Έτσι στις καθυστερήσεις και να καίει

Καλημέρα, καλή εβδομάδα και καλό μήνα που μπήκε από χθες ο Μάιος, η άνοιξη και σιγά σιγά έρχεται το καλοκαίρι με μοναδική παρένθεση τη σημερινή βροχή.

Νίκη στις καθυστερήσεις για να πονάει ακόμα πιο πολύ η νίκη και κατάκτηση αυτού του πρωταθλήματος (μαθηματικά θέλει 1 βαθμό ακόμα), μια σεζόν όπου αυτός ο Ολυμπιακός με τα χίλια όσα προβλήματα έκανε έναν περίπατο.

Η πλάκα είναι ότι στην Ελλάδα έχουμε μνήμη χρυσόψαρου ή γενικά όπως πολλά κάνουμε στο πόδι, έτσι πετάμε και μαλακίες να υπάρχουν. Έχουν βγει διάφοροι από ΠΑΟΚ και ΠΑΟ ειδικά, επειδή θα παίξουν τελικό μαζί, να αναρωτιούνται πως γίνεται να έχουν χάσει αυτό το πρωτάθλημα, την ίδια στιγμή που ο Ολυμπιακός δεν είναι και τόσο στα καλά του.

Επειδή στους πράσινους έχει κάτσει τώρα η φόρμα στο τέλος και στους ασπρόμαυρους από τα όνειρα τελικού στο Κόνφερανς αρκούνται στον τελικό κυπέλλου (χωρίς να έχουν νικήσει φέτος τον Ολυμπιακό), νομίζουν ότι ήταν έτσι όλη τη σεζόν αλλά δεν τους άφηνε ο Ολυμπιακός και το Ελληνικό ποδόσφαιρο…

Ξεχνάνε το τι ήττες έχουν κάνει μέσα στη σεζόν ή τι σπρώξιμο έχουν πάρει για να είναι έστω και στους 13 βαθμούς διαφορά… ναι για τόσο κοντά… Δεν πειράζει του χρόνου θα είναι ακόμα χειρότερα για αυτούς…

Στα του αγώνα τώρα, όπου ο Ολυμπιακός μπήκε δυνατά με αποτέλεσμα να τελειώσει το παιχνίδι και το γρήγορο γκολ έδειχνε ότι το απόγευμα θα κυλούσε εύκολα. Όταν όμως βλέπεις να κάνεις εκατό ευκαιρίες και να μην μπαίνει η μπάλα δίχτυα τότε στην πίσω πλευρά του κεφαλιού υπάρχει το “κακό” που το περιμένεις να έρθει.

Το 2-1 στο ημίχρονο και η εικόνα έτσι όπως ήταν όπου ναι μεν η ομάδα έφτανε με ευκολία στην αντίπαλη εστία αλλά στο τέλος κάτι χαλούσε και δεν έμπαινε το γκολ. Θα μπορούσε βέβαια να δοθεί ένα καθαρό πέναλτι σε χέρι ή μια αποβολή τερματοφύλακα σε φάουλ εκτός περιοχής στον Ελ Αραμπί και να είχαμε άλλη εικόνα. Αυτό που έγραψε ήταν το 2-2 και ο Ολυμπιακός πάλι να τρέχει.

Για να έρθει το πρώτο χτύπημα του Λόπεζ σε απίστευτο σουτ και πολύ καλή απόκρουση αλλά στη δεύτερη ευκαιρία που του ήρθε πάλι την έκανε γκολ με ίδιας λογικής σουτ. 3-2, ξενέρα για όλους που περίμεναν γκέλα για να πλησιάσουν την κορυφή…

Ένα γκολ του Λόπεζ που ναι μεν έδωσε τη νίκη, αλλά καπάκια άρχιζα να διαβάζω κείμενα και σχόλια στα social για τον υπερπαίκτη που τον είχε ξεχάσει ο Μαρτίνς… Τον Λόπεζ ξαναγράφω, που πολλοί νομίζουν ότι ήρθε προχθές στην ομάδα. Ο Λόπεζ λοιπόν για να τα λέμε όλα, ήρθε στον Ολυμπιακό ως δανεικός και με μεγάλη οψιόν μεταγραφής νομίζω για να παραμείνει στην ομάδα. Ναι μεν είναι ένας καλός παίκτης που στα 26 του έχει θητεία στο Γαλλικό πρωτάθλημα και γεμάτες 5 σεζόν, αλλά προτιμάμε να λέμε για το πέρασμα στη Σεβίλλη (επειδή σήκωνε τα Europa League) όπου όμως είχε όλες και όλες 5 συμμετοχές.

