Οι επιστροφές έφεραν άλλον αέρα

Κείμενο μετά το 1-1 στην Τούμπα δεν είχε, αλλά δεν θα άλλαζε και κάτι άλλο από αυτά που έχω γράψει τόσους μήνες εδώ για την εικόνα που βλέπουμε. Γράφω σήμερα μετά το 3-1 επί του Παναιτωλικού όπου οι επιστροφές παικτών έφερε χαμόγελα και πάλι για την εικόνα που είδαμε.

Ο Μαρτίνς δεν διάβασε σχόλια στα social media και προτάσεις από τους προπονητές των πλήκτρων και ούτε είχε κάποια επιφοίτηση για την αλλαγή πλάνου στον χθεσινό αγώνα. Παρέταξε την ομάδα σύμφωνα με το υλικό που είχε στα χέρια του γνωρίζοντας ποιος μπορεί και ποιος όχι.

Έτσι επέστρεψε το 4-2-3-1 που έχουμε μάθει και έχει φέρει επιτυχίες, αντί για το 3-4-3 που δεν τραβάει όπως φωνάζουν όλοι. Εδώ έχω μια ευκαιρία να αποδείξω τη μνήμη χρυσόψαρου που έχουμε σχεδόν όλοι μας. Το 3-4-3 φέτος όποτε δοκιμάστηκε για λόγους που γνωρίζει ΜΟΝΟ το τεχνικό team, όντως δεν έφερε τα αποτελέσματα που ίσως έχουμε εμείς στο μυαλό μας. Αλλά δεν γνωρίζω και τι στόχο έχουν στο team σύμφωνα με τις παραμέτρους που έχουν. Ο Ολυμπιακός λοιπόν έχει ξαναπαίξει με 3-4-3 και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία…

4 Απριλίου 2021, ΑΕΚ – Ολυμπιακός 1-5. Ο Ολυμπιακός κατέβηκε με Σα – Σεμέδο Παπασταθόπουλο Μπα – Χολέμπας Καμαρά Εμβιλά Ανδρούτσο – Μασούρα Μπρουμά Ελ Αραμπί.

11 Απριλίου 2021 Ολυμπιακός – ΠΑΟ 3-1. Ο Ολυμπιακός με Σα – Σεμέδο Παπασταθόπουλο Μπα – Χολέμπας Μπουχαλάκης Εμβιλά Ανδρούτσος – Μασούρας Φορτούνης Ελ Αραμπί.

Και στις δύο περιπτώσεις βλέπουμε ότι σήμερα κατά 80-90% παραμένει ίδια ομάδα αλλά η εικόνα είναι διαφορετική και αυτό οφείλετε στο κέντρο. Έχει σχέση η εικόνα του Καμαρά στο 1-5 με την εικόνα που παρουσιάζει φέτος; Ακόμα και ο Εμβιλά είναι μια δύο σκάλες χειρότερος και το κέντρο σε μια ομάδα είναι το Α και το Ω. Όταν οι κεντρικοί είναι καλά βλέπουμε μπάλα, όπως χθες με Μπουχαλάκη – Εμβιλά να είναι καλοί σε σχέση για παράδειγμα με την εικόνα Καμαρά – Εμβιλά στην Τούμπα.

Ο Μαρτίνς δεν είναι χαζός, ξέρει πολύ καλά τι υλικό έχει, ποιος είναι σε φόρμα, ποιος όχι και ποιος αντέχει να βγάλει παιχνίδι. Δεν θα ψάξω το γιατί και πως, γιατί σίγουρα οι λόγοι είναι πολλοί. Δεν γίνεται μέσα σε λίγους μήνες να ξέχασαν τη μπάλα που έπαιζαν την προηγούμενη σεζόν, οι ενδεκάδες σχεδόν ίδιες είναι.

Αν και λέγαμε ότι μετά από αγώνες Εθνικών ομάδων ότι παίκτες έρχονται κουρασμένοι κτλ, εδώ έχουμε το θετικό ότι Ροντρίγκεζ και Αγκιμπού μάλλον ήρθαν ακόμα πιο έτοιμοι και με φόρα από το Κόπα Άφρικα. Ειδικά για τον πρώτο του έκανε πολύ καλό αφού πήρε αγωνιστικά λεπτά που δεν είχε και τόσα πριν φύγει. Ο Γκάρι είναι το εξτρέμ που έλλειπε από την εξίσωση για να βγει σωστά το σύστημα, έχει αυτά που ζητάει ο προπονητής σε αντίθεση με Ονιεκούρου και Λόπες.

