Ήττα στην Πόλη μετά την ανάρρωση όλων
Πλάκα πλάκα, αυτό είναι το πρώτο μου κείμενο για το 2022 στο RedView.gr οπότε τα γνωστά, καλή χρονιά με υγεία σε όλους να έχετε για να με διαβάζετε.
Κανονικά ήθελα να γράψω ένα κείμενο μετά την ισοπαλία με τον Απόλλωνα αλλά αυτό τον καιρό κάνω άλλα πράγματα και το έχω παραμελήσει, θα γραφτεί όμως γιατί θέλω να υπάρχουν κάποια πράγματα γραπτά.
Χθες λοιπόν ο μπασκετικός Ολυμπιακός επέστρεψε στη δράση μετά από σχεδόν δύο εβδομάδες και μετά από αναβολές αγώνων με ΤΣΣΚΑ και Ζαλγκίρις στη Euroleague λόγω COVID. Ο μπασκετικός Ολυμπιακός το πέρασε αυτό ομαδικά και αυτό μέσα στην ατυχία είναι καλό γιατί μάλλον (δεν μπορώ να γνωρίζω ιατρικά), δεν θα έχουμε απουσίες στο κοντινό μέλλον με το να κολλήσει κάποιος. Βέβαια πάνω κάτω όλες οι ομάδες βλέπουμε ότι περνάνε το ίδιο με αρκετούς παίκτες τους να έχουν κολλήσει και να μένουν εκτός.
Ο Covid είναι ο παράγοντας που από την αρχή της σεζόν το έγραφα ότι η ομάδα θα πάει καλά γιατί παίζει καλά, είναι καλή αλλά δεν μπορώ να ξέρω τι θα γίνει με τον Covid. Ενώ ξεκίνησε μια χαρά ήρθε η Όμικρον για να πάει πίσω όλα τα σπορ με την ευκολία της μετάδοσης της και να αποδεκατίσει σχεδόν όλες τις ομάδες, σε όλα τα σπορ. Οπότε εδώ θέλει και τύχη πότε θα σου “κάτσει” και πότε θα το περάσεις και νομίζω ο Ολυμπιακός έτσι όπως έτυχε είναι τυχερός σε αυτό το κομμάτι.
Στον πρώτο του αγώνα για το 2022 λοιπόν στην Πόλη απέναντι στη Φενέρ που είχε απουσίες Ντε Κολό και Βέσελι ο Ολυμπιακός φάνταζε ότι θα έκανε την πρώτη νίκη της χρονιάς.
Αλλά είναι αυτό που γράφω άπειρες φορές και θα συνεχίζω να γράφω. Όποιους παίκτες και να έχεις είτε είναι σταρ είτε είναι εργάτες, όσο και να αξίζουν, τα μπάτζετ και τα ονόματα δεν παίζουν μπάσκετ. Μπάσκετ παίζουν οι παρόντες και μόνο, όταν ξεκινάει ένα παιχνίδι παίζουν αυτοί που είναι στο παρκέ και στον πάγκο, ονόματα, ιστορίες, και χρήματα πάνε στην άκρη.
Στα χαρτιά λοιπόν ο Ολυμπιακός φάνταζε να έχει ένα προβάδισμα σύμφωνα και με τις απουσίες των Τούρκων σε μια έδρα που δεν ήταν η καυτή που ξέρουμε αφού λόγω Covid είχε 3400 περίπου φιλάθλους.
Στο παρκέ όμως πάθος και δίψα έδειξαν αυτοί της Φενέρ και πήραν το παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός αν και ξεκίνησε καλά στα δύο πρώτα δεκάλεπτα και έκλεισε το ημίχρονο με +3 και χωρίς τον Μπαρτζώκα στον πάγκο έδειχνε ότι ελέγχει το παιχνίδι.
Η 3η περίοδος για άλλη μια φορά ήταν καταστροφική, όχι γιατί την έχασε με σκορ 30-20, αλλά γιατί έδειχνε μια εικόνα του να μην μπορεί να κάνει αυτό που θα τον έχει μπροστά και θα ξεφύγει. Απίστευτα πολλά λάθη σε πάσες που φαινόταν εύκολες αλλά και από την τηλεόραση έβλεπες ότι ήταν προβλέψιμες. Έτσι οι παίκτες της Φενέρ ήταν ένα βήμα πιο μπροστά και έβγαιναν πρώτοι και έκλεβαν μπάλες. Θα μπορούσε η διαφορά να ήταν μεγαλύτερη αλλά ευτυχώς βρίσκαμε σκορ και απαντήσεις στα λάθη. Όμως το δεκάλεπτο έκλεισε με +10 για τους Τούρκους.