Ο δανεικός ξαναγράφω Ρόνι Λόπεζ λοιπόν που επέλεξε να έρθει σε μια ομάδα που ξέρει ότι “φτιάχνει καριέρες” μας ήρθε με παραπάνω κιλά από όσα έπρεπε για ποδοσφαιριστή που έχει στόχους και θέλει να κάνει το παραπάνω βήμα. Όπως με κάποια κιλά παραπάνω ήρθε ο σαφώς πιο έτοιμος Κούντε.

Όταν λοιπόν έκανε την προετοιμασία του και ήρθε στη φυσική κατάσταση που έπρεπε ο Μαρτίνς του έδωσε ευκαιρίες, 14 παιχνίδια στο πρωτάθλημα (584 λεπτά), 3 στο κύπελλο (142 λεπτά) και 6 στην Ευρώπη (145 λεπτά). Να σας θυμίσω όμως ότι επειδή ο Ολυμπιακός δεν είχε την απόδοση που περιμέναμε έπαιρνε και αυτόν η μπάλα και διάβαζα τότε για το που βρήκαμε τον Πορτογάλο (οπότε μεταγραφή – βύσμα του Μαρτίνς ε;) και φοράει και το 10 που το έχει φορέσει ένας Ζιοβάνι. Τα ξεχάσατε αυτά; και στο μυαλό έρχεται το μοναδικό του (μέχρι χθες) γκολ στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ. Αυτά άκουγε ο δανεικός Λόπεζ, όπου λόγω το ότι είναι δανεικός ήταν προφανές να παίρνει χρόνο ο κακός Ονιεκούρου που για αυτόν είχε δώσει τα 5εκ η ΠΑΕ, οπότε για να τον πουλήσει όπως θέλει και πρέπει, θα πρέπει ο Νιγηριανός να έχει αγώνες όχι για να βγάλεις κέρδος, αλλά να πάρεις πίσω και τα χρήματα που έδωσες για να τον αποκτήσεις. Για να μην θυμίσω το καλοκαίρι τι διάβαζα για Ονιεκούρου, χωρίς να τον έχουμε δει ακόμα…

Θα μπορούσε να έχει παραπάνω χρόνο ο Λόπεζ; Θα μπορούσε, αλλά θα έπρεπε να πάρει τη θέση κάποιου άλλου, θα έβγαζες Μασούρα; Θα έβγαζες Ροντρίγκεζ; Βαλμπουενά; Γιατί στα άκρα ως εξτρέμ το είχαμε. Θα μπορούσε να έχει λιγότερο χρόνο από Ονιεκούρου; Εννοείται αλλά και πάλι πρέπει να βάζουμε όλες τις παραμέτρους και δεν είναι άλλο από το θέμα δανεικός και μεταγραφή.

Να σας γράψω κάτι άλλο; Πήραμε με 5εκ τον Ονιεκούρου που δεν ξέραμε τι θα μας βγει, αλλά πάντα οι μεταγραφές βαφτίζονται ως τρομερές από τα μέσα και ο κόσμος ακολουθεί. Σας χαλούσε εάν τα δίναμε για τον Μπρουμά της PSV που αν δεν κάνω λάθος κάπου τόσα ζητούσαν οι Ολλανδοί και τον είχαμε δει στο χορτάρι, θα ήταν χειρότερος από τον Νιγηριανό; Αλλά θυμάμαι ότι έλεγαν τότε είναι ακριβός και δεν τα αξίζει αυτά τα χρήματα και για αυτό φέραμε τον αλλάζω βαφές στο μαλλί παρά να παίζω μπάλα, και από Τουρκία που την είχαμε πατήσει ήδη μια φορά με Αφρικανό τον Εμενίκε… τον θυμάστε;

