρα, η Euroleague θα παραμείνει εδώ. Γιατί κάποια χρόνια πριν μιλούσαν για διασπάσεις κτλ. Δεν βλέπω να γίνεται, είναι το καλύτερο προϊόν αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, δίνει κλειστά συμβόλαια σε νέες ομάδες (Μπάγερν) που αυτό σημαίνει ότι ανοίγει αγορές. Θα μεγαλώσει τη σεζόν με το να βάλει και άλλες ομάδες και πιστεύω σιγά σιγά θα σβήσει κάποιες Εθνικές λίγκες για να γίνει μια κλειστού τύπου NBA στην Ευρώπη.
Το πρόβλημα είναι ότι το σπορ είναι τέτοιο που έχει συγκεκριμένο target group. Τι θέλω να πω… Ας μην γελιόμαστε μπάσκετ στην Ευρώπη φανατικά βλέπουν στα Βαλκάνια. Στην Ισπανία έχουν δυνατή λίγκα γιατί εκεί είναι μια ξεχωριστή περίπτωση γενικά και ως Ισπανία. Υπάρχουν Ρεάλ – Μπαρτσελόνα, δύο γιγάντιοι οργανισμοί με τεράστιο έρεισμα στο ποδόσφαιρο αναγκαστικά τραβάει και το μπάσκετ όπου δεν το έχουν αφήσει στη μοίρα του εννοείται, ίσα ίσα λειτουργεί με ίδια λογική. Γενικά η Ισπανία στον αθλητισμό έχει πολύ διαφορετική φιλοσοφία από πολλές χώρες στην Ευρώπη και δεν μπορούμε να την έχουμε ως μέτρο σύγκρισης. Από εκεί και πέρα η Ρωσία έχει μια ΤΣΣΚΑ που είναι το μεγάλο brand της και εάν ξεπεταχτεί κάποια άλλη όπως Κίμκι, Ζενίτ, όπου εκεί και το χρήμα είναι άπειρο μέσω χορηγιών…
Η Τουρκία έχει τη Φενέρ ως δυνατό brand με της ευλογίες του Ερντογάν και είναι μια διαφήμιση για τη χώρα, όπως διαφήμιση είναι και η Turkish Airlines ενώ η Εφές που δεν έχει ποδοσφαιρική ομάδα δεν έχει και οπαδούς, αλλά έχει φτιάξει ένα δυνατό σύνολο. Η Γαλλία προσπαθεί και η Γερμανία μέσω της Μπάγερν έχει στόχο να μπει δυνατά, να ανοίξει η αγορά.
Εδώ να τονίσω ότι η Μπάγερν θυμάμαι πριν χρόνια το είχαν δηλώσει ότι προετοιμάζουν την ομάδα για τίτλο και ως Γερμανοί φαντάζομαι ότι έχουν πλάνο σε βάθος χρόνου για κάτι τέτοιο. Χρήματα έχουν, τεχνογνωσία αποκτούν και φέτος είδαμε τι έκανε. Του χρόνου θα τους περιμένω στο ίδιο επίπεδο ίσως και πιο δυνατούς, έχουν πλάνο και στόχο και τους Γερμανούς σε κάτι τέτοια τους πιστεύεις. Μετά Ελλάδα και γενικά τα Βαλκάνια είναι η πηγή του μπάσκετ, αλλά η αγορά είναι φτωχή.
