OlympiacosBC_ASMonacoBC_Euroleague_Playoffs_2022_RedView
16 Μαΐου, 2022
Banner

Η απόλυτη δικαίωση και αναμονή για τίτλο

Το ξέρω ότι η πρόκριση στο Final Four έχει γίνει εδώ και μέρες επί της Μονακό στο τελευταίο παιχνίδι και έπρεπε να είχα γράψει κείμενο. Όμως είτε τότε το έγραφα είτε σήμερα δεν θα άλλαζε κάτι σε αυτά που θέλω να γράψω, τουλάχιστον πρόλαβα πριν τον ημιτελικό με Εφές…

Ο Ολυμπιακός είναι στο Final Four του Βελιγραδίου και εξαργύρωσε αυτό που έκανε όλη τη σεζόν, να παίζει τρομερό μπάσκετ, να κάνει νίκες και όταν έχανε, έχανε με μεγάλη δυσκολία όπου το πάλευε μέχρι τέλος εκτός 1-2 εξαιρέσεων.

Προσωπικά με έβγαλε ασπροπρόσωπο όταν στο φιλικό με Ιωνικό στον Πλάτωνα τον Σεπτέμβριο του 2021 σε παρέα γνωστών και φίλων τους το είχα πει, ότι είχαν έρθει να δουν την μια από τις 4 ομάδες του F4 της Euroleague και με ρωτούσαν εάν το πίστευα.

Δεν είμαι ο μάντης Κάλχας αλλά δεν γίνεται από πριν να μην έχεις καταλάβει τι ομάδα έχει δημιουργηθεί, έκανε μπαμ με τις κινήσεις που έγιναν και απλά έπρεπε να έρθει η επιβεβαίωση στο παρκέ, όπως και έγινε.

Ομάδα που έχεις το κορυφαίο 4άρι στην Ευρώπη, όταν στον άσσο έχεις επίσης ένα από τα κορυφαία γκαρντ και από πίσω του άλλο ένα όπου αυτά που προσφέρει δεν τα βλέπεις σε στατιστικά. Όταν στο 5 είσαι γεμάτος με δύο διαφορετικών ειδών ψηλούς, δηλαδή έναν “δεινόσαυρο” που λέμε, αλλά με ταχύτητα επιπέδου Μιλουτίνοφ, και το αθλητικό “κοντό” πεντάρι που έγινε μόδα. Στο 2 επιτέλους ήρθε ένας σουτέρ και στο 3 έχεις τον μπαρουτοκαπνισμένο με 2 Ευρωλίγκες Παπανικολάου και από πίσω να έρχεται ένας Αμερικάνος που δεν είναι το super όνομα, αλλά η ενέργεια που δίνει όταν μπαίνει στο παιχνίδι έχει αλλάξει βραδιές και αποτελέσματα. Μαζί τους και οι παίκτες “εργαλεία” που όποτε χρειάστηκε ήταν παρών σε όλη αυτή τη διαδρομή.

Για τον προπονητή δεν χρειάζεται να γράψω πολλά. Ο πρώτος Έλληνας που σήκωσε Ευρωλίγκα με τον πιο εμφατικό τρόπο και έναν Ολυμπιακό στο Λονδίνο που δίδαξε πως παίζεται το μπάσκετ. Η εικόνα του Ολυμπιακού τότε ήταν συγκλονιστική και έχει παίξει το πιο ολοκληρωμένο μπάσκετ ever… μέχρι να έρθει το σήμερα όπου βλέπουμε έναν Ολυμπιακό Λονδίνου.

Μπορεί κάποιες φορές να είναι παρεξηγημένος επειδή τι να κάνουμε, είναι και οπαδός του Ολυμπιακού, αλλά παιδιά… ξέρει πάρα πολύ μπάσκετ το άτομο. Όχι σαν κάτι άλλους που είναι πιστές αντιγραφές άλλων πετυχημένων προπονητών και το παίζουν προπονητές. Ο Μπαρτζώκας ξέρει πολύ μπάσκετ, είναι κανονικός προπονητής και βλέπει πράγματα που σίγουρα δεν τα βλέπουμε εμείς.

Αυτή η ομάδα δεν γίνεται να μην σηκώσει Ευρωπαϊκό τρόπαιο, είναι νομοτελειακό ότι θα γίνει, είτε σε λίγες μέρες είτε μέσα στα επόμενα 1-2 χρόνια, δεν μπορώ να φανταστώ αυτός ο συνδυασμός στο ρόστερ να μην σηκώνει Euroleague, για Ελλάδα είναι δεδομένοι οι τίτλοι και για πλάκα.

