Ο Ολυμπιακός της υπομονής που θέλει ακόμα χρόνο

Πρεμιέρα για τη Superleague χθες στο άδειο Καραϊσκάκης, με τον Ολυμπιακό να κερδίζει τον Πανσερραϊκό με 2-0 όπου για μεγάλο διάστημα τα βρήκε σκούρα.

Ο Πανσερραϊκός ή ΠΑΟΚ Β, εντάξει δεν είμαστε χαζοί… κατέβηκε με ένα σκοπό, όχι να παίξει μπάλα αλλά με κάθε τρόπο να κόψει βαθμούς από τον Ολυμπιακό. Η κόκκινη κάρτα στην αρχή τους έκανε με 10 να παίξουν ακόμα πιο μαζεμένα στην άμυνα όπου οι παίκτες του γέμιζαν την περιοχή τους και πέριξ.

Πριν το παιχνίδι στο μυαλό όλων ήταν ότι ο Ολυμπιακός θα έχει ένα εύκολο απόγευμα, θα θέλει να σκοράρει νωρίς και να κλειδώσει το παιχνίδι επειδή ακολουθεί και παιχνίδι την Πέμπτη. Στο μυαλό καλές είναι οι σκέψεις και υποθέσεις αλλά στο χορτάρι μετράει τελικά τι κάνεις.

Ο Μαρτίνεθ ξεκίνησε την ομάδα με ένα 4-3-3 όπως έδειχνε το γράφημα της ΠΑΕ στα social, όπου στο κέντρο είχε τους Μαντί Καμαρά και Αλεξανδρόπουλο με τον Καρβάλιο λίγο πιο μπροστά τους. Ενώ μπροστά τριάδα Μπιέλ – Ελ Αραμπί και Μασούρας. Εντάξει βγαίνει και σε 4-2-3-1 αυτό με βάση λογικής και θέσεων αλλά ας κρατήσω πως το έδωσε η ΠΑΕ.

Για ένα ημίχρονο η ομάδα ήταν ναι μεν αλλά, οι άλλοι έπαιζαν με 10, ο Ολυμπιακός εντός πρώτο παιχνίδι, προσπαθούσε αλλά δεν μπορούσε να βγάλει φάση. Όταν λέω φάση εννοώ ομαδική προσπάθεια, πάσες, ανοίγματα διαδρόμων και τελική.

Ο Πανσερραϊκός ταμπούρι πίσω είχαν στο μυαλό τους όσο αντέξουμε, μέχρι που σε επίθεση τους έγινε το χέρι του Καμαρά και κέρδισαν πέναλτι όπου χάθηκε. Θα το ξαναγράψω ο Ολυμπιακός έχει βρει έναν τερματοφύλακα που είναι εγγύηση, είναι επιβλητικός και έχει ας το πούμε και ένα άστρο αυτή την περίοδο, είναι το δεύτερο χαμένο πέναλτι αντιπάλου (οκ στη Γκένκ χτυπήθηκε 2η φορά και μπήκε μετά), αλλά είναι όλο αυτό που κάνει και η παρουσία του εκεί που δίνει στην ομάδα.

Παρένθεση σε σύγκριση με τους άλλους τερματοφύλακες στην Ελλάδα, τον βάζω πρώτο, μετά του ΠΑΟΚ, του ΠΑΟ και τέλος της ΑΕΚ, με αυτή τη σειρά από τον καλύτερο στον όχι καλύτερο, κλείνω παρένθεση.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν στο πρώτο ημίχρονο προσπαθούσε αλλά δεν έβγαινε και προβλημάτιζε. Ναι μεν αντίθετη εικόνα από αυτή στη Βέλγιο αλλά η αποτελεσματικότητα ήταν ίδια, τίποτα δηλαδή.

Το δεύτερο ημίχρονο

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Μαρτίνεθ έκανε αλλαγές και εδώ έχει ενδιαφέρον για μεγαλύτερη ανάλυση επειδή έγιναν πραγματάκια. Στην αρχή του 2ου ημιχρόνου λοιπόν, βγάζει Καρβάλιο που ήταν για δεύτερο παιχνίδι κακός και βάζει τον Ελ Καμπί, οπότε επέλεξε να παίξει με δύο επιθετικούς και να γυρίσει το σύστημα σε 4-4-2.