Είχα γράψει σε προηγούμενο κείμενο μετά το παιχνίδι με ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ, ότι τότε στην 3η περίοδο που ο ΠΑΟ έκανε την αντεπίθεση ο Ολυμπιακός συνέχιζε να κρατάει τη διαφορά και ενώ εκείνη την περίοδο ήταν χειρότερος ο ΠΑΟ δεν μπορούσε να κάνει το κάτι παραπάνω, οπότε δεν με φόβισε η συνέχεια. Χθες έγινε το ίδιο ενώ ο Ολυμπιακός προσπαθούσε και στις κακές περιόδους της Φενέρ δεν έκανε αυτό το κάτι παραπάνω για να τη φτάσει πάλι και να προσπεράσει.
Κάπως έτσι έγινε και στην 4η περίοδο όπου από ένα σημείο και μετά απλώς προσπαθούσαν να κλείσουν τη διαφορά που είχε φτάσει και στους 20 πόντους αν δεν κάνω λάθος. Στην άμυνα φάγαμε 94 πόντους όπου μέχρι χθες το maximum που έχουμε δεχτεί ήταν οι 88 από ΤΣΣΚΑ και Εφές, σημάδι ότι η άμυνα είχε πάει περίπατο και χθες ομαδικά δεν ήταν όλοι τους σε καλή μέρα. Η Φενέρ χτυπούσε ότι κενό έβρισκε και είχε εύκολο σκοράρισμα κάνοντας παίκτες σαν τον Μαχμούτογλου να φαντάζουν NBAers.
Ήταν μια ήττα εκτός έδρας και σε μια έδρα που δυσκολεύει αρκετά αντιπάλους άσχετα με το ξεκίνημα που είχε φέτος η Φενέρ. Δεν πονάει και τόσο αφού τα έχουμε πει, βασικός στόχος είναι το 17 στα 17 στο ΣΕΦ και μετά ότι καλύτερο εκτός.
Το θέμα είναι οι παίκτες να είναι καλά μετά από την περιπέτεια Covid που πέρασαν και όπως έχουμε δει επηρεάζει αθλητές σε όλα τα σπορ. Μπορεί να το περνάνε εύκολα εάν είναι η “Ο” αλλά είναι μια ταλαιπωρία που επηρεάζει το σώμα τους. Επηρεάζει ακόμα και η διακοπή προπονήσεων που είχαν γιατί τους αλλάζει τη ρουτίνα ενώ η απουσία αγώνων παίζει ρόλο. Θα μου πει κάποιος και οι άλλοι το περνάνε, ναι αλλά δεν έχω εικόνα πόσοι έμειναν εκτός, τι προπονήσεις έχασαν κτλ. Για όλες τις ομάδες θα είναι αυτή περίοδος δύσκολη αφού είναι κάτι σαν προσαρμογής στη ρουτίνα τους. Ο πιο τυχερός και πιο έτοιμος θα έχει πιο πολλές πιθανότητες για τη νίκη, μην ξεχνάτε και τον αγώνα της Ρεάλ με την ΤΣΣΚΑ στη Μαδρίτη που η Ρεάλ έπαιξε με πραγματικά μισή ομάδα και κέρδισε παρόλα αυτά.
Μην μένετε στα ονόματα, το ποιος παίζει κτλ, είναι αρκετά πράγματα γύρω από έναν αγώνα που έχουν ρόλο στην τελική έκβαση ακόμα και μικρές λεπτομέρειες παίζουν τον ρόλο τους. Το μόνο που θέλει είναι υπομονή, άλλωστε ο Ιανουάριος πάντα είναι ο πιο δύσκολος μήνας, είναι οι αγώνες μετά από διακοπές γιορτών και θέλει χρόνο για να μπουν αυτό που λέμε σε σειρά. Εδώ εμείς λέμε συνέχεια μετά τις γιορτές θα ξεκινήσουμε δίαιτα για τα κιλά που πήραμε στις γιορτές και το πάμε από Δευτέρα σε Δευτέρα… Ναι το γνωρίζω είναι επαγγελματίες αλλά δεν παύουν να είναι άνθρωποι και όχι ρομπότ που τα προγραμματίζεις.
Θα ξαναδούμε τον Ολυμπιακό που έχουμε συνηθίσει αυτό είναι το μόνο σίγουρο και όπως έχω γράψει από τις αρχές φέτος είναι για μεγάλα πράγματα όσο να μην τολμούν να το γράψουν άλλοι.
Κάπου εδώ διαβάστε σε κείμενο μετά τη νίκη επί της Αρμάνι ΕΔΩ κάτω κάτω την πρόβλεψη μου και πείτε μου εάν έπεσα μέσα ή όχι…