Βλέπετε το να βγάλουμε ένα συμπέρασμα στο πόδι είναι εύκολο και όλα τα κείμενα χθες αλλά και αυτό που γράφω είναι γιατί η μπάλα μπήκε μέσα. Εάν δεν έμπαινε το γκολ θα γράφαμε πάλι για τον κακό Ολυμπιακό και τις εμμονές του Μαρτίνς που πραγματικά γαμώ την πουτάνα μου, τι εμμονές χθες; Κανονική ομάδα κατέβασε και τόλμησε να δοκιμάσει τον Βρουσάι ως δεξί μπακ, μπας και τον δουλέψουν εκεί για την επόμενη σεζόν. Τι εμμονές που έβαλε Εμβιλά – Μπουχαλάκη; Που έβαλε Μασούρα – Γκάρι και Ελ Αραμπί μπροστά; Ψάχνω να βρω τι το “τρελό” έχει κάνει στο στήσιμο και τι στον πούτσο είναι αυτές οι εμμονές και δεν τις βρίσκω που τις βρίσκουν όλοι εκεί έξω.

Θα πει κάποιος για τις αλλαγές, οκ… ο Ολυμπιακός δεν έπαιζε άσχημα έκανε ευκαιρίες και αυτό είναι που μετράει στο παιχνίδι το να μπει γκολ είναι άλλα δεδομένα που θέλει και τύχη, ή timing κτλ. Χθες για παράδειγμα ο Ελ Αραμπί έκανε ένα τακ με το κεφάλι και σκόραρε και στα προηγούμενα παιχνίδια έψαχνε το πόδι του για να σουτάρει, που πέρυσι τέτοια εποχή στα τότε playoffs σκόραρε χωρίς να το σκέφτεται και χωρίς πολλά πολλά με ένα άγγιγμα. Οπότε το να αλλάξεις κάποιον σημαίνει πρέπει να βγάλεις κάποιον άλλον και δεν ξέρεις εάν αυτός που θα βάλεις θα σου αποδώσει το ίδιο με αυτό που βλέπεις, για αυτό και είναι πάντα ρίσκο.

Θα σας δώσω άλλο παράδειγμα γιατί ο κόσμος πάλι έψαχνε Φορτούνη. Ο ΚΦ7 (ας άλλαξε νούμερο θα είναι πάντα ο 7), μπήκε με ΑΕΚ στο 1-1 και έκανε φάσεις μαζί με Τικίνιο, και από θέμα ατυχίας ή συγκέντρωσης δεν έγινε το 2-1 σε ένα παιχνίδι που στο τελευταίο τέταρτο δεν υπήρχε ΑΕΚ στο χορτάρι. Μπήκε στη Λεωφόρο στο 1-0 και δεν έκανε τίποτα ενώ ο ΠΑΟ έκανε τη μια επίθεση πίσω από την άλλη. Οπότε δεν ξέρεις πραγματικά τι θα σου βγει, ποντάρεις απλώς στην τεχνική και ατομικές ενέργειες του καθενός που θα τις κάνουν γκολ.

Ο Λόπεζ έκανε μια απίστευτη σουτάρα και την απέκρουσε ο Λοντίγκιν, θα μπορούσε και το δεύτερο απίστευτο σουτ να πήγαινε δοκάρι ή άουτ ή να την έδιωχνε ο τερματοφύλακας και σήμερα να γράφαμε εντελώς άλλα. Μπήκε γκολ και γράφουμε πάλι άλλα, και ενώ όλοι το ίδιο παιχνίδι είδαμε έχουμε άπειρες διαφορετικές απόψεις. Πως μια λεπτομέρεια μπορεί να αλλάξει ολόκληρες λογικές και στην Ελλάδα είναι πανεύκολο. Σας τα έγραψα ο “χοντρός” Λόπεζ και δεν μπορεί το παιδί στις αρχές και μέση του πρωταθλήματος έγινε χθες το διαστημικό εξτρέμ που είχε ξεχάσει ο Μαρτίνς.

Θα σας τα ξαναγράψω απλά και χοντρικά χωρίς πολλά πολλά. Ο Λόπεζ είναι δανεικός, που σημαίνει είχε ημερομηνία “λήξης” από την αρχή που ήρθε στην ομάδα. Ήρθε ως μια ακόμα λύση στα εξτρέμ έχοντας Μασούρα – Γκάρι – Ονιεκούρου (μιλάω για το καλοκαίρι πριν τους δούμε όλους στο χορτάρι και παίξουν). Καλός παίκτης, δανεικός άλλη μια λύση να υπάρχει που δεν επιβαρύνει το μπάτζετ. Είναι όπως και Πορτογάλος και αμέσως ακούστηκαν ότι φέρνει ο Μαρτίνς τους δικούς του… αλήθεια πως γίνεται να φέρνει τους δικούς του και να τους πετάει στον πάγκο, και πάλι δανεικός ήρθε το ξαναγράφω, την ίδια στιγμή η ομάδα δίνει 5εκ για τον Ονιεκούρου που σημαίνει ότι κάνει μια επένδυση που την περιμένει να βγει με σκοπό να τον δώσει παραπάνω.