Αυτό το σύστημα είχα γράψει στο Facebook έπρεπε να το δοκιμάσει με την Γκένκ στο ημίχρονο μάλιστα, όταν απέναντι του είχε μια ομάδα που δεν έδειχνε να έχει δυνατότητες να κάνει ζημιά αλλά βρισκόταν μπροστά με 1-0 και ήθελες οπωσδήποτε γκολ.

Το έκανε χθες, ενώ έβγαλε Μασούρα (πλάγιος) και έβαλε Σκάρπα (άλλο ένα 10άρι). Οπότε είχαμε ένα 4-4-2 όπου στα χαφ ήταν Καμαρά – Αλεξανδρόπουλος, πλάγιοι (που δεν παίζουν πλάγια όμως) Μπιέλ – Σκάρπα και μπροστά τα 2 Ελ.

Σαν ιδέα καλή και ορθή, εντός έδρας απέναντι σε αδύναμο αντίπαλο που παίζει με 10 σε παίρνει να είσαι με δύο επιθετικούς. Όμως και πάλι η μπάλα δεν έβγαινε μπροστά να γίνουν φάσεις οργανωμένα, παρά κάποιες ατομικές προσπάθειες.

Ααα μην ξεχάσω μπήκε ο καλός Κίνι στη θέση του Ραμόν που δεν έδειξε τίποτα σπουδαίο, και πέρυσι μου φώναζαν οι “γνώστες” να παίζει αυτός στη θέση του Όλεγκ, τόσο μπάλα ξέρετε και τα λέγατε…

Είδε ο Μαρτίνεθ ότι πάλι δεν τραβούσε αυτό και έβαλε τον Φορτούνη στη θέση του Αλεξανδρόπουλου, οπότε ο Ολυμπιακός είχε μέσα στην εντεκάδα, 2 επιθετικούς και 3 δεκάρια (ας τους πούμε έτσι για ευκολία), ένα αμυντικό χαφ τον Καμαρά που μετά τον άλλαξε με Ιμπόρα και τους 4 πίσω.

Άλλες εποχές εάν βλέπαμε τέτοια εντεκάδα θα είχαν γραφτεί μύρια όσα, αλλά ξέρετε κάτι, καταλήγουμε να παίζουμε έτσι γιατί δεν έχουμε ακραίους και έχουμε γεμίσει με παίκτες ίδιου στυλ.

Τα 10άρια…

Τι έχει γίνει εδώ τώρα. Ο Φορτούνης κλείνει στον Ολυμπιακό σχεδόν 10 χρόνια παρουσίας, ξέρουμε όλοι ποιος είναι και τι παίκτης είναι. Επί Μαρτίνς ήρθε ο Καρβάλιο που δόθηκε δανεικός, επέστρεψε, Πορτογαλία μετά και επιστροφή. Έκανε καλή προετοιμασία και φάνηκε ως καλή λύση στο παιχνίδι με τη Rangers.

Πέρυσι ήρθε ο Μπιέλ την εποχή που ο Ολυμπιακός έκανε μεταγραφές χωρίς πλάνο και ακόμα δεν γνωρίζω ποιος και τι τις έκανε. Αλλά ο Μπιέλ δεν είναι άγνωστος, έχει γεμάτες χρονιές στη Δανία και με γκολ, η αξία του είναι τέτοια όπου ο Ολυμπιακός όταν θελήσει να τον πουλήσει θα βάλει στα ταμεία του αρκετά χρήματα.

Φέτος ήρθε και ο Σκάρπα που είχε γίνει σήριαλ η μεταγραφή του την περσινή σεζόν όπου έγραψα από πάνω τι σεζόν ήταν για τον Ολυμπιακό.

Οπότε έχουμε 4 παίκτες αξίας που παίζουν στην ίδια θέση, καλώς κακώς η θέση τους είναι πίσω από τον επιθετικό και μπροστά από τα χαφ. Νοητά το πεδίο δράσης τους είναι έξω από το ημικύκλιο της περιοχής του αντιπάλου μέχρι το ημικύκλιο της σέντρας και νοητά πάλι στα όρια τις μεγάλης περιοχής αριστερά δεξιά. Πάνω κάτω το γράφω αυτό και ελπίζω να καταλάβατε το σημείο. Είναι παίκτες που τους δίνεις απλά το ελεύθερο να κάνουν ότι σκεφτούν γιατί έχουν τεχνική και μπορούν σε μια στιγμή από το πουθενά να φτιάξουν φάση για εκείνους ή να δώσουν μια πάσα πάρε βάλε.

