Είπαμε εβδομάδα για γερά νεύρα

Τέταρτο εκτός έδρας παιχνίδι και όχι με “εύκολο” αντίπαλο, αλλά με την πρωταθλήτρια Ευρώπης που δεν έχει καμία σχέση με την Εφές στο ξεκίνημα της Euroleague. Αυτό θα πρέπει να ξαναγραφτεί γιατί άλλη Εφές ήταν στις αρχές που την κέρδιζε όποιος ήθελε αφού είχε απουσίες και άλλη εικόνα τώρα που βρίσκει σιγά σιγά τα πατήματα της. Μιλάμε για την ομάδα που ελέω Covid ίσως έχασε την ευκαιρία να έχει 2 Ευρωλίγκες back 2 back…

Πάμε για τα χθεσινά, με τον Ολυμπιακό να γνωρίζει ότι μπροστά του θα έχει την διαφορετική Εφές και σιγά σιγά να πλανάται πάνω από τα κεφάλια των παικτών το “πρέπει” να κάνει και εκτός έδρας νίκη. Εντάξει στο ΣΕΦ έχουμε καλομάθει με το σερί παιχνιδιών που είχε αλλά θα πρέπει να γίνει και το επόμενο βήμα.

Το πρόβλημα είναι ότι εκτός ΣΕΦ οι ίδιοι παίκτες που κάνουν ότι θέλουν στον Πειραιά, στα εκτός είναι λες και χάνουν την συγκέντρωση τους, τις δυνάμεις τους, δεν ξέρω τι άλλο. Εντός έδρας ο Ολυμπιακός και σε κακή βραδιά μπορεί να κάνει την ανατροπή, στα εκτός έδρας μετά από τη Βαρκελώνη που το έχασε στις λεπτομέρειες ο Ολυμπιακός έχει θέμα, και σοβαρό θέμα για αρχή στην άμυνα!

Ενώ στον αγώνα με την Μπαρτσελόνα δέχτηκε 79 πόντους μαζί με τα 5 λεπτά της παράτασης, με ΤΣΣΚΑ δέχτηκε 88, με Ζενίτ 84 και χθες από Εφές 88 πάλι. Την ίδια στιγμή στο ΣΕΦ ο Ολυμπιακός δέχεται 50 από Μπασκόνια, 68 από Ρεάλ, 68 από Ζαλγκίρις, 65 από Φενέρ και Μονακό, με την Άλμπα να έχει δείξει πιο καλή εικόνα που έβαλε 83 αλλά και πάλι έχασε.

Αυτό δείχνει ότι ο Ολυμπιακός εκτός έδρας πιέζεται πολύ, χάνει τη συγκέντρωση του και κάπως σε κάποια σημεία να φαίνεται ότι τα παρατάει, όπου δεν το κάνει αλλά η εικόνα του δείχνει κάτι τέτοιο αφού είναι ανήμπορος να αντιδράσει.

Χθες το παιχνίδι ξεκίνησε σκληρά με τη Εφές να βρίσκει σχεδόν όλο της το σκοράρισμα από τον Μπουμπουά που ήταν σαν να έπαιζε μόνος του. Προσωπικά είμαι της άποψης ότι από έναν παίκτη δεν μπορείς να χάσεις ας βάζει όλο το βράδυ καλάθια. Το μπάσκετ είναι ομαδικό σπορ και ο ένας πολύ δύσκολα θα κερδίσει τους 5, εκτός σπανίων περιπτώσεων να έχεις απέναντι σου κανένα Λεμπρόν όπου και πάλι θέλει support.

Όσο ο Ολυμπιακός ήταν κοντά στο σκορ και η Εφές είχε λύσεις από τον Γάλλο ή τον Μίσιτς ήταν καλά, η ομάδα είχε απαντήσεις και στο πέντε που περιμένουμε την ενσωμάτωση του Έισι ο Αταμάν έκανε τρεις αλλαγές σε ένα δεκάλεπτο στη θέση αυτή. Πρώτο δεκάλεπτο 23-25 και όλα έδειχναν ότι το σκορ θα πάει ψηλά και ο Ολυμπιακός έχει εικόνα πρώτου δεκαλέπτου στο ΣΕΦ.

