Η σφαγή της Μασσαλίας και η διαφορά του Ολυμπιακού με πέρυσι

Μετά από μια ήττα σαν αυτή του Ολυμπιακού στη Γαλλία, μπορεί να γράψει κάποιος πολλά πράγματα, ειδικά για τη διαιτησία. Εδώ, θα σταθούμε σε αυτή, όμως θα πούμε και δύο πράγματα για το φετινό Ολυμπιακό που δεν έχουν σχέση με τις σφυρίχτρες.

Το αποτέλεσμα στο «Βελοντρόμ» διαμορφώθηκε ξεκάθαρα από τον VAR. Ο Ολυμπιακός είδε για μια ακόμα φορά σε ευρωπαϊκό του αγώνα να του στερούν το αποτέλεσμα με φάσεις που σηκώνουν μεγάλη συζήτηση και πλέον ο τρόπος που αντιμετωπίζεται η ομάδα στην Ευρώπη είναι ένα θέμα που πρέπει να λυθεί άμεσα.

Πρέπει οι άνθρωποι της ΠΑΕ συντονισμένα να κάνουν ενέργειες ώστε τα παράπονα να ακουστούν και να αντιμετωπιστούν με σοβαρότητα από την UEFA η οποία με ανάλογες διαιτητικές αποφάσεις, υποτιμά το ίδιο της το προϊόν και σε καμία περίπτωση δε θεωρείται αξιόπιστη, όσο κάποια λάθη διαμορφώνουν αποτελέσματα. Είναι τραγικό το γεγονός να υπάρχει βίντεο και πάλι να γίνονται λάθη, τραγικό έως εξωφρενικό. Αυτά για την απαράδεκτη διαιτησία. Πάμε τώρα στην ομάδα:

Όποιος πει ότι ο φετινός Ολυμπιακός, είναι καλύτερος στην Ευρώπη από πέρυσι, λέει ψέματα στον ίδιο του τον εαυτό. Η ομάδα αν και προσπαθεί να διατηρήσει τη φιλοσοφία της, δείχνει να μην μπορεί να βγάλει την αντίδραση που έβγαζε την προηγούμενη χρονιά στους σημαντικούς της αγώνες. Αυτό κατά τη γνώμη μου οφείλεται σε δύο λόγους:

Αρχικά είναι αισθητή η απουσία του Ποντένσε. Χωρίς να θέλω να θίξω τα φετινά μας εξτρέμ, ο Πορτογάλος ήταν ποδοσφαιριστής που άλλαζε τη ροή του παιχνιδιού με μια του ενέργεια. Δαίμονας μπροστά, έμενε πίσω ο Ολυμπιακός στο σκορ κι εκείνος μπορούσε στην επόμενη φάση να μπει με την μπάλα στα δίχτυα και να δώσει και γκολ και ψυχολογία στην ομάδα.

Δυστυχώς οι ποδοσφαιριστές που ήρθαν για να τον αντικαταστήσουν ακόμα δεν έχουν δείξει πολλά πράγματα και σίγουρα ο κόσμος αναπολεί τον «κοντό» που πλέον αγωνίζεται στη Γούλβς.

Από εκεί και πέρα, ένα σημαντικό θέμα είναι και η συμμετοχή των πλάγιων μπακ στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Πέρυσι οι Τσιμίκας και Ομάρ είχαν αρκετά ανεβάσματα και βοηθούσαν την ομάδα να βγαίνει στην επίθεση. Ο δε Τσιμίκας δεν ήταν λίγες οι φορές που είχε επιθετικές τάσεις και μπέρδευε τους αντιπάλους του. Φέτος οι Ραφίνια και Χολέμπας δεν είναι τόσο ενεργοί επιθετικά με αποτέλεσμα η ομάδα να μην έχει την ανάπτυξη που είχε συνηθίσει από τα άκρα.

Ο Ραφίνια προσπαθεί λίγο να το κάνει, όμως η επιδραστικότητα στο παιχνίδι της ομάδας δεν είναι τέτοια που να τον κάνει να ξεχωρίζει για τις επιθετικές του αρετές.

Ο Ολυμπιακός ακόμα ψάχνεται είναι η αλήθεια. Σε μια χρονιά ιδιαίτερη και πολύ περίεργη, οι ποδοσφαιριστές του Μαρτίνς αγωνίζονται σε μια διοργάνωση με πολλές απαιτήσεις στην οποία το κάθε λάθος πληρώνεται ακριβά και ο Ολυμπιακός αυτό το βλέπει πλέον ξεκάθαρα, μια αγωνιστική πριν το φινάλε.

Η ομάδα αν και δείχνει πολύ ανώτερη της Μαρσέιγ, κατάφερε να εμπλακεί σε σενάρια μέχρι και για τον υποβιβασμό της στο Europa League, το οποίο με βάση την εικόνα της Μαρσέιγ, θα έπρεπε να είχε κλειδώσει.

Στην τελευταία αγωνιστική ο Ολυμπιακός θα παίξει την ευρωπαϊκή του συνέχεια, κόντρα στην Πόρτο. Μια ομάδα που είναι μεν στα μέτρα του, όμως δεν συγχωρεί τα λάθη. Οι ποδοσφαιριστές του Μαρτίνς πρέπει να είναι πνευματικά έτοιμοι ώστε να κερδίσουν το παιχνίδι και να μην περιμένουν το αποτέλεσμα του Σίτι – Μαρσέιγ. Η μπάλα είναι πόρνη και κάνει πολλά παιχνίδια. Ο Ολυμπιακός πρέπει να κυνηγήσει τη νίκη, ώστε να ορίσει αυτός τη μοίρα του.

Αν προκριθεί, θα έχει χρόνο να βελτιωθεί και να παρουσιάσει καλύτερη εικόνα στο Europa League. Αν δεν τα καταφέρει, στα αγωνιστικά προβλήματα θα προστεθεί και η απογοήτευση, αλλά και η γκρίνια.

Η εβδομάδα που έρχεται, είναι σημαντική…