Τα πιο πολλά Euroleague pass είναι από Ελλάδα και εμείς το μπάσκετ το έχουμε σε σοβαρή υπόληψη επειδή έχουμε κατακτήσει τίτλους, τόσο απλά. Η Εθνική έχει μακρά ιστορία και στο παρελθόν Ελληνικές ομάδες έχουν φτάσει στην κορυφή, οπότε μας αρέσει γιατί στην Ελλάδα πρώτα είμαστε οπαδοί των τίτλων και μετά των ομάδων μας, τα παραδείγματα άπειρα…
Σφήνες μπαίνουν Ιταλία με ένα καλό πρωτάθλημα όχι επιπέδου Ισπανίας, αλλά καλό όπου βάζει για παράδειγμα χρήματα ο Αρμάνι γιατί είναι επίσης μια διαφήμιση. Τέλος η Μακάμπι που είναι μια ιστορία μόνη της στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Χώρες όπως η Αγγλία, Πορτογαλία, Ολλανδία, Βέλγιο δεν έχουν συμμετοχή στο μπάσκετ με κάτι καλό να δείξουν σε συλλογικό επίπεδο. Οπότε αυτόματα εκατομμύρια κόσμου δεν τους ενδιαφέρει. Οπότε μιλάμε για μια αγορά για λίγους και πολύ συγκεκριμένη. Το μπάσκετ από την άλλη σε κάθε χώρα είναι σε διαφορετικό επίπεδο ενδιαφέροντος και σίγουρα δεν είναι στην κορυφή. Σε πολλές χώρες το σώζει ότι ποδοσφαιρικές ομάδες έχουν και μπασκετικές οπότε μιλάμε ήδη για μικρό αριθμό που το παρακολουθούν. Ακόμα και στις ΗΠΑ το NBA δεν είναι στις πρώτες θέσεις, το περνάνε το baseball (MLB) και το American Football (NFL). Απλώς εκεί έχουν χτίσει ένα άλλο brand μια άλλη λογική όπου μπορεί και πουλάει στους εντός και εκτός ΗΠΑ, η Ευρώπη είναι άλλο.
Η Euroleague θέλει να ανοίξει αγορές και η πρόταση για εγγυημένο συμβόλαιο στη Μπάγερν είναι προς αυτό τον δρόμο. Από τη μια θέλει να “κλειδώσει” καλές ομάδες που κάνουν βήματα για να έχει σίγουρο προιόν, από την άλλη αναγκαστικά θα πρέπει να ανοίξει αγορές. Είχα διαβάσει κάπου για την Αγγλία που εξέταζαν να φτιάξουν μια ομάδα με βάση Αμερικάνους παίκτες για να είναι ανταγωνιστική, το ίδιο σχεδιάζουν και για μια ομάδα από το Κατάρ…
Γιατί τα γράφω όλα αυτά όμως. Γιατί θέλω να καταλάβουμε όλοι μας ότι το να φτάσεις σε Final Four όσο προχωράει ο χρόνος θα είναι πιο δύσκολο από ποτέ. Τέρμα το ψωμοτύρι που είχαμε ζήσει τα προηγούμενα χρόνια και φτάναμε ανά κάποια χρόνια. Το έχουν καταλάβει και οι άλλες παραδοσιακές δυνάμεις, σιγά σιγά θα μπουν στο παιχνίδι νέες ομάδες με πιο πολλά χρήματα και θα αλλάξουν οι ισορροπίες. Παίκτες καλοί θα είναι δυσεύρετοι γιατί όποιος προλάβει θα τους μαζεύει και όταν ανοίξει από 18 ομάδες να γίνουν 20 και μετά 22, αυτομάτως θα έχεις extra αντιπάλους και στις μεταγραφές.
Δύο extra ομάδες σημαίνει σχεδόν 30 παίκτες επιπέδου Euroleague θα πρέπει να μπουν στην εξίσωση. Αυτό σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός και να πάει στην Α1 με την κανονική ομάδα, στην Α2 θα πρέπει να έχει μια αναπτυξιακή για να δοκιμάζει παίκτες. Θα πρέπει να επενδύσει στο scouting και να τσιμπάει ότι βρίσκει, όπως κάνει στο ποδόσφαιρο που δουλεύει και φέρνει έσοδα αλλά και κάνει καλύτερη ομάδα. Δεν γίνεται μόνο με μεταγραφές να υπάρχεις, πρέπει και να βγάζεις παίκτες.