Στη δεύτερη περίοδο συνεχίστηκε η εικόνα αυτή για να κλείσει με ένα σκορ 21-19 και 44-44 ημίχρονο μετά από καλή άμυνα και ασίστ του Λούντζη στον ΜακΚίσικ.

Για να έρθει το δεύτερο ημίχρονο όπου όπως και στην Αγία Πετρούπολη ο Ολυμπιακός προβλημάτισε. Στην τρίτη περίοδο δεν τα πήγε άσχημα σύμφωνα με την εικόνα που είχε, αλλά έδινε την εντύπωση προβληματισμού στο ότι δεν υπήρχαν λύσεις αφού αρκετοί παίκτες ήταν σε κακό βράδυ. Τέλος έκλεισε με σκορ 24-22.

Για να έρθει ή 4η περίοδος και τον Ολυμπιακό να έχει σκοράρει όλους και όλους 3 πόντους! Ναι καλά είδαμε το σκορ… δέκα λεπτά 3 πόντοι, ένα δίποντο και μια εύστοχη βολή δηλαδή! Που 3 πόντους σε δεκάλεπτο δεν βάζουν ούτε σε σχολικά παιχνίδια, sorry ε… Αυτό ήταν προνόμιο του Ολυμπιακού όταν πιέζει τον αντίπαλο που σε δέκα λεπτά οριακά περνάει τους 10 κάποιες φορές, το έχει κάνει σε πολλά παιχνίδια, αλλά ο ίδιος να σκοράρει μόλις 3 πόντους, δεν θυμάμαι να το έχω ξαναδεί στη σύγχρονη ιστορία του.

Παίκτες μπλοκαρισμένοι, είτε στο μυαλό τους είτε από τον Αταμάν που έπαιζε οριακά πιεστική άμυνα παντού πάνω στους περιφερειακούς και από τον πάγκο να μην έβγαινε καμία κίνηση για να αλλάξει έστω κάτι. Η Εφές έπαιζε μόνη της και έκανε ότι ήθελε στο παρκέ, ενώ οι παίκτες του Ολυμπιακού έριχναν όπου να ναι τα σουτ, είτε air ball είτε τούβλα που λέμε, ενώ πίσω η άμυνα δεν υπήρχε.

Δεν ξέρω τι φταίει και δεν είναι δικό μου πρόβλημα να το λύσω. Η ομάδα έχει τους ανθρώπους που τους πληρώνει για αυτή τη δουλειά, ενώ και οι παίκτες είναι μεγάλα παιδιά που έχουν φάει με το κουτάλι τέτοια παιχνίδια και μπορούν να ανασυνταχθούν.

Η εβδομάδα δεν έκλεισε χθες, Παρασκευή περιμένει την Μακάμπι του Σφαιρόπουλου όπου επίσης έχει αρχίσει να βρίσκει πατήματα σιγά σιγά και θα είναι δύσκολος αντίπαλος, αλλά πιστεύω θα μιλήσει η έδρα και θα χάσει. Καπάκια Δευτέρα μετά από χρόνια έρχεται ντέρμπι με ΠΑΟ για την Α1 και η πίεση είναι ακόμα μεγαλύτερη γιατί η εικόνα που παρουσιάζει ο βάζελος, δημιουργεί την πίεση ότι το παιχνίδι θα πρέπει να το πάρει εύκολα η ομάδα και να μην κάνει για άλλη μια φορά Ανάσταση όπως έχει συνηθίσει στο παρελθόν.

