OlympiacosBC_PAOBC_A1_2021_RedView
23 Νοεμβρίου, 2021
Banner

Απαράδεκη εικόνα και η κυνική μου γνώμη

Αγαπημένοι μου τρόφιμοι που με διαβάζετε, προτίμησα να μην γράψω μετά την εύκολη νίκη επί της Μακάμπι στο ΣΕΦ για τη Euroleague, γιατί όπως είχα πει σε προηγούμενα κείμενα η εβδομάδα θα τελείωνε με τον αγώνα του ΠΑΟ χθες και μετά θα κάναμε ταμείο.

Ήττα από Εφές, νίκη με Μακάμπι και ήττα από ΠΑΟ για την Α1 στο ΣΕΦ, το ταμείο της εβδομάδας έγραψε και είχε αρνητικό πρόσημο φυσικά.

Για την Euroleague δεν έχω να γράψω πολλά, μπορεί να κάνει και τις 17 εντός έδρας νίκες με την εικόνα που έχει δείξει μέχρι σήμερα στα παιχνίδια της Ευρώπης και να κυνηγήσει κάποιες εκτός έδρας που θα τον φέρουν στα play offs. Με μαθηματικά μπακάλικου πάνω κάτω έτσι είναι η Euroleague όπου εκεί ή κάθε νίκη μετράει γιατί είναι ένας Μαραθώνιος το τουρνουά.

Στην Α1 είναι διαφορετικά τα πράγματα. Μπορεί ο ΠΑΟ να είναι φέτος ομάδα επιπέδου Eurocup και κάτω, αλλά εντός συνόρων παραμένει ο βασικός αντίπαλος σε ότι κατάσταση και να είναι. Άλλωστε στο παρελθόν έχει γίνει και από την ανάποδη όταν εμείς δεν ήμασταν στα καλά μας.

Φέτος συνολικά μαζί με τον χθεσινό αγώνα θα τον βρούμε μπροστά μας 8 έως 10 φορές. Δύο φορές για την Euroleague, δύο φορές στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος στην Α1, υπό φυσιολογικές συνθήκες στο κύπελλο είτε τελικό είτε πιο νωρίς και στους τελικούς της Α1 το λιγότερο 3 αγώνες μέχρι 5.

Το να κάνεις 8 νίκες σε μια σεζόν επί του αιωνίου αντιπάλου σου, σε ότι κατάσταση και να βρίσκεται μαθηματικά και μπασκετικά είναι απίθανο ή μαζεύει ελάχιστες πιθανότητες, για να μιλάμε εντελώς αντικειμενικά. Δεν γίνεται να μην κάνεις έστω μια ήττα που λέμε, θα την κάνεις για πολλούς και διαφόρους λόγους.

Σε αυτό το κείμενο δεν θα γράψω για να καλύψω την ήττα κάθε άλλο, απλώς θέλω να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα που είναι απολύτως λογικά στο μυαλό μου.

Σε συνέχεια των παραπάνω που έγραψα η χθεσινή ήττα για το πρωτάθλημα της Α1, με τον ΠΑΟ να έχει ήδη άλλη μια ήττα και άλλο ένα μεταξύ μας παιχνίδι δεν είναι και κάτι τόσο τραγικό. Ο Ολυμπιακός θέλει μια νίκη στο ΟΑΚΑ για το πρωτάθλημα. Είτε θα την κάνει την κανονική περίοδο και θα έχει το πάνω χέρι στην έδρα στους τελικούς, είτε εάν χάσει πάλι θα θέλει μια νίκη στο ΟΑΚΑ για να σπάσει την έδρα. Με απλά κατανοητά μαθηματικά και λογική αυτή είναι η πραγματικότητα για το πρωτάθλημα.

Από εκεί και πέρα θα τον βρούμε κατά πάσα φυσιολογική πιθανότητα σε κάποια φάση στο κύπελλο όπου θα πρέπει εκεί να τον κερδίσουμε, διότι παίζεται τίτλος και δύο φορές στη Euroleague όπου εκεί οι νίκες της κανονικής διάρκειας μετράνε. Όχι μόνο μετράνε επί του ΠΑΟ ως απλές νίκες, αλλά ο ΠΑΟ θα κάνει κάποιες κηδείες σε ομάδες που έχουν τους ίδιους στόχους με εμάς, οπότε κάθε νίκη απέναντι του όντας και τελευταία ομάδα μετράνε λίγο παραπάνω στην οικονομία της σεζόν.

