Το λιμάνι ήταν βαθύ τελικά…
Το πρωτάθλημα έχει τελειώσει εδώ και καιρό, αλλά ο χθεσινός αγώνας ήταν ένα επισφράγισμα της ισοπέδωσης εκείνων που τολμούν να λερώνουν το στόμα τους με όσα λένε περί ισάξιας ομάδας και άλλα όμορφα.
Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς μπήκε στο γήπεδο όπως τον θέλουμε με τον οποιονδήποτε αντίπαλο. Να μπαίνει και να τους εξαφανίζει όλους. Σε ένα πρωτάθλημα που έχει λήξει καιρό πριν και με ασφαλή βαθμολογική διαφορά, οι παίκτες μπήκαν και έκαναν το καθήκον τους.
Ο Ολυμπιακός του αθώου από τους σκευωρούς προέδρου του Βαγγέλη Μαρινάκη, είναι αυτός όπως τον έχει ονειρευτεί ο ίδιος και έχει δώσει την υπόσχεση στον κόσμο.
Κύριοι… σας κάνουμε πλάκα, όποτε θέλουμε όταν θέλουμε. Στο χορτάρι και εκτός. Σε αγώνες και σε μεταγραφές, ο Ολυμπιακός μετά από εκείνα τα χρόνια που τον πολεμούσαν από κυβερνήσεις, payroll και troll είναι εδώ ακόμα πιο δυνατός. Εμείς ακόμα πιο διψασμένοι γιατί στιγμές της δόξας του, χαρές δικές μας.
Στα αγωνιστικά τώρα. Ο Μαρτίνς κατέβασε την καλύτερη δυνατή εντεκάδα με ετοιμοπόλεμους παίκτες. Όταν υπάρχει αυτή η διαφορά ποιότητας αλλά και βαθμολογική, είναι δύσκολο να έχεις συγκεντρωμένους τους παίκτες σε αγώνα πρωταθλήματος. Πόσο μάλλον που περιμένουν και ζουν όλοι για τον διπλό αγώνα με την PSV και το κρυφό όνειρο φέτος να φτάσουμε ψηλά.
Ο coach κατέβηκε με το γνωστό 4-3-3 με Φορτούνη στα άκρα και τον Μπρουμά που έχει βρει πατήματα και τη φόρμα του. Στο κέντρο η άχαστη τριάδα τείχος των Μπουχαλάκη – Εμβιλά – Καμαρά, με λογική ο Καμαρά να παίζει ως 8άρι και να είναι πιο μπροστά από τους άλλους δύο.
Η αλήθεια είναι ότι στο πρώτο ημίχρονο ο Καμαρά δεν ήταν και τόσο καλός, σύμφωνα με αυτά που περίμενε ο Μαρτίνς, χάνοντας και μια τεράστια ευκαιρία. Υπήρχε ένα διάστημα όπου ο ΠΑΟΚ πίεσε στο κέντρο και για κάποια λεπτά έκανε παιχνίδι, με τον Ολυμπιακό να μην μπορεί να φτιάξει φάση μπροστά εκτός όταν έκαναν κάποια μακρινή μπαλιά από πίσω. Αλλά όπως έγραψα για λίγο κράτησε αυτό αφού οι παίκτες του ΠΑΟΚ δεν αντέχουν και πολύ για τόση πίεση.
Στα μετόπισθεν ο Ραφίνια εξαφάνισε τον Τζόλη και μάλλον ο πάγκος καλό του έκανε στα προηγούμενα παιχνίδια. Ενώ ο Όλεγκ παρόλο που από αριστερά δεν έγινε παιχνίδι έδειξε ότι από εκείνη την πλευρά δίδυμο με Χολέμπας είναι κλεισμένη με πολύ ποιότητα.
Στο δεύτερο ημίχρονο προσωπικά περίμενα να βγάλει μέσο για να πάει ο Φορτούνης κέντρο και να μπει άλλος ένας πλάγιος και σε πιο ορθολογικό 4-2-3-1, το λέω ορθολογικό γιατί η θέση του Φορτούνη πίσω από τον επιθετικό και ο συνδετικός κρίκος μέσων με επίθεση, στα πλάγια χάνεις κάποια πράγματα.
Μπήκε όμως γρήγορα το γκολ και εκεί τελείωσαν όλα. Τα δοκάρια έσωσαν τον ΠΑΟΚ από βέβαιη συντριβή ενώ άλλο ένα πεντάλεπτο να είχαμε πιστεύω και ο Χασάν θα έκανε το 4-0. Το τσίρκο του βορρά έκανε την εμφάνιση του στο λιμάνι και πήραν αυτό που έπρεπε στέλνοντας το μήνυμα σε πολλούς αποδέκτες.
Δεν βλέπουμε κανέναν στην Ελλάδα και όλο το βάρος τώρα πέφτει στο Europa League. Εάν δει κάποιος τι αγώνες και σε πόσο μικρό χρονικό διάστημα έδωσε η ομάδα θα καταλάβει τι έχει συμβεί. Είναι τεράστια ευκαιρία χωρίς το βάρος του πρωταθλήματος η ομάδα να κάνει το κάτι παραπάνω που περιμένουμε και σιγοψιθυρίζουμε μεταξύ μας.
Είναι ευκαιρία για τη ρεβάνς εκείνη την περίοδο επί Βαλβέρδε που χάθηκε η πρόκριση στις λεπτομέρειες και ίσως να γραφόταν η ιστορία αλλιώς. Μεταξύ διοίκησης, προπονητικού team και παικτών υπάρχει εμπιστοσύνη και ξέρουν όλοι τις δυνατότητες.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει τέτοιο πάθος για το μεγάλο βήμα όπου σε τελειωμένο πρωτάθλημα και με τεράστια διαφορά από τις άλλες ομάδες, εξακολουθεί να επενδύει χρήμα κάνοντας μεταγραφές. Αυτό και μόνο πρέπει να κάνει τον κάθε δύσπιστο να καταλάβει τι όνειρα έχει για αυτή την ομάδα, με ταβάνι της ο ουρανός!
Ζήτω ο Ολυμπιακός μας!