Καλό το ξεκίνημα με τις εντός έδρας σερί νίκες που εννοείται μετράνε για την βαθμολογία της Euroleague όπου όπως έχω γράψει πρέπει να κάνει και τις 17 εντός έδρας, αλλά αρχίζει και μπαίνει η πίεση της εκτός έδρας νίκης. Κάποια χρόνια πριν θυμάμαι έκανε πιο εύκολα εκτός έδρας νίκη παρά εντός, είναι ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ παράξενη ομάδα, για αυτό θέλει υπομονή. Επίσης φέτος μπαίνει και η extra πίεση του πρωταθλήματος, όπου γίνεται ακόμα πιο μεγάλη αφού η άθλια εικόνα του ΠΑΟ επιβάλλει τη νίκη. Ακόμα και μια δύσκολη νίκη επί του αιωνίου θα φέρει μουρμούρα γιατί η διαφορά των δύο ομάδων είναι χαοτική για να τα λέμε όλα.

Πριν τελειώσει το 2021 αυτή η εβδομάδα είναι η πιο δύσκολη και θα πρέπει να κλείσει με 2 νίκες ξεκάθαρα. Η εντός έδρας με Μακάμπι θα μετρήσει στη βαθμολογία και η εντός πάλι με ΠΑΟ θα είναι διπλή νίκη. Γιατί για το πρωτάθλημα θα έχει 2 ήττες ο ΠΑΟ και γεια σας, ενώ θα μπει σε μια εσωστρέφεια αφού οι συνεχείς αποτυχίες και ειδικά από Ολυμπιακό όταν έρθει θα είναι πιστεύω το μπαμ. Τεράστια ευκαιρία για τον Ολυμπιακό να τελειώσει την υπόθεση νταμπλ για φέτος στέλνοντας μήνυμα εντός συνόρων ότι δεν υπάρχει καν κάποιος δεύτερος να τον κοντράρει, που για να τα λέμε όλα, δεν υπάρχει!

Εμείς από την πλευρά μας θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το βράδυ της Δευτέρας για να κάνουμε ταμείο. Μέχρι τότε υπομονή και στήριξη, άλλωστε σας το είχα γράψει στο προηγούμενο κείμενο μετά την ήττα από Ζενίτ, ότι έρχεται δύσκολη εβδομάδα που είναι για γερά νεύρα…

ΥΓ1: Ξέρουμε ότι ο Μπαρτζώκας είναι ένας από εμάς, έχει και ένταση στον πάγκο όπου εμένα μου αρέσει, αλλιώς να είχαμε ένα Playmobil. Χθες ίσως είχε ένα θόλωμα από νεύρα επειδή δεν έβγαινε τίποτα στο παρκέ από ότι ήθελε. Θα πρέπει κάπου εκεί να βρει μια ισορροπία και αυτό το συμπέρασμα το έβγαλα από την εικόνα στο τέλος που εκνευρίστηκε για την τελευταία επίθεση. Ορθώς την έκανε η Εφές εννοείται, αφού και οι δύο ομάδες θα είναι στην 8άδα και οι διαφορές θα παίξουν σημαντικό ρόλο σε μια Euroleague που θα κριθούν θέσεις σε λεπτομέρειες. Ορθή είναι μετά η “γκρίνια” στους διαιτητές, αυτό θα μετρήσει σε επόμενα παιχνίδια 😉

ΥΓ2: Προσωπική άποψη αυτή η ΠΑΠΑΡΙΑ με το fair play στο τέλος θα πρέπει κάποτε να σταματήσει γιατί γίνεται πραγματική αλλοίωση τελικού σκορ, ξεκάθαρα! Δεν ξέρω ποιος και γιατί το ξεκίνησε αλλά είναι γιγάντια ΜΑΛΑΚΙΑ που θα πρέπει κάπως να σταματήσει. Το μπασκετ δεν είναι ποδόσφαιρο που κάνεις καθυστερήσεις για να λήξει το παιχνίδι, ούτε κανονίζεις από πριν σε πιο σκορ θα κάνεις ημιχρονο και αλλαγή τερέν όπως κάναμε στις πλατείες. Η τελευταία επίθεση πρέπει να γίνεται γιατί έτσι είναι το γαμημένο παιχνίδι, για αυτό έχει συγκεκριμένο χρόνο παιχνιδιού. Για να μην βάλω και τον παράγοντα τζόγο με το στοίχημα που χαλάνε τα under/over αναλόγως τις ορέξεις ομάδων στην τελευταία επίθεση…