Η θέση αυτή τη στιγμή είναι φουλ γεμάτη και με παίκτες που δεν είναι για να κάθονται στον πάγκο, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους. Την ίδια στιγμή στα άκρα ως εξτρέμ έχουμε Μασούρα και Βρουσάι και τίποτα παραπάνω.

Οπότε από την προηγούμενη σεζόν και αναλόγως συνθηκών ο Ολυμπιακός αναγκάζεται να παίζει με 2 ακόμα και με 3 δεκάρια την ίδια στιγμή ταυτόχρονα περιμένοντας μια ατομική έμπνευση.

Το ξεκαθάρισμα

Θα πρέπει γρήγορα να γίνει ένα ξεκαθάρισμα στη θέση αυτή γιατί ο Μαρτίνεθ θα έχει έναν παραπάνω πονοκέφαλο που δεν θα φταίει κι όλας.

Διότι ο Φορτούνης ως ο πιο παλιός, Έλληνας, αγαπητός στην εξέδρα (τις τελευταίες 2-3 σεζόν, γιατί θυμάμαι τι έλεγαν και έγραφαν κάποιοι στις καλές του σεζόν), θα “πρέπει” να ξεκινάει.

Ο Μπιέλ ήρθε πέρυσι και από βασικός στην Κοπεγχάγη είναι μια παίζει μια δεν παίζει, και συνήθως τον βάζουμε στα πλάγια, ένας παίκτης αξίας 6εκ ευρώ.

Ο Σκάρπα ήρθε φέτος και το σήριαλ που έγινε πέρυσι έχουν φτιάξει έναν μύθο γύρω από το όνομα του και πολλοί περιμένουν πολλά από τον ίδιο.

Ο Καρβάλιο ήταν δεν ήταν αλλά αυτή τη στιγμή είναι στο ρόστερ. Η λύση είναι ότι πρέπει να φύγουν δύο και να μείνουν δύο, να μοιραστεί σωστά ο χρόνος και να έρθουν άλλοι δύο πλάγιοι.

Τότε ο Ολυμπιακός θα είναι πιο ορθολογικός, ο Μαρτίνεθ θα έχει λύσεις για να μπορεί να παίξει ότι σύστημα θέλει και επιτέλους να δούμε τον Ολυμπιακό που βλέπαμε όταν είχαμε στο ένα άκρο τον Ποντένσε και στο άλλο τον Μασούρα.

Για εμένα αυτό είναι ορθολογισμός και εκεί εντοπίζω το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί. Από εκεί και πέρα, ποιος θα φύγει; Σίγουρα η πιο απλή και εύκολη αποχώρηση είναι του Καρβάλιο, αρκεί να βρεθεί και ομάδα που συνήθως είτε Πορτογαλία είτε Τουρκία.

Μένουν οι 3 πιο καλοί ας τους γράψω έτσι όπου, ο Σκάρπα τώρα ήρθε δεν γίνεται να φύγει, οπότε πάμε στους Φορτούνη και Μπιέλ. Ο Φορτούνης έχει πρόταση από τους Άραβες με σοβαρά λεφτά για τον ίδιο και είναι μια απόφαση ζωής το τι θα επιλέξει. Έχει 10 χρόνια στον Ολυμπιακό, έχει ζήσει στιγμές, έχει πάρει τίτλους, έχει παίξει Champions League, είναι στα 30 του και τα έχει ζήσει όλα. Στη θέση του θα επέλεγα να αυξήσω τον τραπεζικό λογαριασμό μου γιατί η διάρκεια “ζωής” του ποδοσφαιριστή είναι συγκεκριμένη και μικρή. Θα πήγαινα 1-2 χρόνια θα έπαιρνα το χρήμα και θα ερχόμουν πίσω να κλείσω την καριέρα μου.