Το καλό είναι πως όταν τελειώσει η αγωνιστική σεζόν σε Ελλάδα και Ευρώπη δεν θα χρειαστεί ριζικές αλλαγές, παρά μόνο θα βάλει έναν ευχάριστο πονοκέφαλο στον προπονητή για το πως θα δώσει το ακόμα κάτι παραπάνω. Ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ έχει κερδίσει το ότι παίκτες μπορεί να έρθουν και με λιγότερα χρήματα σε σχέση με ότι άλλες ομάδες θα τους έδιναν, γιατί ξέρουν ότι έρχονται σε ένα σύλλογο που πρωταγωνιστεί στη Euroleague. Ξέρουν ότι θα έρθουν σε έναν οργανισμό που δουλεύει με τον δικό του τρόπο, όπως κάνει από το Back2Back αλλά γνωρίζουν επίσης και τι ονόματα έχουν περάσει από τον Πειραιά. Ενώ οι καριέρες που έχουν φτιάξει αρκετοί που έχουν φύγει από την ομάδα δεν περνάνε απαρατήρητα.

Γνωρίζω ότι κάποια πράγματα είναι δύσκολα να τα δούμε, γιατί το μπάσκετ είναι εντελώς άλλος κόσμος και οι πιο πολλοί στην Ελλάδα έχουμε την ποδοσφαιρική λογική ας πούμε κατά κάποιο τρόπο. Όμως εάν κάτσει κάποιος το ψάξει και δει κάποια πράγματα παρά πέρα θα καταλάβει τι γίνεται στον μπασκετικό Ολυμπιακό, πόσο μέλλον έχει και σε τι γερές βάσεις έχει χτιστεί.

Ζήσαμε στην κανονική διάρκεια της Euroleague, αλλά και στα playoffs μεγάλες βραδιές. Έρχονται ακόμα πιο μεγάλες και τίτλοι. Θα το ξαναγράψω αυτό το ρόστερ δεν γίνεται να μην σηκώσει Ευρωλίγκα είτε φέτος είτε στο κοντινό μέλλον. Ελπίζω η διορατικότητα που είχα σε εκείνο το φιλικό με Ιωνικό να συνεχιστεί και σήμερα…

Στο Final Four η κάθε ομάδα έχει από 25% πιθανότητες να το σηκώσει, απλά μαθηματικά. Σε ένα τέτοιο τουρνουά πάνε περίπατο ότι έχουμε δει να κάνουν παίκτες, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Πρέπει να δούμε ότι ξεκινάει κάτι από το μηδέν γιατί οι παίκτες έχουν άλλη ψυχολογία σε τουρνουά 2 αγώνων. Εκεί παίζει ρόλο το πως έχει προετοιμαστεί ο καθένας και σε τι βραδιά θα βρεθεί ξεκάθαρα. Είναι αγώνες νοκ ουτ οπότε το σε τι βραδιά θα βρεθεί κάποιος είναι βαρόμετρο, εάν σου έρθει κάποιος από τον πάγκο και γίνει Λεμπρόν χωρίς να το περιμένεις, τελείωσες.

Το τι είδαμε τόσο καιρό και τι να περιμένουμε ναι μεν πάνω κάτω θα ξέρουμε τι θα δούμε, αλλά η βραδιά παίζει μεγάλο ρόλο. Το ζήσαμε σε κάτι ήττες που ήταν με διαφορά και δεν έβγαινε τίποτα στην ομάδα, αυτό μπορεί να τύχει στην οποιαδήποτε ομάδα, μόνο που εδώ σταματάει το ταξίδι, ενώ στην κανονική διάρκεια μπορούσες να το αναπληρώσεις με μια νίκη μετά.

Οπότε για να το παρακολουθήστε όπως πρέπει, απλά ξεχάστε το ότι έχετε δει από τον καθένα μέχρι σήμερα και δείτε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά χωρίς συνδυασμούς με το παρελθόν. Το Final Four αυτή τη λογική έχει, ναι μεν έχουν πάει οι καλύτεροι αλλά τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά σε αγώνα νοκ ουτ. Τα έχουμε ζήσει αρκετές φορές όλα αυτά τα χρόνια όταν πηγαίναμε ως αουτσάιντερ και φέρναμε τα πάνω κάτω. Μπάτζετ και στατιστικά πάνε στην άκρη και απλά οι πιο έτοιμοι και αυτοί που θα το παλέψουν μέχρι τέλους φτάνουν στην πηγή.

Αλλά πραγματικά δεν μπορώ να διανοηθώ αυτή η ομάδα να μην σηκώσει τίτλο στην Ευρώπη… το ξαναγράφω δεν γίνεται να μην το σηκώσει, είτε τώρα είτε στις επόμενες σεζόν…

Υπομονή και τα λέμε μετά τον πρώτο ημιτελικό όπου προσωπικά δεν φοβάμαι καμία Εφές…