Αυτή είναι χοντρικά η εικόνα που είχαμε το καλοκαίρι, στη μέση της σεζόν και τώρα στα τελειώματα. Δεν αλλάζει κάτι, ο Λόπεζ θα φύγει και θα ψάξει αλλού την τύχη του με σκοπό να στεριώσει κάπου. Σαν παίκτης οκ, έχει κάποια καλά χαρακτηριστικά αλλά δεν ξέρω τι συνέβη από Σεβίλλη που δαπάνησε αρκετά λεφτά (20εκ νομίζω) και δεν τον κρατάει στην ομάδα. Ο Ονιεκούρου μας κόστιζε και πρέπει να έρθει πρόταση για να φύγει, στη χειρότερη να πάρει η ΠΑΕ πίσω τα χρήματα που έδωσε στους Τούρκους και προβλέπω προς τα εκεί θα καταλήξει πάλι.

Ο Κούντε είναι άλλη ιστορία… Είχε γεμάτες σεζόν στη Γερμανία και πιστεύω αποκτήθηκε γιατί είχαν αρκετά πιθανό το καλοκαίρι να φύγει ο Μαντί, και για να μην μείνουμε με 2 αμυντικά χαφ (Εμβιλά – Μπουχαλάκης), κινήθηκαν γρήγορα για έναν τρίτο. Έγιναν όμως καραμπόλες και θέματα και ο Καμαρά έμεινε (που νομίζω ο ίδιος δεν ήθελε να μείνει), και μας έμεινε ο Κούντε όπου επίσης ήρθε με κιλά. Που ήθελε χρόνο για να βρει φόρμα είχε και Κύπελλο Εθνών Αφρικής τον Ιανουάριο.

Ότι και να λέμε ή γράφουμε ή χρόνια φέτος ήταν ότι να ναι. Ξεκίνησε γρήγορα με mini διακοπές, προετοιμασία και παράλληλα με την προετοιμασία η ομάδα χτιζόταν με μεταγραφές που δεν είχαν κάνει καν προετοιμασία με τους υπόλοιπους και παράλληλα έπρεπε ο Ολυμπιακός να κάνει προκρίσεις με ότι ρόστερ είχε. Δεν είναι τόσο εύκολο να γίνουν ταυτόχρονα και με επιτυχία τόσα πράγματα μαζί. Βάλτε και τα θέματα Covid, εθνικές ομάδες κάθε τόσο λίγο και λιγάκι και έδεσε το γλυκό.

Τα έχουμε γράψει και αναλύσει, το θέμα είναι τώρα που τελειώνει και μαθηματικά το πρωτάθλημα να ξεκινήσουν οι αλλαγές, να έρθουν οι προτάσεις για παίκτες που δεν θέλουμε ή δεν θέλουν παρά να μείνουν με το ζόρι και να μην παίζουν… Μπορεί να ξενίζει κόσμο που δεν θα είμαστε στον τελικό κυπέλλου αλλά σε βάθος χρόνου η απουσία αυτή θα είναι υπέρ μας και θα το δείτε όταν θα σας το θυμίζω και πάλι εδώ!

Έχουμε αγώνα την Τετάρτη με το ΣΕΦ να ξαναζεί στιγμές ‘90s, για όσους τζογάρουν διαφορά +10 θα έπαιζα..

ΥΓ1: Αλήθεια η Τούμπα χθες που είχε ντέρμπι και μετά τη “μεγάλη” πρόκριση στο κύπελλο επί του Ολυμπιακού, γιατί δεν ήταν γεμάτη για την αποθέωση;

ΥΓ2: Στο προηγούμενο κείμενο μου μετά το 1-1 με ΠΑΟΚ σας τα έχω γράψει περί κόσμου και των τουρνουά.

ΥΓ3: Μετά την ήττα από Μονακό (που προσωπικά δεν περίμενα) δεν μπορούσα να γράψω μετά τα αίσχη που διάβαζα στα social από τον κόσμο. Το IQ πολλών στη χώρα κοντράρει στα ίσα το IQ πέτρας…