Σας τα γράφω απλά και κυνικά τι θα έκανα εγώ σύμφωνα με τις παραμέτρους που έγραψα πιο πάνω. Ο Μπιέλ για να φύγει θα πρέπει να φέρει πρόταση πάνω από τα 6εκ και μέχρι στιγμής δεν έχει ακουστεί τίποτα, εκτός και εάν ο Κορδόν έχει τα κονέ του για να βρει ομάδα να τον δώσει.

Προσωπικά τι θα ήθελα; Να είχα Φορτούνη και Μπιέλ επειδή τους ξέρω, ο Σκάρπα είναι ερωτηματικό για εμένα ακόμα και κρατάω μικρό καλάθι. Όχι ότι δεν ξέρει μπάλα, αλλά παίκτης που στα 29 του έφυγε πρώτη φορά από τη Βραζιλία, πήγε Αγγλία που στη Φόρεστ έπαιξε 6 παιχνίδια και 179 λεπτά, sorry αλλά θέλω να βλέπω τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως θα ήθελα να είναι.

Ξαναγράφω γιατί σίγουρα πάλι κάποιοι θα τα διαβάσουν όπως θέλουν. Δεν λέω ότι δεν ξέρει μπάλα αλλά είναι ερωτηματικό το πως θα δέσει και εάν δέσει στην ομάδα, εάν κολλήσει με τα θέλω του Μαρτίνεθ και το τι θέλει να φτιάξει. Οπότε σε σύγκριση με παίκτες που ήδη τους γνωρίζω παραμένει η 3η μου επιλογή, αυτό και μόνο.

Η άμυνα

Πέρυσι εάν ο Ολυμπιακός είχε τη σημερινή άμυνα να ξέρετε θα είχε πάρει το πρωτάθλημα στο περπατητό. Ακόμα και αυτός ο κακός Ολυμπιακός πέρυσι με τους 3 προπονητές και τις 100 μεταγραφές εάν είχε κάνει τις κινήσεις για πίσω και όχι για μπροστά που ήρθε ο κάθε απίθανος, ο Ολυμπιακός το ξαναγράφω θα ήταν πρωταθλητής!

Και ακόμα δεν έχουμε δει τον γρήγορο Ποροσό αλλά και τον Ορτέγκα που θα έρθει για αριστερό μπακ. Η άμυνα φέτος είναι δύο επίπεδα πάνω με σημείο αναφοράς ο Ρέτσος να συνεχίσει στην ίδια ένταση και αποτελεσματικότητα να παίζει. Ακόμα και ο Κίνι που η μεταγραφή του ξίνισε κόσμο λόγο ηλικίας (τόσα ξέρουν) έχει μπει για τα καλά στο rotation και δίνει πράγματα και λύσεις. Είναι ένα back up πολυτελείας που στον ΠΑΟ για παράδειγμα θα έπαιζε βασικός και αναντικατάστατος.

Δεν ξέρω (θα τη γράψω τη μαλακία μου), εάν σε κάποια παιχνίδια ο Ρόντινει θα μπορούσε να παίξει ως εξτρέμ δεξιά (Βραζιλιάνος είναι, δεν είναι άμπαλος) και πίσω του να μπει ένας Ανδρούτσος, έτσι ώστε να μην παίρνει όλη την πλευρά μόνος του και τον κουράζει το πάνω κάτω, για να δίνει πράγματα μπροστά αλλά και πίσω να είμαστε καλυμμένοι, δεν ξέρω την μαλακία μου έγραψα επειδή το έχω γράψει πολλές φορές ότι είναι επιθετικό μπακ και σε δύσκολα παιχνίδια που απέναντι του θα έχει άλλους αντιπάλους πίσω θα πρέπει να τον καλύπτουν κάποιες φορές.

Για αυτό και πιστεύω ο ερχομός του Ποροσό θα δέσει με τον Ρόντινει αρκετά επειδή είναι ταχύτατο στόπερ και πιστεύω θα φτιαχτεί τρομερή δεξιά πλευρά, εφόσον θα τον καλύπτει.

Αλλά το γράφω και πάλι, από πέρυσι είναι 2 επίπεδα πάνω όλη η αμυντική γραμμή και ακόμα περιμένουμε να δούμε και τις μεταγραφές που ήρθαν και θα έρθουν.