Μόνο έτσι κάπως θα έρθει μια ισορροπία απέναντι σε ομάδες που μόνο θα αγοράζουν. Μας έκατσε μια καλή μαγιά με Σλούκα – Παπανικολάου – Μάντζαρη και τους Σπανούλη – Πρίντεζη – Περπέρογλου ο ΠΑΟ επίσης είχε άλλους. Σε ίδια χρονική περίοδο να σου πετύχουν τόσοι πολλοί δύσκολο αλλά θα πρέπει να το φτιάξεις, να το ψάξεις για να πετύχει.
Το να έχεις καλούς γηγενείς παίκτες σημαίνει και λιγότερο κόστος. Σκεφτείτε τώρα ο Νικολαΐδης για παράδειγμα να σου βγει, δεν λέω να γίνει Σπανούλης γιατί Σπανούλης μόνο ένας, αλλά εάν σου κάνει ότι κάνει ο Λαρεντζάκης για παράδειγμα θα έχεις μικρότερο κόστος από το να ψάξεις την αγορά για να βρεις ένα ξένο που δεν ξέρεις και τι θα σου βγει μετά.
Πρέπει να φτιαχτεί ένα πλάνο και να δουλευτεί. Η περίπτωση Μιλουτίνοφ είναι μεγάλο παράδειγμα το πως ήρθε, πως ήταν και τι είναι σήμερα. Ο Ολυμπιακός είχε έναν παίκτη που τώρα κοστίζει 3εκ το χρόνο και τον είχε με 800χιλιάρικα μέχρι να του γίνει η ανανέωση. Γιατί και οι τιμές συμβολαίων είναι αναλόγως την οικονομία, ζήτηση και όχι σύμφωνα με την αξία του κάθε παίκτη. Απλώς οι διαφορές δείχνουν ποιος είναι καλός ποιος όχι.
Ο Σλούκας για παράδειγμα είναι στον Ολυμπιακό με 1,8εκ, εάν ήταν στην Ρεάλ η ΤΣΣΚΑ εύκολα θα ήταν στα 2,5εκ, για αυτό όταν μιλάμε για συμβόλαια παικτών πρέπει να βάζουμε πολλούς παράγοντες στο τραπέζι και τι τελικά πληρώνεις.
Όπως είπα και πιο πάνω είναι τζόγος αλλά και χρηματιστήριο μαζί οι μεταγραφές, τι να κάνουμε αυτή είναι η αλήθεια. Πληρώνεις έναν παίκτη για αυτά που είδες και ξέρεις ότι κάνει, αλλά δεν είσαι σίγουρος ότι θα τα ξανακάνει. Απλώς ξέρεις ότι έχεις μειωμένο ρίσκο να πέσεις έξω. Αυτή είναι η λογική των μεταγραφών, θα ήθελα να το αναλύσω και άλλο αλλά θα τραβήξει πολύ ακόμα… πάντως είχα γράψει κατά το παρελθόν εάν κείμενο που αξίζει να ξαναδιαβαστεί.
Για το τέλος…
Ξέφυγα σε αυτό το κείμενο αλλά το χρωστούσα αφού είχα καιρό να γράψω. Ναι η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες μέρες είμαι σε ένα mood βαρεμάρας στα πάντα και έχω αφήσει πίσω αρκετά πράγματα, θα επανέλθω όμως…
Μπάσκετ δεν θα έχουμε για τους επόμενους 5-6 μήνες αγωνιστικά για Ολυμπιακό. Θα έχουμε όμως εκλογές ΕΟΚ, απόφαση Ολυμπιακού για Α1, Σπανούλης, Πρίντεζης και χτίσιμο Ολυμπιακού επόμενης σεζόν. Ίσως ακουστώ και έχουμε τίποτα γηπεδικό.
Θα γράψω και για το ποδόσφαιρο όταν έρθει η ώρα και γενικά θα έχω αλλαγές στο blog, να μου έρθει το mood θέλω μόνο και εδώ είμαστε για σκληρές λογικές!