Όπου ο Μαρτίνς δεν ήταν τρελός που επέλεγε τον Νιγηριανό, απλώς πρέπει να βάλουμε κάτω ότι ο ένας έχει έρθει μεταγραφή οπότε έχουν δαπανηθεί χρήματα και ο άλλος είναι δανεικός. Οπότε εάν θέλεις να δώσεις κάποιον που δεν σου κάνει πρέπει να παίξει για να δείξει πράγματα και να φύγει σε ίδια τιμή. Όλα παίζουν ρόλο άλλο που δεν κάνουμε τόσο διεξοδική ανάλυση και μιλάμε λες και παίζουμε Championship Manager.

Η επιστροφή Φορτούνη αλλά και η μεταγραφή Καρβάλιο έρχονται να καλύψουν τη θέση πίσω από τον επιθετικό που φέτος έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά ο μικρός Καμαρά που ήταν για Ολυμπιακό Β βάση πλάνου, μην το ξεχνάμε αυτό. Κι όμως άρπαξε την ευκαιρία και δικαίωσε για την επιλογή τον Πορτογάλο. Τώρα το ρόστερ γεμίζει παρόλο που οι Φορτούνης – Καρβάλιο έμειναν εκτός για τους αγώνες με την Αταλάντα και όχι άδικα.

Ο στόχος έχει επιτευχθεί μέχρι στιγμής, ο Ολυμπιακός είναι πρώτος και έχει διαφορά ασφαλείας που με την εικόνα των άλλων που έχουμε, πολύ δύσκολα θα μας πλησιάσουν. Ο Μαρτίνς κατάφερε με ότι εμπόδια έμπαιναν μπροστά του από το καλοκαίρι να έχει την ομάδα σε τροχιά άλλου ενός πρωταθλήματος, μέσα στην Ευρώπη και στο κύπελλο να περάσει το εμπόδιο του Παναιτωλικού.

Μπορεί να μην έχει παίξει την μπάλα που έχουμε δει δύο σεζόν πριν αλλά είπαμε, οι παράγοντες είναι πολλοί που έχουν παίξει ρόλο. Δεν μπορώ όμως να μην εντυπωσιαστώ από όταν ένας άνθρωπος μπορεί και αλλάζει συστήματα, τακτικές, ιδέες σύμφωνα με το υλικό που έχει. Αυτό είναι το δύσκολο και δεν το κάνουν πολλοί, το σύνολο προχωράει με τους θεωρητικά “καλούς” άσχετα εάν μπορούν ή όχι, άσχετα με τον αντίπαλο. Είναι μεγάλο πράγματα να μπορείς να προσαρμόζεσαι κάθε φορά σύμφωνα με τις απαιτήσεις που έχει ένα παιχνίδι.

Το πρόγραμμα σε Ελλάδα που ακολουθεί είναι εύκολο, σε σχέση με ότι παίξαμε ήδη. Σίγουρα θα γίνουν δοκιμές και το μυαλό θα είναι στα παιχνίδια με την Αταλάντα όπου έφτασαν ήδη. Βασικό είναι να μην έχουμε θέματα με τραυματισμούς, απουσίες κτλ στην ομάδα και να είναι όλοι καλά και ετοιμοπόλεμοι. Δεν είναι εύκολος αντίπαλος αλλά δεν είναι και ανίκητοι, και απλά δεν μας φοβάμαι, πιστεύω θα κάνουμε καλά παιχνίδια.

Χθες έδειξαν κάποιοι ότι έχουν όρεξη και πιστεύω θα στηριχθεί σε αυτούς ο προπονητής, υπάρχουν ακόμα θέματα που θέλουν διόρθωση αλλά είναι και προσωπικό αυτό, ο καθένας να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί και πάει προς όλους!