Οι μεταγραφές

Επειδή ακόμα γίνονται μεταγραφές είτε θα πάρουμε είτε θα δώσουμε, θέλω να γράψω κάτι. Παρακολουθώ στα social media διάφορα, αλλά εν έτη 2023 δεν μπορώ να διαβάζω ότι διάβαζα το 1997 όταν πήγαινα σχολείο.

Έχοντας μόνο εικόνα από video στο YouTube ή ότι έγραψε κάποιος στο Twitter έχουμε βαφτίσει παιχταράδες ή άχρηστους παίκτες που έρχονται. Να θυμίσω πέρυσι τι έγραφαν για τον Χουάνγκ (για παικτικά μιλάμε μόνο), και γελούσαν που ο Ολυμπιακός έφερε Κορεάτη, αλλά μετά έλεγαν να μείνει για πάντα και να ξεκινάει από αυτόν η ομάδα.

Για τον Κίνι πρόσφατα που έφερε ο Κορδόν τα “γερόντια” μαζί με Ιμπόρα και ο παίκτης όποτε έχει παίξει τα έχει δώσει όλα και έχει κάνει καλά παιχνίδια.

Την ίδια στιγμή για παίκτες που ήρθαν και δεν έχουμε δει ακόμα έχω διαβάσει, ο θα αφήσει ιστορία, θα πιάσει αξία 20εκ, θα κάνει το ένα θα κάνει το άλλο.

Sorry αλλά για ΟΛΟΥΣ κρατάω μικρό καλάθι. Σίγουρα έχω εμπιστοσύνη ότι όσοι ήρθαν είναι παίκτες και όχι τουρίστες, γιατί έχουμε τον Κορδόν και ότι γίνεται γίνεται με σύστημα. Αλλά στο χορτάρι κανείς δεν ξέρει τι θα δει, δεν είναι εύκολο όταν αλλάζεις όχι ομάδα αλλά και χώρα, άλλη ήπειρο, άλλες νοοτροπίες έχοντας φύγει από το “ασφαλές” χώρο εργασίας που ήταν κάποιοι παίκτες στις ομάδες τους και χώρες τους.

Δεν είναι εύκολο για όλους, ειδικά όταν μιλάμε για αλλαγή σε ήπειρο και όχι από μια Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα σε μια άλλη. Όχι τίποτε άλλο, αλλά ο κόσμος που δεν δίνει και σημασία να ψάξει λίγο παραπάνω, φουσκώνουν τα μυαλά του εύκολα και στην πρώτη στραβή θα τα ρίχνει παντού ενώ θα έχει άδικο, γιατί κάποιοι κάπου έγραφαν ότι έγραφαν.

Για αυτό αφήστε τα μεγάλα λόγια, τίτλους και λεζάντες και επικεντρωθείτε στην ομάδα και το πως θα γίνει καλύτερη σε όλα τα επίπεδα. Για κάποιους δημοσιογράφους που θέλουν να βοηθήσουν τον Ολυμπιακό, δεν τον βοηθάνε γράφοντας τεράστια λόγια για το ποιος ήρθε, είπαμε θα τα δούμε, αλλά βάζοντας πλάτη απέναντι σε συναδέλφους τους που κάνουν άλλα παιχνίδια.

Εκεί ο Ολυμπιακός έχει χάσει κατά κράτος χρόνια τώρα σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Οι μεταγραφές και ο σχεδιασμός είναι άλλων δουλειά και θα κριθούν στο τέλος της σεζόν και μόνο, όχι από την προετοιμασία που διάβαζα και μου έλεγαν άλλοι εάν ο Μαρτίνεθ θα βγάλει παρέλαση.

Η δουλειά των δημοσιογράφων είναι ορθή ενημέρωση όπως είναι όχι όπως έχουμε στο μυαλό μας να είναι και σίγουρα ασπίδα σε πράγματα που γράφουν συνάδελφοι τους και τα αφήνουν να περνάνε στον κόσμο έτσι, με λίγα λόγια ωραία τα κυριλέ αλλά ξεφτιλίστε τους. Γιατί πολλές φορές αυτό το κάνουν bloggers ή στα social κάποιοι χαρακτήρες και μετά ο κόσμος πιστεύει πιο πολύ αυτούς παρά εσάς, και εκεί χάσατε το παιχνίδι.