Αυτά με τη λογική και όπως έχουν τα πράγματα στην κανονικότητα. Πάμε τώρα στο χθεσινό που δεν σηκώνει ανάλυση γιατί τα πράγματα είναι απλά.

Ο Ολυμπιακός φέτος έχει την μεγαλύτερη πίεση που είχε ποτέ στο να κερδίζει τον ΠΑΟ, ειδικά στην Ελλάδα. Η εποχή Βασιλακόπουλου πέρασε, το #mexritelous πέτυχε, η εικόνα των δύο στην Euroleague είναι καθρέφτης για το τι ομάδες είναι. Τα παιχνίδια στο ΣΕΦ εννοείται και είναι must win, προερχόμενος και από το εύκολο βράδυ με την Μακάμπι ο χθεσινός αγώνας για πολλούς θα ήταν ένα ευχάριστο βράδυ. Από την άλλη ο ΠΑΟ γνωρίζει πόσο χάλια ομάδα έχει, οπότε έχει βγάλει από πάνω του μια πίεση αφού και οι ίδιοι οι οπαδοί του έχουν συμβιβαστεί φέτος με τις ήττες και κάποιες νίκες πυροτέχνημα δεν μπορούν να αλλάξουν την υπάρχουσα άποψη. Όταν μια ομάδα έρχεται απελευθερωμένη από την πίεση της νίκης, γνωρίζοντας ότι έχει λιγοστές πιθανότητες για το διπλό και ο κόσμος δεν θα τους ζητήσει τα ρέστα γιατί ξέρουν, είναι άκρως επικίνδυνη!

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με τη φόρα του γηπέδου στο πρώτο δεκάλεπτο αλλά δεν μπόρεσε να είναι αποτελεσματικός στην επίθεση όπως έχει δείξει άλλες βραδιές στην Euroleague. Το 14-15 έδειξε ότι το παιχνίδι θα πάει στις άμυνες και εκεί θα κριθεί. Τα έχω χιλιογράψει εδώ, το σκοράρισμα είναι και θέμα ημέρας ή άμυνα είναι θέμα συγκέντρωσης και όρεξης. Όταν δεν μπορείς να σκοράρεις κάνεις τα πάντα να μην τρως καλάθι πίσω, εν ανάγκη παίζεις και μπασκετικό ξύλο που λέμε.

Δεύτερο δεκάλεπτο ίδια εικόνα, οκ λίγο παραπάνω σκοράρισμα αλλά οι ομάδες στα ίσα κάτι που προσωπικά με προβλημάτιζε αφού δεν η εικόνα των δύο που έχω στην Ευρώπη δεν μου έδινε την εντύπωση ότι θα έβλεπα σκορ ημιχρόνου τύπου 33-36. Άλλο ένα κλασσικό παιχνίδι Ολυμπιακός – ΠΑΟ εντός συνόρων από το παρελθόν.

Στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και 3ης περιόδου ο Ολυμπιακός είχε εικόνα Ευρωλίγκας, μπήκε με φόρα έπαιξε άμυνα δίνοντας μόλις 12 πόντους αλλά είχε βρει και ρυθμό στο σκοράρισμα βάζοντας 26. Κάπου εκεί ξέρεις ότι με τέτοια εικόνα θα πρέπει να πατήσεις γκάζι και να ξεφύγεις στο σκορ, αυτό το γνωρίζει και ο αντίπαλος ξέροντας τι αντιμετωπίζει και που. Όσο όμως δεν το κάνεις τόσο δίνεις ελπίδες και φτερά στα ποδάρια του αντιπάλου να πιστέψει ότι μπορεί να κάνει το αδιανόητο.

Η 4η περίοδος ήταν κάτι από Ζενίτ, κάτι από Εφές και γενικά από τις κακιές βραδιές του Ολυμπιακού στην Ευρώπη που έχουμε ζήσει φέτος. Τα πιο πολλά σουτ άστοχα με τραγικά ποσοστά στο 3ποντο 4 στα 27 σουτ! Την ίδια στιγμή οι παίκτες του ΠΑΟ ροκάνιζαν τη διαφορά με ευκολία αφού λες και τα είχαν παρατήσει ή νόμιζαν ότι με τους 14 διαφορά είχε τελειώσει το παιχνίδι και θα το πάρει η φανέλα.