Η ομάδα ενισχύθηκε ειδικά με αρκετούς παίκτες που είναι το μέλλον με στόχο να βρεθούν νέοι Καμαρά και Σισέ, τεράστιο πράγμα αυτό που μόνο ο Ολυμπιακός το κάνει στην Ελλάδα. Για αυτό και δεν φοβάμαι ότι αυτή η ομάδα θα έχει οικονομικό πρόβλημα πέρα από τις όποιες αποφάσεις του προέδρου.

Για να καταλάβουν μερικοί ο Ολυμπιακός δεν λειτουργεί όπως τα 90’s με τον πρόεδρο να χώνει χρήμα για να αποθεώνεται αυτός πρώτα και μετά η ομάδα. Ο Ολυμπιακός λειτουργεί όπως όλοι οι Ευρωπαϊκοί σύλλογοι με έσοδα / έξοδα, όπως κάθε λογική επιχείρηση πρέπει να λειτουργεί και είναι αυτόνομος. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι στην ΠΑΕ η εγγύηση ότι όλα θα πάνε όπως πρέπει, ενώ όποτε χρειαστεί θα είναι εκεί για το κάτι παραπάνω, όπως έγινε για παράδειγμα με τον Μανωλά, που έφερε παίκτη με τεράστιο συμβόλαιο μια στιγμή που η ομάδα ήταν ήδη πρώτη και με διαφορά από τους άλλους. Παρόλα αυτά ενίσχυσε πιο πολύ τον Ολυμπιακό όταν οι άλλοι ούτε βασικές μεταγραφές δεν έχουν κάνει να καλύψουν τα προβλήματα τους.

Και δεν είναι εκεί μόνο για τον Ολυμπιακό στο ποδόσφαιρο, είναι εκεί και για τον ερασιτέχνη όποτε χρειαστεί είναι εκεί ακόμα και για την ίδια την πόλη τον Πειραιά. Μεγάλο πράγματα να κάνεις παράλληλα πρωταθλητισμό αλλά και να χτίζεις βάσεις και λογικές με στόχο τα επόμενα χρόνια να είσαι ακόμα πιο δυνατός. Όταν την ίδια στιγμή οι άλλοι θα λένε για τα χρήματα του Champions League και τους ξένους διαιτητές, που τους έφεραν και έχουν πιο πολλές ήττες από νίκες… Για αυτό θα πονάνε για πολλά χρόνια ακόμα και ξέρουν ότι ο μόνος τρόπος να χτυπήσουν τον Ολυμπιακό είναι εκ των έσω. Και εκ των έσω σημαίνει μέσω media να φυτέψουν σπόρους διχόνοιας σε οπαδούς, όπως έχουμε φέτος για την εικόνα που βλέπουμε…

Αλήθεια πήραν χαμπάρι ότι ολόκληρη Παρί Σεν Ζερμέν αποκλείστηκε από το κύπελλο Γαλλίας; Που έχουν μαζέψει ότι all star κυκλοφορεί εκεί έξω… βλέπουν τι γίνεται σε άλλες χώρες, άλλα πρωταθλήματα. Μόλις χθες η Μπενφίκα (που με πήγε κουβά), έχασε 1-2 από την Ζιλ Βιθέντε στην έδρα της και εδώ μιλάμε έχει μπει Φεβρουάριος η ομάδα είναι πρώτη αήττητη, μέσα σε όλους τους στόχους, και με την “κακή” μπάλα που παίζει έχει φτιάξει και διαφορά από δεύτερο και τρίτο, αλλά εντάξει… δεν είναι καλός ο Ολυμπιακός… έγινε ρε… τα λέμε…

Για το γεγονός στη Θεσσαλονίκη με τη δολοφονία που δεν έχει σχέση με ποδοσφαιρικά αίτια, δεν θα σχολιάσω γιατί θέλει ξεχωριστό κείμενο που θα γράψω γιατί δεν είναι κάτι τόσο απλό. Κρίμα… αλλά η ιστορία έχει ξεκινήσει στραβά κάποια χρόνια πριν που έφερε άλλα ήθη και έθιμα με τις ευλογίες κάποιων… Ας ελπίσουμε η έκταση (και ορθώς) που πήρε η δολοφονία (γιατί σε άλλες δεν καίγεται καρφάκι για τον πολύ κόσμο), να φέρει αποτέλεσμα στην έρευνα και να αποδοθεί δικαιοσύνη όπως πρέπει, εκεί που πρέπει!