Τέλος ο κόσμος. Δουλειά του κόσμου είναι ΜΟΝΟ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙ και τίποτε άλλο, θα μου πει ο άλλος “ε και να μην πούμε τίποτα που βλέπουμε”, να πεις τι; όταν δεν έχεις την κατάλληλη γνώση και δεν έχεις ιδέα από πράγματα που γίνονται στο παρασκήνιο. Με 2-3 video στο YouTube ή διαβάζοντας τη γνώμη κάποιου που σου αρέσει αλλά δεν ξέρεις εάν ο ίδιος επίσης έχει γνώση επί του θέματος και κατάρτιση ή στα 90 λεπτά ή 40 λεπτά παιχνιδιού περιμένεις για να κρίνεις. Να κρίνεις ποιον τον επαγγελματία που είναι η δουλειά του και η δική σου δεν έχει σχέση με το αντικείμενο άλλα έχεις άποψη επί των πάντων;

Στον Ολυμπιακό έτσι όπως έχει γίνει η ιστορία θα πρέπει πρώτα να “πολεμάμε” με τους εντός των τειχών “εχθρούς” (πολλές φορές λόγο χαζομάρας ή αφέλειας) και μετά με τους εκτός. Δεν γίνεται αυτό παιδιά, τρώει ενέργεια, χρόνο, πόρους κτλ. Είμαστε όλοι μια ομάδα και την στηρίζουμε, είτε παίζει είτε δεν παίζει καλά, τι να κάνουμε όλα στο πρόγραμμα είναι. Είτε σηκώνει τίτλους είτε δεν σηκώνει, επίσης μέσα στο πρόγραμμα.

Αλλά κόψτε αυτή τη μαλακία της “καλοπροαίρετης” κριτικής ότι και καλά τι, θα κερδίσετε κάποιο βραβείο εάν πείτε ότι κάποιος είναι κακός παίκτης και τελικά αποδειχτεί κακός. Θα βγείτε να πείτε εγώ σας τα έλεγα; Στα αρχίδια μας εάν μας το έλεγες, έκανε καλύτερη την ομάδα επειδή το έλεγες; ή θα έπρεπε να σε ακούσουν στην ΠΑΕ/ΚΑΕ και δεν σε άκουσαν, στείλε βιογραφικό να σε πληρώνουν κι όλας.

Σταματήστε τις πίπες και ξεφουσκώστε τα μυαλά σας με αυτά που διαβάζετε, όχι τίποτε άλλο κάποιες φορές σας ξεφτιλίζουν οι ίδιοι παίκτες και προπονητές,

Ο Ολυμπιακός θέλει υπομονή για να γίνει ομάδα. Ανάμεσα σε ΑΕΚ, ΠΑΟ και ΠΑΟΚ είναι η μοναδική ομάδα που ακόμα φέρνει παίκτες και όχι μόνο αυτό, αλλά παίζει να του φύγουν και παίκτες που έχουν παίξει ήδη στα επίσημα παιχνίδια. Οπότε το ξέρετε ότι θα θέλει κανένα μήνα εύκολα για να δέσουν όσοι είναι για να φτιαχτεί ο νέος κορμός;

Αυτή την περίοδο είναι μόνο να πάρει την πρόκριση για τους ομίλους του Europa και στο πρωτάθλημα να μην χάνει βαθμούς, όπως έκανε χθες. Οι 3 βαθμοί στο σακούλι μετράνε μέχρι να καταλήξει η ομάδα σε αλλαγές και ο Μαρτίνεθ επιτέλους να γνωρίζει τι έχει και τι δεν έχει για να κάνει τη δουλειά του όπως πρέπει και θα την κάνει!

Οπότε τι χρειάζεται, υπομονή και χρόνο για να έχουμε αρχές Οκτωβρίου μια πρώτη εικόνα του τι θα δούμε, αλλά συμπέρασμα από τα 3 πρώτα παιχνίδια έχουμε μια ιδέα τι θέλει ο προπονητής, μένει να δούμε ποιοι παίκτες μπορούν να το υπηρετήσουν αυτό.

Τα ίδια ισχύουν και για το μπάσκετ… μάλλον θα έχει Podcast μέσα στην εβδομάδα, να ακολουθάτε στα social media για να έχετε τις ενημερώσεις!

Μόνο Ολυμπιακός!