Ο ΠΑΟ δεν τα παράτησε και μάλλον περίμενε το μπλοκάρισμα του Ολυμπιακού που τείνει να γίνει συνήθεια σε κάποια παιχνίδια και να χάνει προβάδισμα. Έχοντας και την τύχη με το μέρος τους έβαλαν 3 μεγάλα τελευταία σουτ και πάπαλα. Είναι απαράδεκτο μια από τις καλύτερες άμυνες αποδεδειγμένα στην Ευρώπη που στο ΣΕΦ λύγισαν ομάδες τύπου Ρεάλ και Φενέρ, να έρχεται ο τελευταίος ΠΑΟ και να σου βάζει 33 πόντους σε 10 λεπτά!

Την ίδια στιγμή που έχεις έναν εξωπραγματικό Φάλ που είχε γίνει Σακίλ Ο Νιλ και έκανε ότι ήθελε στη ρακέτα του αντιπάλου. Η περιφέρεια ήταν απούσα στα κρίσιμα, και εντάξει ο Γουόκαπ έχασε δύο σερί σουτ τριών πόντων, αλλά ποτέ δεν ήταν σουτέρ και ξέρουμε τις δυνατότητες του, οι υπόλοιποι δεν τράβηξαν.

Κάπου εκεί να αναφέρω για πολλοστή φορά τις γαμημένες βολές. 22/28 ο Ολυμπιακός χάνοντας 6 πόντους δηλαδή σε αντίθεση με τον ΠΑΟ που είχε 11/13 χάνοντας μόνο 2. Με μαθηματικά μπακάλικου εάν έχανε ο Ολυμπιακός επίσης 2 θα έπρεπε να είχε ακόμα 4 πόντους και σκορ 80-81 που όλα θα παίζονταν στο τέλος.

Δεν ξέρω, όλοι είναι καλά πληρωμένοι στην ομάδα, να βάλουν τον κώλο τους κάτω και μετά ή πριν την προπόνηση να εκτελούν 1000 βολές ο καθένας. Στα παπάρια μου, η γαμημένη δουλειά τους είναι αυτή! Για αυτό τους πληρώνουν, τους έχουν πληρωμένα σπίτια, έξοδα κτλ. Κόψτε το λαιμό σας και φτιάξτε τα ποσοστά στις βολές. Όλοι στις δουλειές μας όσοι θεωρούμε τους εαυτούς μας επαγγελματίες σε κάτι, ψάχνουμε και κάνουμε το κάτι παραπάνω στον ελεύθερο χρόνο για να γίνουμε καλύτεροι και να ξεχωρίσουμε. Δεν είναι εικόνα αυτή με τις χαμένες βολές σε κάθε παιχνίδι. Τα γράφω από το φιλικό με τον Ιωνικό που έγινε και τότε γνωστοί, μου έλεγαν άλλα… αλλά τους έλεγα… υπομονή ξέρω τι εστί Ολυμπιακός και η παιδική ασθένεια θα βγει στον ορίζοντα, να τα τώρα όπου και στην Ευρώπη έχει αρκετές χαμένες.

Για τα μακρινά σουτ είπαμε, είναι θέμα φόρμας, μέρας, τύχης κτλ, εκεί δεν μπορείς να πεις τίποτα, αλλά οι βολές είναι θέμα προπόνησης και ψυχραιμίας, εγώ τώρα να εκτελέσω θα είμαι πιο εύστοχος, έχω βρει και μια τεχνική που βοηθάει για όσους έχουν απορία.

Η ήττα είναι 1000% χρεωμένοι στους παίκτες. Αυτοί έφτασαν στο +14 αυτοί έχασαν τη διαφορά και στο τέλος έχασαν και τον αγώνα. Θα μου πει κάποιος για τον Μπαρτζώκα και για τα time out. Εδώ μου θυμίζουν τον συγχωρεμένο τον πατέρα μου που βλέπαμε μαζί τα παιχνίδια. Ο πατέρας μου δεν ήξερε τεχνικούς όρους, συστήματα κτλ, σαν εμένα ήταν τα βασικά και το τι βλέπω στο παιχνίδι. Είχαμε όμως μια διαφωνία στα time out και τον ρυθμό. Ο πατέρας μου είχε τη λογική πολλών που άκουγα στο ΣΕΦ να πάρει time out να κόψει τον ρυθμό, εγώ διαφωνούσα και τότε με τον πατέρα μου αλλά και σήμερα. Θυμάμαι ακόμα τις “μάχες” που έδινα για τον Σφαιρόπουλο στο σπίτι, γιατί και ο Σφαιρό τα άκουγε για τα time out. Τα time out είναι και θέμα στρατηγικής, στην 4η περίοδο είχε γίνει ένα time out και καπάκια μόλις μπήκαν στο παιχνίδι ο ΠΑΟ είχε δύο εύστοχες επιθέσεις και ο Ολυμπιακός καμία. Εκεί αρκετοί ήθελαν και δεύτερο time out καπάκια, αλλά δεν γνωρίζω εάν θα είχε άλλο για το τέλος εάν χρειαζόταν. Ωραία τα λέμε εμείς απ’ έξω αλλά δεν ξέρουμε βασικά πράγματα.

