Gracias Senor Pedro!
Ο Ολυμπιακός κατέκτησε το 18ο νταμπλ της ιστορίας του. Ένα εγχείρημα που ήταν δύσκολο με την αντιπαλότητα που βιώνουν οι “ερυθρόλευκοι” σε όλα τα επίπεδα, όμως αυτό το στοιχείο, το κάνει και μάγκικο και Πειραιώτικο…
Ενενήντα ξένοιαστα λεπτά ήταν αυτά και πέρασαν… Ο Ολυμπιακός με ένα γκολ του Ραντζέλοβιτς πήρε λοιπόν και το κύπελλο φέτος, κόντρα σε όλους και σε όλα και απέδειξε ότι εντός συνόρων δεν έχει αντίπαλο που να μπορεί να τον κοιτάξει στα μάτια.
Αφού ζήσαμε τους προηγούμενους μήνες την απόλυτη γελοιότητα, έφτασε η ώρα να “σφραγίσουμε” την κυριαρχία μας και το κάναμε με τρόπο απλό και ωραίο και ας παίζαμε με άμυνα ανάγκης και τερματοφύλακα 17 ετών. Ο Τζολάκης έδωσε χθες πολλές απαντήσεις αλλά κυρίως δικαίωσε τον Πέδραρο που δείχνει να τον πιστεύει από την πρώτη στιγμή.
Έναν Μαρτίνς που έχει αφήσει βαθιά σημάδια στον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται ο Ολυμπιακός και είναι ευχής έργον για την ομάδα του Πειραιά. Έναν Μαρτίνς που έχει “πλάσει” στο λιμάνι του Πειραιά παικταράδες όπως ο Καμαρά και ο Μπα, έχει εμπιστευθεί πιτσιρικάδες όπως ο Τζολάκης και ο Ραντζέλοβιτς και πάντα μα πάντα βρίσκει τον τρόπο να στήνει την ομάδα ιδανικά και να την προσαρμόζει κόντρα σε κάθε αντίπαλο.
Έναν δουλευταρά που αδιαμφισβήτητα έχει ταιριάξει απόλυτα με τους Πειραιώτες και δείχνει να παράγει ξεκάθαρο έργο, που δείχνει “δίψα” για διακρίσεις και ποδόσφαιρο. Αν ο Ολυμπιακός μπορεί να πει λοιπόν ότι κέρδισε κάτι άλλο εκτός του νταμπλ, αυτό είναι η σιγουριά που του δίνει ο προπονητής του.
Δεν θέλω να γράψω πολλά για τον τελικό, αφού ήταν ξεκάθαρο νομίζω ποιος ήταν το αφεντικό. Μπορεί η ΑΕΚ να είχε περισσότερη κατοχή και περισσότερες τελικές, όμως αυτό ήταν απόρροια του τρόπου παιχνιδιού της: Γεμίσματα από την πλευρά του Μπρούνο, που θεωρήθηκε μάλλον αδύναμος κρίκος επειδή δεν τον βλέπουμε συχνά στα μπακ και Άγιος ο Θεός!
Ήλπιζαν σε κάποιο γκολ από στημένη φάση, όμως η αεροπορία του Θρύλου τα καθάρισε όλα και έδειξε τη διαφορά ποιότητας που υπάρχει στα εγχώρια… Την ίδια ώρα οι παίκτες του Μαρτίνς έψαξαν οργανωμένα το γκολ και το βρήκαν από την καταπληκτική προσπάθεια του Καμαρά που από μια φάση στο κέντρο του γηπέδου “ξεβράκωσε” με μια μαγική ασίστ όλη την κιτρινόμαυρη άμυνα και έστειλε τον Ραντζέλοβιτς στο τετ α τετ. Θυμίζω ότι ο Σέρβος πέρυσι τέτοια εποχή σκόραρε και στα προκριματικά του Champions League συμβάλλοντας τα μέγιστα στη συμμετοχή του Ολυμπιακού στον κορυφαίο ποδοσφαιρικό θεσμό.
Η φετινή χρονιά λοιπόν ξεκίνησε ολοκληρώνοντας ιδανικά την περσινή! Παράδοξο λίγο, όμως μας κάνει καλό διότι δεν αποκλείεται να είμαστε η πρώτη ομάδα στον κόσμο που τον επόμενο Μάη θα πανηγυρίσουμε την κατάκτηση δύο κυπέλλων Ελλάδας σε μια αγωνιστική σεζόν.
Το ζητούμενο δηλαδή πλέον είναι να συνεχίσουμε από εκεί που ξεκινήσαμε…
