Όλοι για έναν… Για τον Ολυμπιακό
Σε μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός κανείς δεν θα πρέπει να θεωρεί εαυτόν, ανώτερο του συλλόγου.
Ο λόγος που σας γράφω σήμερα δεν είναι οι τρεις συνεχόμενες ήττες του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα, αλλά το περιστατικό με τον αρχηγό του, που ακολούθησε την ήττα από την Ρεάλ Μαδρίτης στο ΣΕΦ.
Ο Σπανούλης έκανε φοβερό παιχνίδι, ο Μπαρτζώκας όμως τον ξέχασε στον πάγκο με αποτέλεσμα ο Μπιλ να φύγει για τα αποδυτήρια πρώτος, χωρίς να κάνει ζντο με τους συμπαίκτες του, χωρίς -μάλλον- να σκεφτεί πόσο κακό κάνουν σε μια ομάδα τέτοιες μικρές λεπτομέρειες.
Ο Βασίλης Σπανούλης είναι ο άνθρωπος που άλλαξε τη σύγχρονη ιστορία των «ερυθρόλευκων» στο μπάσκετ. Η μετακίνησή του από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό άλλαξε τον χάρτη της Ευρώπης, έδωσε δύο ευρωλίγκες στους «ερυθρόλευκους» και τους κατέστησε στις ομάδες – σημεία αναφοράς των Final Four της δεκαετίας που έφυγε.
Γιγαντώθηκε ο Ολυμπιακός στις πλάτες του, όπως γιγαντώθηκε και ο Σπανούλης στις πλάτες του Ολυμπιακού. Κέρδισε δόξα, χρήματα, μα πάνω απ’ όλα την ψηλότερη θέση στα «τοτέμ» της διοργάνωσης. Με την αξία του και το σπαθί του. Μαζί του παρέσυρε και την ομάδα μας η οποία μέχρι την εποχή Μπλάτ και τις… κακοτοπιές που συνόδευσαν το διάστημα εκείνο.
Με την έλευση του Γιώργου Μπαρτζώκα πολλοί θεωρήσαμε ότι η ομάδα θα βρει ξανά τον δρόμο της και θα αρχίσει να θυμίζει ξανά τον Ολυμπιακό που ανάγκασε τους αντιπάλους του να υποκλίνονται. Για να συμβεί όμως αυτό, θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο σε όλους ότι τους ρόλους σε μια ομάδα, τους ορίζει ο προπονητής. Κανένας άλλος.
Μην περιμένετε να διαβάσετε κράξιμο στον Σπανούλη. Άνθρωποι είμαστε, λάθη θα κάνουμε όλοι. Ο Βασίλης έχει κάνει πάρα πολλά σωστά στην καριέρα του, όμως έχει και λίγα λαθάκια. Και θα έπρεπε αυτά πλέον, στην ηλικία που είναι και με την καριέρα που έχει χτίσει, να τα βάζει στο… ζύγι πριν τα κάνει. Διότι με μια κίνηση μπορείς να διαλύσεις ένα σύλλογο, όσο εύκολα μπορείς να τον απογειώσεις με ένα buzzer beater.
Στον Ολυμπιακό χρειάζεται ηρεμία. Χρειάζεται δουλειά, ίσως και να χρειάζεται κάποια προσθήκη, όμως αυτό θα το κρίνει ο προπονητής. Σίγουρα πάντως, δεν χρειάζονται εγωισμοί. Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι οι παίκτες έχουν ημερομηνία λήξεως. Έρχονται στις ομάδες, εξασκούν το επάγγελμά τους και στη συνέχεια φεύγουν.
Ο σύλλογος θα είναι πάντα εκεί. Έτοιμος να υποδεχθεί νέους παίκτες, νέες σημαίες, νέα πρόσωπα κι επιτυχίες. Όποιος δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό και να συμπεριφερθεί ως στρατιώτης του Ολυμπιακού και θέλει μονάχα ρόλους που παραπέμπουν σε ανώτερα αξιώματα, ίσως πρέπει να ξανασκεφτεί γιατί είναι μέλος του συλλόγου.
Δεν χρειάζονται αναθέματα, κόντρες, ύβρεις και ξεσπάσματα. Χρειάζεται ειλικρίνεια από όλους. Παίκτες, προπονητή, διοίκηση και οπαδούς.
Ο Ολυμπιακός επενδύει για τα επόμενα χρόνια. Για αυτό οι πρόεδροι σε μια εποχή όπως αυτή που διανύουμε δεν φοβούνται να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Όποιος νομίζει ότι θέλει να είναι μέρος της επένδυσης, θα είναι πάντα καλοδεχούμενος.
Όποιος θέλει να επιμένει να παίρνει το ρόλο της επένδυσης, ίσως θα πρέπει να το ξανασκεφτεί.
Στον Ολυμπιακό δεν υπάρχει χώρος για προσωπολατρίες. Το μοναδικό πρόσωπο που θα δοξάζεται σε αυτή την ομάδα, θα πρέπει να είναι ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος. Όλοι οι άλλοι, είναι απλά οι πιστοί του…