Ποτέ δεν ήμουνα της λογικής στο volley να πάρω time out όταν ο άλλος έχει καλά σερβις, στο να πάρω time out για να κόψω τον ρυθμό στον άλλον. Δεν ξέρω εάν υπάρχει κάπου κάποια έρευνα την επίδραση των time out όχι για να δοθούν εντολές αλλά για να κόψει τον ρυθμό. Γιατί κατά τη γνώμη μου ένα τέτοιο time out μπορεί να κόψει και τον ρυθμό στην ίδια σου την ομάδα την ώρα που θέλει να ξεκινήσει κάτι. Αλλά sorry εάν ο άλλος είναι γεννημένος σουτέρ έχοντας παίξει άπειρα παιχνίδια, πόσο ένα time out μπορεί να τον επηρεάσει; Προσωπικά το βρίσκω αναχρονιστικό και λίγο άλλων εποχών λογικές το να πάρω time out να σταματήσω τον άλλον να μου βάζει καλάθια; Αφού οι ίδιοι μου παίκτες δεν παίζουν άμυνα, εκατό time out να πάρουμε, είναι προσωπικό θέμα η άμυνα, τα γράφω είναι θέμα όρεξης και χθες απέναντι στον πήλινο Νέντοβιτς που ένα παίζει πέντε παιχνίδια θα είναι έξω, ούτε ένα δυνατό φάουλ στα χέρια του έκαναν ας χαράμιζαν ένα αντιαθλητικό. Αυτό πιστεύω μεγαλύτερη επίδραση θα είχε από ένα γαμώ time out… Που πήγε ο εγωισμός όταν τρώνε τρίποντα από παίκτες τύπου Κασελάκη και Σαντ Ρος και ναι μην προσβληθεί κάποιος, είναι κατώτεροι από του Ολυμπιακού και επιπέδου Eurocup και οι ίδιοι το γνωρίζουν αυτό δεν ανακαλύπτω την Αμερική.

Επίσης δεν είμαι στο προπονητικό team του Μπαρτζώκα που στον πάγκο δίπλα του έχει 3-4 ανθρώπους που δουλεύουν πάνω στους παίκτες και μόνο αυτοί έχουν την πλήρη εικόνα της ομάδας και μιλούν συνέχεια με τον coach, για αυτό και πολλές φορές δεν μπορώ να έχω άποψη για κάτι αφού δεν έχω ολοκληρωμένη ενημέρωση και τα στοιχεία του αγώνα που βλέπουν και ξέρουν αυτοί αλλά δεν γνωρίζω εγώ από την εξέδρα.

Το παιχνίδι είναι χαμένο 1000% από παίκτες και ένα ποσοστό από τον πάγκο, όσο του αναλογεί. Ήταν must win για εμάς γιατί ήταν εντός έδρας, το πρώτο παιχνίδι μετά το #mexritelous και γιατί η εικόνα των δύο είναι και παραμένει χαώδης. Θα φανεί αυτό στη συνέχεια των δύο, γιατί σε ένα αγώνα μπορείς να χάσεις αλλά όταν είσαι πραγματικά καλός φαίνεται στην διάρκεια. Για αυτό και έγραψα στις αρχές ότι έχουμε μεταξύ μας 8 με 10 παιχνίδια, εκεί θα φανεί ο πραγματικά καλύτερος.

Απλώς το χθεσινό παιχνίδι πείραξε γιατί σημαδεύτηκε για όλα τα παραπάνω που προανέφερα. Ξέρετε τώρα παίζουμε στο Μιλάνο με Αρμάνι, μην σας κάνει εντύπωση εάν δείτε κανένα Ολυμπιακό όπως με Μακάμπι…

Από τα επίσης καλά είναι ο ΠΑΟ με αυτή τη νίκη θα κρατήσει Πρίφτη, ο Ολυμπιακός την πάτησε και το χθεσινό μάθημα να γίνει οδηγός για τα επόμενα μεταξύ μας παιχνίδια από όλους που περιμένουμε νίκες εκεί που πρέπει… το αφήνω εδώ…

Έχουμε Φενέρ Πέμπτη που θα κερδίσουμε και συνεχίζουμε…